Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑранташ сăмах пирĕн базăра пур.
кӑранташ (тĕпĕ: кӑранташ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Штачӗ те кӑранташ тытса ҫеҫ ӗҫлеймест — компьютерсем илмелле, вӗсен юсавлӑхне тӗрӗслесе тӑма ятарлӑ ҫынна тытса тӑмалла.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш чӗлхине аталантармалли программӑна пурнӑҫласшӑн мар? // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/blogs/comments/6079.html

Тӳсеймерӗ Павӑл, хутпа кӑранташ кӑларса, ҫыру ҫырма ларчӗ: «Икӗ чӗре пӗрлешсен, кам уйӑрма пултарӗ?» — тенӗ пулӗччӗ Фердинанд Луизӑна.

Куҫарса пулӑш

8 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Эпӗ вара пӗр сехет те пушӑ лармастӑп, хутпа кӑранташ кирек хӑҫан та ҫумрах ман.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Кӑранташ илетӗп те ҫырма ларатӑп.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Эп сана уншӑн хӗрлӗ кӑранташ паратӑп, ман пуҫламанни пур, — калаҫса татӑлчӗҫ икӗ уйрӑлми тус.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Павлуш шутлайманнине Тимуш туххӑмра шутласа панӑ, уншӑн Павлуш пит пархатарлӑ пулнӑ: ӑна пысӑк тетрадь тата пуҫламан кӑранташ парнеленӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вара хутпа кӑранташ ыйтрӗ те выртнӑ ҫӗртех ҫырчӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Пӗрер тетрадь, пӗрер кӑранташ, — кашни вӗренекен валли пулать кӑҫал, — хӗпӗртесе каларӗ Михала.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Пӗчӗк ҫирӗп алӑра кӑранташ калӑп йӗрӗсенчи евӗр тӳп-тӳррӗн те тӗп-тӗрӗссӗн куҫать.

В маленькой твердой руке карандаш двигался с такой правильностью и точностью, как в прорезах шаблона.

XXXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Ҫапах та пекӗ тытсамӑр, — терӗ Биче кулса тата мана пекӗпе кӑранташ тӑсса парса.

— Однако возьмите ножик, — сказала Биче, смеясь и подавая мне ножик вместе с карандашом.

XXXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Анчах ҫак кунсем ытла та тӗлӗнмелле енсемпе ҫаврӑнса килчӗҫ, ҫавӑнпа та кӑранташ, манӑн шухӑшӑмпа, сасартӑк хӑех тӳрленет!

— Но эти дни повернулись такими чрезвычайными сторонами, что карандаш, я ожидаю, — вдруг очинится сам!

XXXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл кӑранташ е пан улми касӑкӗ ҫине пӑхнӑн тӗсет.

Он смотрел так, как смотрят на карандаши или огрызок яблока.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Йывӑҫ айӗнчи чавса лартнӑ юпа ҫинче — вителле ҫаврака сӗтел, унта — йӗр туртса тухнӑ хут, кӑранташ, якатмӑш, мӑлатук, темиҫе ывӑҫ мӑйӑр.

Под деревом был на вкопанном столбе круглый стол, покрытый скатертью, на нем лежали разграфленная бумага, карандаш, утюг, молоток и горка орехов.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Сасартӑк вӑл манран хутпа кӑранташ ыйтрӗ, темӗскер чӗркелерӗ те ҫырӑва Ласурса леҫсе пама ыйтрӗ.

Вдруг он попросил у меня бумагу и карандаш, написал что-то и распорядился послать записку Ласурс.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 363–369 с.

Акӑ хутпа кӑранташ.

Вот бумага и карандаш.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 363–369 с.

Номерте вӑл эрех сыпса ларакан Бевенера курчӗ; унӑн кӑмӑлӗ шутсӑр лайӑх, ҫине-ҫинех хыттӑн ихӗлтетет, аллинче — хутпа кӑранташ.

В номере он застал Бевенера, попивающего вино, в отличном расположении духа, громко хихикающего, с карандашом и бумагой в руках.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 363–369 с.

Сирӗн кӑранташ пур-и?

У вас карандаш есть?

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Шанчӑкра ирӗлекен чӗри таппине тарӑн сывлавпа лӑплантарса Давенант улӑм тӳшекрен пӗчӗк кӑранташ туртса кӑларчӗ, — ӑна Тергенс памашкӑн май тупнӑччӗ, — Стомадора ҫав хут таткин тепӗр енне ҫырса хуравларӗ: чи кирлине, ҫак кунсенче мӗн шухӑшланине: «Мана Орт Галеран кирлӗ. Вӑл чӗрӗ-сывӑ тӑк ун пирки кафе хуҫи Адам Кишлот каласа параять; эпӗ Галеран пурӑннӑ ҫурт номерне ас тумастӑп. Кафе ун чухне Тусан урамӗпе Шыв юппи урамӗн кӗтесӗнчеччӗ. Галерана ҫапла каламалла: ӑна хӑйӗн пирки арҫын ача евитлет, — унпа вӑл тӑхӑр ҫул каялла Бай сӑмсахӗ патне кайнӑ тата вӑл ӑна вӑйӑ валли ылтӑн укҫа панӑ».

Утишив глубоким вздохом стук сердца, заливаемого надеждой, Давенант вытащил из тюфяка маленький карандаш, присланный на днях Тергенсом, и ответил Стомадору на обороте записки то существенное, о чем упорно размышлял эти дни: «Мне нужен Орт Галеран. Если он жив, о нем может сказать содержатель кафе Адам Кишлот; я забыл номер дома, где жил Галеран. Кафе было тогда на углу Пыльной и Проточной улиц. Надобно сказать Галерану, что его извещает о себе мальчик, с которым он ездил на мыс Бай лет девять назад и который дал ему золотой для игры».

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Саппунне ҫийӗнчех салтса Стомадор ӑна пӑрахрӗ, кӗпи кӗсйинчен ҫыру кӗнекипе кӑранташ кӑларчӗ, сӗтел умӗнче пӗкӗрӗлсе ҫырма пикенчӗ.

Тотчас отстегнув фартук, Стомадор сбросил его, вытащил из кармана блузы записную книжку, карандаш и, низко склонясь над столом, принялся строчить записку.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хут тавай, ӑҫта кӗнеке, ӑҫта кӑранташ? — тесе ыйтаҫҫӗ вӗренекенсем.

Бумага давай, где книга, где карандаш? — спрашивают ученики.

Вӗренӳ аван пырать, анчах… // К. Шупуҫсем. «Капкӑн», 1932, 1№, 10 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех