Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Эпӗ ӑна чӳрече ҫуманшӑн кӑна тарӑхатӑп.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
— Нимӗн те ҫук, курӑк та чечексем кӑна иккен.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Кӑна хӑй ӗненни лайӑх палӑрать, ҫавӑнпа та эпӗ: — Лайӑх тӑрантарсан — ӳсет, — терӗм.Было ясно, что он верит в это; я ответил: — Если хорошо кормить — вырастет!
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Тата тепрехинче — пирӗн пӳрт вырӑнтан тапранчӗ те урам тӑрӑх куҫса кайрӗ пек, алӑкӗсемпе чӳречисем уҫӑлса хупӑнса кӑна пыраҫҫӗ, пӳрт хыҫҫӑн чиновник кушакӗ чупса пырать пек…
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Ку, хай — лешӗ, ӗнерхи, сана ҫӗрле сӗтӗрсе килекенни, — кӑна йӑлтах вӑл илсе килчӗ!Это — он самый, вчерашний, ночной-то, который приволок тебя, как будочник, — это он все!
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
— Кӑна суятӑн вара!
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Эпӗ ӑна калатӑп: пӑрах, ухмах, ҫав эрехе кӳпме, пуйса каятӑн, тетӗп — вӑл кулать кӑна.Я ей говорю: «Перестань, дурочка, водку эту глохтить, богатая будешь», — а она хохочет.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Утаймаҫҫӗ, хускалмаҫҫӗ те, — ахаль кӑна:
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Ача ларакан ещӗкпе юнашар — тата тепӗр ещӗк, кӑна сарӑ хулӑн хутпа витнӗ, — вӑл ещӗк сӗтел вырӑнне пулас.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Американец лӑпкӑн кӑна итлесе тӑрать-тӑрать те ҫапла хушса хурать:
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Усал хӗрарӑм сӑпайлӑ ҫӗнтерӳҫӗ кӑмӑлне ӑнланмарӗ, — вӑл ӑна хӑйӗн тимӗр пек чӑмӑрӗпе кӑна юнаса хӑварчӗ.Грубая женщина не поняла скромной гордости победителя, — она только погрозила ему железным кулаком.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
— Пепе ӑна, хутран-ситрен чӗлхине чаклаттарса, йӑвашшӑн та тимлӗн итлесе тӑрать, е хӗрарӑмӑн сӑмахне кӑмӑлланӑ пек пулса: — Ха-ха, мӗнле кӑна сӑмахсем! Мӗн тери калаҫатӑр! — текелет.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Нина амӑшӗпе тивӗҫсӗррӗн калаҫма пуҫларӗ; пӗринче вара, Святой Яков кунӗ, пирӗн кварталти уявра, пур ҫынсем те чунтан хавасланнӑ чухне, Нунча тарантелла ташшине тӗлӗнмелле лайӑх ташласа пӗтернӗччӗ кӑна, — хӗрӗ ӑна ҫакӑн пек асӑрхаттарса каласа хучӗ: — Ытла нумай ташламастӑн-ши эсӗ? — терӗ.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Анчах ҫӑмӑл ҫӗнтерӳ ҫӗнтерекене вӗҫкӗнлентерсе кӑна яни такама та паллӑ, ҫӗнтерекенни ача ҫеҫ пулсан — ӗҫ пӗтӗмпех начар вара.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Ҫав хӗрарӑм вара хӑйне нумайӑшӗнчен ытларах кӑмӑлне каякан арҫынпа (кӑна пурте куратчӗҫ) ҫӳреме пӑрахрӗ.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Нина Нунчана пӗрре кӑна мар ҫапла каланӑ тенӗ сӑмах ҫӳретчӗ:
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Амӑшӗпе Нина хушшинчи кӗвӗҫӳ малтанлӑха, паллах, ним чухлӗ те палӑрса каймарӗ — хӗрӗ хӑйне сӑпайлӑ тыткалатчӗ, ҫут тӗнчене куҫхупаххи витӗр ҫеҫ пӑхатчӗ те арҫынсем умӗнче ирексӗртерех кӑна ҫӑвар уҫатчӗ, анчах амӑшӗн куҫӗсем ҫӑткӑнрах та ҫӑткӑнрах пӑхма тытӑнчӗҫ, сассине хаярлатнӑҫем хаярлатакан пулчӗ.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Кӑмӑл туртмасӑр пӗрре кӑна мӗн те пулин тӑвас пулсан, хӑвна ху хисеплеме яланлӑхах пӑрахатӑн…Я знаю, — стоит только один раз сделать что-нибудь нехотя, и уже навсегда потеряешь уважение к себе…
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Унӑн пурнӑҫне хӗрарӑмсенчен пурте кӑмӑллатчӗҫ теме ҫук, арҫынсем те, паллах, пурте мар, анчах та — ырӑ чӗреллӗскер — вӑл авланнисене тивместчӗ кӑна та мар, вӗсене час-часах арӑмӗсемпе мирлештеретчӗ, — вӑл ҫапла калатчӗ: — Хӗрарӑма пӑрахрӗ пулсан, эппин, вӑл юратма пӗлмест… — тетчӗ.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Святой Яков кварталӗ хӑйӗн фонтанӗпе тивӗҫлипе мухтанать, ун умӗнче, хавассӑн калаҫа-калаҫа, вилӗмсӗр Джованни Боккачио ларма юратнӑ; ӑна аслӑ Сальватор Роза пысӑк пир ҫине пӗрре кӑна мар ӳкерсе илнӗ; Сальватор Роза Томазо Аниелло тусӗ пулнӑ, Томазо Аниеллона чухӑн халӑх Мазаниелло тесе чӗннӗ, вӑл чухӑн халӑхӑн ирӗклӗхӗшӗн кӗрешсе вилнӗ — Мазаниелло та пирӗн кварталта ҫуралнӑ.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.