Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куланҫи (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ача куланҫи пулса пуҫне сӗлтрӗ те ансӑр кӑкӑрне хыҫса илчӗ.

Он кивнул головою, улыбаясь бледненькой улыбкой, почесывая узенькую грудь.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Вӑл ман ҫине тинкерсе пӑхрӗ те кӑшт куланҫи пулчӗ; путса кӗнӗ питҫӑмартисене те, тарлӑ ҫамкине те — кӑшт палӑрмалла ҫеҫ — хӗрлӗ тӗс ҫапрӗ.

Она взглянула на меня пристально, слабенько усмехнулась, как будто — чуть заметно — румянец блеснул на опавших щеках и потном лбу.

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

«Ӳсет, чиперленме тытӑнать», куланҫи пулчӗ Катерина, унтан вӗсене пӗр ҫӗре хучӗ, хучӗсене тирпейлӗн сӑтӑрса якатрӗ.

«Растет, прихорашиваться начинает», — усмехнулась Катерина, сложила вещи в отдельную кучку, аккуратно расправила бумажки.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Амӑшне курсан, Санька куланҫи пулчӗ.

Увидев мать, Санька слабо улыбнулся.

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Агафья Матвеевна ӑна хирӗҫ куланҫи пулчӗ.

Она усмехнулась в ответ.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Арҫын ачасем малтан куланҫи турӗҫ пулсан халӗ ахӑрсах ячӗҫ.

Если до этого мальчишки хохотали нарочито, то теперь они просто взорвались.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Аха ҫав, — куланҫи турӗ Женя.

— Это точно, — усмехнулась Женя.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Паттӑр та иккен-ха эпир! — куланҫи пулчӗ хӗрлӗ ҫӳҫ.

— Ах, так мы еще и смелые! — ухмыльнулся рыжий

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӑй патне пӗр курка вӗри шыв илсе пырсан, вӑл куланҫи те пулса пӑхрӗ.

Он даже попробовал улыбнуться, когда я налил ему кружку горячей воды.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пайтахчен ним те чӗнмерӗмӗр эпир; унӑн ҫав тери хуйхӑллӑ пысӑк куҫӗсем манӑн куҫра темӗскер шанчӑк шыранӑ пек пӑхрӗҫ: шуралса кайнӑ тутисем ӑшшӑн куланҫи пулчӗҫ; чӗркуҫҫи ҫине хуҫлатса хунӑ ҫепӗҫ аллисем те ҫав тери ырхан та витӗрех курӑнаҫҫӗ, эпӗ ӑна ытла хӗрхентӗм.

Мы долго молчали; ее большие глаза, исполненные неизъяснимой грусти, казалось, искали в моих что-нибудь похожее на надежду; ее бледные губы напрасно старались улыбнуться; ее нежные руки, сложенные на коленах, были так худы и прозрачны, что мне стало жаль ее.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑл турткаланса тӑмарӗ, хул пуҫҫийӗмрен лӑпкаса илчӗ те, куланҫи туса, тутине чалӑштарчӗ.

Он не церемонился, даже ударил меня по плечу и скривил рот на манер улыбки.

Максим Максимыч // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Француз офицер ҫине тӗлӗнсе пӑхрӗ, куланҫи пулса, вӑл пуҫне сӗлтрӗ.

Француз посмотрел на офицера с изумлением, улыбнулся и покачал головою.

XI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех