Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куланҫи (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хамӑр ҫын, — ҫавӑнтах ачашланса, кӑштах куланҫи пулчӗ хӗр.

Куҫарса пулӑш

Пуху // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

— Темех ырӑ ӗҫ тума пултаратӑн эсӗ маншӑн? — иккӗленчӗклӗн куланҫи турӗ хуҫа.

Куҫарса пулӑш

Шаккур патӗнче // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Пурӑнатӑп чиперех, аннене те юрататӑп, — куланҫи турӗ Поля.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Сывӑ-и, тыткӑна лекнӗ ҫын? — терӗ капитан, пӑртак куланҫи пулса, анчах нимӗн чухлӗ те ҫилленмесӗр.

— Здравствуй, военнопленный, — немного насмешливо, но совсем не сердито сказал капитан.

IX сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Ну, Сӑпани, ҫаксенчен хӑшне паллатӑн? — йӗтӗн пек сухалне шӑлкаласа, куланҫи туса ыйтрӗ Сидор, Телегинпа Калюков пӳрте хӑйӗн хыҫҫӑн кӗрсе тӑрсан.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл куланҫи пек тунӑ, ҫапла Ленӑн кӑмӑлне ҫӗклентересшӗн, нимех те хӑрушӑ пулман пек кӑтартасшӑн пулнӑ, анчах унӑн кулакан пит-куҫӗ тӑрӑх куҫҫуль тумламӗсем пӗрин хыҫҫӑн тепри юха-юха аннӑ.

Он улыбался и очень старался ободрить её, показать, что все не так страшно, но по его улыбающемуся лицу одна за другой стекали крупные слезы.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

(Аркадий Павлыч малалла пӗр утӑм ярса пусрӗ, анчах та эпӗ пуррине аса илчӗ пулас та, пӑрӑнса, аллисене кӗсьине чикрӗ.) — Je vous demande bien pardon, mon cher, — терӗ вӑл юри куланҫи туса, унтан кӑштах сассине йӑвашлатса.

(Аркадий Павлыч шагнул вперед, да, вероятно, вспомнил о моем присутствии, отвернулся и положил руки в карманы) Je vous demande bien pardon, mon cher, — сказал он с принужденной улыбкой, значительно понизив голос.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Татьяна Ильинична пуҫне усрӗ, куланҫи туса хӗрелсе кайрӗ.

Татьяна Ильинична потупилась, улыбнулась и покраснела.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Хресчен ҫаксене пире, урӑх япала ҫинчен калаҫнӑ пекех, куланҫи туса каласа пачӗ; анчах та унӑн пӗчӗк те пӗрӗнсе кайнӑ куҫӗ ҫине куҫҫуль тумламӗ тухрӗ, унӑн тута хӗррисем чӗтреме тытӑнчӗҫ.

Мужик рассказывал нам все это с усмешкой, словно о другом речь шла; но на маленькие и съеженные его глазки навертывалась слезинка, губы его подергивало.

Кӗрен шыв // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 29–38 с.

Тӗвӗлесе хутӑм тахҫанах тӗвӗлемелли тирлейсӗре, — ҫапла каларӗ те ватӑ вӗрентекен, хӑйӗнчен хӑй тӑрӑхланӑн, куланҫи те туса пӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Хӑҫан та пулин тепре кӗрсе тухӑр, господинсем, пире кунтан ҫитес уйӑхра кӑна илсе каймалла, теҫҫӗ, — вара вӑл каллех куланҫи турӗ.

— Заходите еще когда-нибудь, господа, нас еще, говорят, только в будущем месяце погонят, — и снова он как будто улыбнулся.

ХLIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мана туянаканни, — (ку сӑмахсене каланӑ чух вӑл куҫӗсене ытла та темле кулӑшларах, тӑрӑхланӑ евӗрлӗ йӑлтӑртаттарчӗ те куланҫи турӗ).

— Который меня купил (при этом он особенно — и странно, и забавно, и насмешливо блеснул глазами и как будто улыбнулся).

ХLIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсем кайма тӑрсан, эпӗ Илинькӑна тепӗр чух кӗме сӗнтӗм; Илинька вара тем мӑкӑртатса илчӗ те ирӗксӗртен куланҫи турӗ.

Когда они собрались уходить, я пригласил Иленьку заходить ко мне в другой раз; но Иленька только промычал что-то и улыбнулся с принужденным выражением.

XVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Нимӗн те кирлӗ мар, — пӑшӑлтатса хуравларӗ те, тем пекех йывӑр пулсан та, куланҫи турӗ.

Ничего не нужно, — шепотом ответил он и через силу улыбнулся.

Ҫулла эпӗ «иккӗ» паллӑ мӗнле илтӗм // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Ачан типсе ҫурӑлнӑ тутисем чӗтренсе илчӗҫ, унтан вара вӑл та куланҫи пулчӗ.

Пересохшие губы мальчика тоже дрогнули в робкой улыбке.

Палламан ача хайне тӗлӗнмелле тыткалани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нутэскин чӗлӗмне тивертсе ярса Чочой ҫинелле хурланчӑклӑн куланҫи пулса пӑхса илчӗ.

Раскурив свою трубку, Нутэскин с горькой улыбкой смотрел на Чочоя.

«Ача чӑтаймарӗ!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нерпа тирне тума тытӑннӑ хӗрарӑм вӑхӑтлӑха ӗҫне пӑрахса хӑнасем ҫине салхуллӑн пӑхса куланҫи пулчӗ.

Женщина печально улыбнулась гостям и, прервав на время выделку нерпичьей шкуры, сказала:

Тӗлӗнмелле американец // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Кэмбин пӑшал пулман пулсан, халех санпа иксӗмӗр ун патне кайӑттӑмӑр та Лойӑна кам вӑрласа кайнине тӗпчесе пӗлӗттӗмӗр, — терӗ вӑл, темӗнле, хурланнӑ пекрех куланҫи пулса.

— Не было бы у Кэмби оружия, сейчас пошли бы мы с тобой к нему вдвоем и дознались бы, кто похитил Лойю.

Ачасен паттӑрла ӗҫӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ринтынэ ывӑлӗ ҫине пӑхса йӑл куланҫи пулчӗ те унӑн шӑрт пек хытӑ хура ҫӳҫлӗ пуҫне аллипе шӑлкаласа илчӗ:

Ринтынэ слабо улыбнулась сыну, дотронулась рукой до его головы с черными жесткими волосами:

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫынсем, вӑйпах йӑл куланҫи пулса, ыйтаҫҫӗ:

Обыватели, насильно улыбаясь, спрашивали:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех