Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

киммине (тĕпĕ: кимӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл кимӗ рульне кӑна та мар, пӗтӗм киммине хӑех тума пултарать…

Он не только руль для лодки, но всю лодку может сам построить…

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Кошевой, киммине ҫыран хӗррине туртса лартса, пуллисене уртмаха тултарчӗ те, кӗсменӗпе пысӑк чалӑшсем хурса виҫнӗ пек туяласа, хутор еннелле утса кайрӗ.

Кошевой примкнул баркас, ссыпал в торбу рыбу, пошел, отмеряя веслом большие сажени.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫыран хӗррине ҫитсен, киммине вӗҫертсе илсе, хӑвӑрт малалла ишсе кайрӗ, ура ҫинче тӑнипех кӗсменӗпе пӗтӗм вӑйран авӑсса пычӗ.

Отомкнув баркас, шибко поехал опором, стоя, с силой налегая на весло.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Коршунов халь кӑна Дон леш енчен таврӑннӑччӗ те, киммине карта хӗррине ишсе пырса тӑратнӑ чух, юхӑм шыва ҫӑмӑллӑн йӑранлакан сӑрланӑ пӗчӗк кимме асӑрхарӗ.

Он только что приехал из-за Дона и, примыкая к коряге баркас, увидел крашеную легонькую лодку, легко бороздившую течение.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Киммине ҫыран хӗррине тӗкӗнтерсе: — Пуллине хӗрарӑмсене памалла-и? — тесе ыйтрӗ.

Примыкая баркас, спросил: — Рыбу бабам отдать?

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лена кутӑнланакан йытӑсемпе киммине аран-аран траншейӑран туртса кӑларчӗ, сӑртӑн сулахай тайлӑмӗнчен типӗ варалла пӗр-пӗринчен чупса иртекен хамӑр салтаксене курсан, сасартӑк унӑн ҫан-ҫурӑмӗ сӑрлатса илчӗ.

Кое-как вытащив упрямых собак и лодочку из траншеи, Лена увидела, что с левого склона высоты к оврагу, перегоняя друг друга, с криками бегут наши стрелки, — и вдруг почувствовала озноб во всем теле.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пулӑҫӑ, ачасем унӑн киммине туртса кӑларнӑ ҫӗрелле утнӑ.

Рыбак пошел на берег, куда мальчишки подтянули брошенную им лодку.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хурахсем баркас тавра пухӑнчӗҫ, нумайччен пӗр-пӗринпе калаҫрӗҫ, хӑйсен киммине мӗн инкек пулнӑ-ха тесе, нумайччен шухӑшларӗҫ, унтан хӑйсен юлташӗсене хытӑ кӑшкӑрса чӗнчӗҫ.

Разбойники столпились вокруг баркаса и долго толковали друг с другом, горячо обсуждая, как могло случиться с их лодкой такое несчастье, а потом принялись громко кричать, созывая товарищей.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Ҫил-тӑвӑлпа ҫӗкленнӗ хумсем вӗсен киммине тискер этемсем патнелле хӑваласа кайнӑ пулмалла».

Бушующие волны могли смыть у него лодку и пригнать её туда, где живут дикари».

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӗсем тинӗс ҫинче те час-часах вӑрҫаҫҫӗ: пер кимми тепӗр киммине тапӑнать.

У них часто бывают морские сражения: одна лодка нападает на другую.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Кашнинчех айван сӑмахсемпе: «Малтан киммине тӑвам-ха, унтан вара ӑна шыва мӗнле антарасси ҫинчен шухӑшласа пӑхӑп. Мӗн те пулин шухӑшласа кӑларӑп-ха!» — теттӗм.

Приводил глупейший довод: «Прежде сделаем лодку, а там уж подумаем, как ее спустить. Не может быть, чтобы я ничего не придумал!»

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑл киммине хӑвӑрт ҫавӑрчӗ те шывран кӑнтарса тӑракан темле хура япала патнелле шутарчӗ.

Он круто повернул лодку и направил ее к чему-то черному, высовывавшемуся из воды.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ҫак майпа, хум ҫапнӑран таҫта тинӗселле пӑрӑннӑ киммине тытса пыма та манса кайрӗ.

забывая править лодкой, повернутой волнением и плывшей куда-то в море.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Юлашкинчен, Гаврила ҫурӑмӗнчен атӑ кӗли вирлӗнех лекет, вӑл сиксе тӑрать те, ҫаплах куҫне уҫма хӑраса, ларкӑч ҫине ларать, унтан кӗсменсене хыпашласа тупса, киммине малалла хускатса ярать.

И, наконец, когда один из ударов каблуком сапога сильнее других опустился на спину Гаврилы, он вскочил, все еще боясь открыть глаза, сел на лавку и, ощупью схватив весла, двинул лодку.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Вӑл тӑварлӑ нӳрӗ шӑршӑпа сывланӑ, пӑрахутсен ҫумне, ҫырана лӑпкаса, тата Челкаш киммине хуллен кӑна суллантарса, ачашшӑн шӑпӑлтатнӑ.

Оно дышало влажным соленым ароматом и ласково звучало, плескаясь от борта судов о берег, чуть-чуть покачивая лодку Челкаша.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Гаврик ҫыран хӗррине кайса килчӗ, киммине кӳршӗсем патне сӗтӗрсе леҫрӗ, пӳртне ҫӑрапа питӗрчӗ.

Гаврик сходил на берег, перетащил лодку к соседям и запер хибарку на замок.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Уйӑх ҫуттинче хӗрачан куҫшуррисем, юр пӗрчисем пек йӑлтӑртатнӑ, ватӑ абрикос йывӑҫҫи айӗнче тӑракан каткари шыв ҫинче унӑн ҫутти кӗмӗл пек сиккелесе такамӑн шыв ҫинче ишсе ҫӳрекен вылямалли киммине ҫутатнӑ.

В лунном свете даже белки девочкиных глаз отливали каленой синевой, и такой же синевой блеснула в кадке под старой абрикосой темная вода, в которой плавала чья-то игрушечная лодочка.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Киммине ӑҫта тупнӑ вӑл?

А где он лодку нашёл?

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тем ҫуллӗш хум капланса пырса, Аслӑ Тӑван киммине ҫӗклесе ҫапать, таҫта ҫити ывӑтса ярать.

Огромные волны подхватили лодку Большого Брата и угнало ее.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӗвел горизонт патнелле анма пуҫласан, вӗсем хӑйсен киммине ҫыран хӗрринчен тӗртрӗҫ те, каялла тапранса кайрӗҫ.

Когда солнце начало склоняться к западу, они оттолкнулись от берега и поплыли обратно.

33-мӗш сыпӑк. Джо индеец пурнӑҫӑн юлашки кунӗсем // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех