Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каланӑ (тĕпĕ: кала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл пит те тӗрӗс каланӑ, — пӗр минута та ирттерсе тӑма юрамасть.

Он был совершенно прав — нельзя было терять ни минуты.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Мӗскер йӑнӑшӗ пулма пултарнӑ унта! — хирӗҫ каланӑ ирландец.

— Ну, какая же это могла быть ошибка! — возражал ирландец.

LII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вара вӑл хӑй пытаннӑ ҫӗртен тухнӑ та, аллисемпе шартах ҫапса илсе, ҫапла каланӑ:

Тогда он вышел из своей засады и, всплеснув руками, воскликнул:

LI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Хам мӗнле каланӑ пек: урӑх ҫын никам та сире хӑйӗн тесе калаймӗ, пуринчен ытла Морис-мустангер.

— То, что я сказал: никто другой не назовет вас своей, а в особенности Морис-мустангер!

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эсир юланутпа ҫӳренине эпӗ юратнӑ пулсан, ҫавӑн ҫинчен вара эпӗ сире каланӑ пулсан, сирӗн унтан нимскерле вывод та тума кирлӗ марччӗ.

Если мне нравилось, как вы ездите верхом, и я об этом вам сказала, то, во всяком случае, из этого не следовало делать какие-либо выводы.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Эпӗ каланӑ сехетрен маларах ҫитрӗм, — терӗ Исидора, серапэ айӗнчен ылтӑн сехет кӑларса.

— Я приехала раньше назначенного часа! — воскликнула Исидора, вынимая золотые часы из-под своего серапэ.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Морис Джеральда хыттӑнах ҫын вӗлерекен тесе каланӑ.

Морис Джеральд был громогласно объявлен убийцей.

XLV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Спэнглер тӗрӗс каланӑ: тӗлӗнмелле юланут пӗр хушӑ тӑнӑ вырӑн лӑпах отряд ҫулӗ ҫинче пулнӑ.

Спенглер был прав: то место, на котором таинственный всадник простоял некоторое время, лежало как раз на пути отряда.

XLV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Католиксен святойне ҫавӑн пек чӗнсе каланӑ хыҫҫӑн, ирландец авалтанпах хисеплекен Вакх текен тепӗр турра кӗл тума пуҫланӑ.

После этого обращения к католическому святому ирландец еще с большим благоговением обратился к другому божеству, издревле известному под именем Вакха.

ХLIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анчах хуҫа каланӑ хыҫҫӑн эпӗ пӗр тумлам та ӗҫме хӑймастӑп.

Но я не смею и капли выпить после того, что мне сказал хозяин.

ХLIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Жилин Костылина каланӑ: — Ну, Костылин, атя, юлашкинчен тытӑнса пӑхар, эпӗ сана хам ҫине лартап, — тенӗ.

Жилин и говорит: — Ну, Костылин, пойдем, попытаемся последний раз; я тебя подсажу.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑртак чӗнмесӗр ларсан, вӑл каланӑ: «Иван! Сана вӗлерес теҫҫӗ», — тенӗ.

Помолчала, посидела и говорит: — Иван! тебя убить хотят.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин илнӗ те каланӑ: «Нумайччен килмесӗр тӑтӑн-ҫке эсӗ? Эпӗ сан валли вылямалли япаласем туса хутӑм. Акӑ, ме!» — тенӗ те пуканисене ывӑта пуҫланӑ.

Жилин взял и говорит: — Что давно не бывала? А я тебе игрушек наделал. На вот! — Стал ей швырять по одной.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин кулса каланӑ:

А Жилин смеется, говорит:

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин каланӑ: — Эй, тӑванӑм, урусем тӳрленӗҫ-ҫке, эсӗ ҫӑмӑлтарах сик. Ак ҫапла сик! — тенӗ те, каялла ҫаврӑнса, ту ҫине чупса улӑхса кайнӑ.

— Э, брат, заживут; ты легче прыгай. Вот как! — и побежал Жилин назад, влево, в гору, в лес.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин ӑна каланӑ: — Урусене шӑйӑрса пӗтерсен те тӳрленӗҫ, хуса ҫитсен, унтан та усалтарах пулӗ — вӗлерӗҫ, — тенӗ.

Жилин ему говорит: — Ноги обдерешь — заживут, а догонят — убьют — хуже.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Костылин шухӑшланӑ-шухӑшланӑ та каланӑ: — Атя, тарар, эппин, — тенӗ.

Подумал, подумал Костылин и сказал: — Ну, пойдем.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тарма шухӑшлани ҫинчен вӑл Костылина каланӑ.

И говорит Костылину.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хуҫи каланӑ:

Хозяин и говорит:

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин каланӑ: — Эпӗ ӑна нимӗнле усал та тумарӑм. Эпӗ вӑл епле пурӑннине анчах пӗлесшӗнччӗ, — тенӗ.

— Я, — говорит, — ему худого не сделал. Я хотел посмотреть, как он живет.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех