Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каланӑ (тĕпĕ: кала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӳре вӗреннӗ ҫынна ҫапла каланӑ: «Арӑмна илсе кай», — тенӗ; хура халӑх ҫыннине 50 хут патакпа ҫапма хушнӑ.

— Возьми свою жену, — сказал судья ученому, — а мужику дать пятьдесят палок.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Алжир патшине Бауакаса каланӑ: «Санӑн пӗр хулунта тӗрӗс тӳре пурӑнать, вӑл тӳре кам айӑплине витӗр курса тӑрать, унтан ниепле усал ҫын та хӑй айӑпне пытараймасть», — тенӗ.

Одному алжирскому царю Бауакасу рассказали, что в одном из его городов есть праведный судья, что он сразу узнаёт правду и что от него ни один плут не может укрыться.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Арӑмӗ кӑна чарса каланӑ: «Куратӑн-и, вӗсем епле ырхан, начар, пӑртак ҫитерсе усрар-ха, вара вӗсем кӑшт тӳрленӗҫ те тутлӑрах пулӗҫ», — тенӗ.

Но жена уговорила его, она сказала: «Видишь, какие они худые и плохие. Дай мы их покормим немножко, они свежей и вкусней будут».

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл вӗсене йӑпатса ҫинҫе сассипе кӑшкӑрса каланӑ: «Ан йӗрӗр, эпӗ сире вӑрмантан ертсе тухӑп», — тенӗ.

Он кричал своим тоненьким голосом: «Перестаньте плакать, я вас выведу из лесу».

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тусем кӑна каланӑ: «Ҫук, йӗкехӳре пиртен те вӑйлӑрах, вӑл пире кӑшлать», — тенӗ.

Горы сказали: «Сильнее нас крыса: она грызет нас».

Шӑширен пулнӑ хӗр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗлӗтсем каланӑ: «Ҫук, ҫил пиртен вӑйлӑрах, вӑл пире хуса ҫӳрет», — тенӗ.

Тучи сказали: «Нет, мы не сильнее всех, ветер гоняет нас».

Шӑширен пулнӑ хӗр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара Маруҫ ачисене чуптуса каланӑ: «Ачамсем, ҫирӗн аҫӑр ҫук ӗнтӗ, аннӗр те ан пултӑр!

Тогда Маша поцеловала дочь и сына и сказала им: «Нет у вас батюшки, не будет у вас и матушки.

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Амӑшӗ каланӑ: «Юрӗ, эппин, кайӑн, анчах килнӗ-килнӗ, эсӗ ман патӑмра ҫӗр те пулин выртса кай», — тенӗ.

Мать сказала тогда Маше: «Ну, хорошо, только переночуй у меня».

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрӗ каланӑ: «Шыв хӗррине пырӑп та: Уҫӑп, Уҫӑп, тухса ил мана, тесе кӑшкӑрӑп. Вӑл вара тухать те мана илсе кӗрет», — тенӗ.

«Пойду, покличу: «Осип, Осип, выйди сюда и возьми меня», он и выйдет на берег и возьмет меня».

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Лешӗ каланӑ: «Эпӗ шывран хӑратӑп ҫав, ише те пӗлместӗп; вӑл миххе кӗрсе илекене эпӗ ҫирӗм ылтӑн укҫа парӑттӑмччӗ», — тенӗ.

Человек сказал: «Я боюсь воды и не умею плавать, но я дам 20 золотых тому, кто достанет мешок».

Виҫӗ вӑрӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Лешӗ каланӑ: «Мана хулана михӗпе ылтӑн леҫме хушнӑччӗ, ҫак пӗве хӗррине канма ларсан, ҫывӑрса кайнӑ та, ыйхӑ тӗлӗшпе миххе шыва тӗртсе янӑ», — тенӗ.

Человек сказал, что ему велели отнести в город мешок с золотом и что он сел отдохнуть у пруда, заснул и во сне столкнул мешок в воду.

Виҫӗ вӑрӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑрӑ каланӑ: «Эпӗ санӑн качакуна куртӑм. Акӑ халӗ кӑна пӗр ҫын ӑна вӑрмана ҫавӑтса кӗчӗ. Ӑна тытма пулать», — тенӗ.

Второй вор сказал: «Я видел твою козу: вот сейчас только в этот лес пробежал человек с козою. Его можно поймать».

Виҫӗ вӑрӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Виҫҫӗмӗш вӑрри каланӑ: «Ку та йывӑрах мар, эпӗ пӗр систермесӗр унӑн ҫийӗнчи мӗнпур тумтирне вӑрлӑп», — тенӗ.

Третий сказал: «И это не трудно, а я так все платье с мужика украду».

Виҫӗ вӑрӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тепри каланӑ: «Эпӗ унӑн аллинченех ашакне илсе кайӑп», — тенӗ.

Другой вор сказал: «А я из рук у мужика украду осла».

Виҫӗ вӑрӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӗҫӗнни каланӑ: «Ҫапах та эпӗ вӑрмана телей шырама кайнӑшӑн пӗртте ӳкӗнместӗп. Халӗ манӑн пурнӑҫӑм начар пулсан та, ӗлӗкхине асӑнмалӑх пур, санӑн асӑнмалӑх нимӗн те ҫук», — тенӗ.

А меньшой сказал: «Я не тужу, что пошел тогда в лес на гору; хоть мне и плохо теперь, зато есть чем помянуть мою жизнь, а тебе и помянуть-то нечем».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Асли каланӑ: «Куратӑн-и ӗнтӗ, эпӗ калани чӑн пулчӗ: эпӗ ку таранччен пит аван, канӑҫлӑ пурӑнатӑп, эсӗ патша пулнӑ пулсан та, нумай хуйхӑ куртӑн», — тенӗ.

Старший брат и говорит: «Вот и вышла моя правда: я все время жил тихо и хорошо, а ты хошь и был царем, зато много горя видел».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӗҫӗнни каланӑ: «Ваттисем калаҫҫӗ: кашкӑртан хӑрас пулсан, вӑрмана та каяс мар, теҫҫӗ. Тата калаҫҫӗ: выртан чул айне шыв юхса кӗмест, теҫҫӗ. Маншӑн пулсан, каймалла», — тенӗ.

А меньшой сказал: «А я слыхал — волков бояться, в лес не ходить; да еще: под лежачий камень вода не потечет. По мне, надо идти».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Асли каланӑ: «Пысӑк телей шыракан мӗнпур пеккине те ҫухатать, теҫҫӗ ваттисем. Тата калаҫҫӗ: «Пӗлӗтре вӗҫсе ҫӳрекен тӑрнана ан сӗн, кӑсӑяна алла тыттар, теҫҫӗ», — тенӗ.

Тогда старший сказал: «И пословица говорит: искать большого счастия — малое потерять; да еще: не сули журавля в небе, а дай синицу в руки».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӗҫӗнни каланӑ:

А меньшой сказал:

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Асли каланӑ:

Тогда старший сказал:

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех