Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каланӑ (тĕпĕ: кала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗлӗтсем каланӑ: «Ҫук, ҫил пиртен вӑйлӑрах, вӑл пире хуса ҫӳрет», — тенӗ.

Тучи сказали: «Нет, мы не сильнее всех, ветер гоняет нас».

Шӑширен пулнӑ хӗр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара Маруҫ ачисене чуптуса каланӑ: «Ачамсем, ҫирӗн аҫӑр ҫук ӗнтӗ, аннӗр те ан пултӑр!

Тогда Маша поцеловала дочь и сына и сказала им: «Нет у вас батюшки, не будет у вас и матушки.

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Амӑшӗ каланӑ: «Юрӗ, эппин, кайӑн, анчах килнӗ-килнӗ, эсӗ ман патӑмра ҫӗр те пулин выртса кай», — тенӗ.

Мать сказала тогда Маше: «Ну, хорошо, только переночуй у меня».

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрӗ каланӑ: «Шыв хӗррине пырӑп та: Уҫӑп, Уҫӑп, тухса ил мана, тесе кӑшкӑрӑп. Вӑл вара тухать те мана илсе кӗрет», — тенӗ.

«Пойду, покличу: «Осип, Осип, выйди сюда и возьми меня», он и выйдет на берег и возьмет меня».

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Лешӗ каланӑ: «Эпӗ шывран хӑратӑп ҫав, ише те пӗлместӗп; вӑл миххе кӗрсе илекене эпӗ ҫирӗм ылтӑн укҫа парӑттӑмччӗ», — тенӗ.

Человек сказал: «Я боюсь воды и не умею плавать, но я дам 20 золотых тому, кто достанет мешок».

Виҫӗ вӑрӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Лешӗ каланӑ: «Мана хулана михӗпе ылтӑн леҫме хушнӑччӗ, ҫак пӗве хӗррине канма ларсан, ҫывӑрса кайнӑ та, ыйхӑ тӗлӗшпе миххе шыва тӗртсе янӑ», — тенӗ.

Человек сказал, что ему велели отнести в город мешок с золотом и что он сел отдохнуть у пруда, заснул и во сне столкнул мешок в воду.

Виҫӗ вӑрӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑрӑ каланӑ: «Эпӗ санӑн качакуна куртӑм. Акӑ халӗ кӑна пӗр ҫын ӑна вӑрмана ҫавӑтса кӗчӗ. Ӑна тытма пулать», — тенӗ.

Второй вор сказал: «Я видел твою козу: вот сейчас только в этот лес пробежал человек с козою. Его можно поймать».

Виҫӗ вӑрӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Виҫҫӗмӗш вӑрри каланӑ: «Ку та йывӑрах мар, эпӗ пӗр систермесӗр унӑн ҫийӗнчи мӗнпур тумтирне вӑрлӑп», — тенӗ.

Третий сказал: «И это не трудно, а я так все платье с мужика украду».

Виҫӗ вӑрӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тепри каланӑ: «Эпӗ унӑн аллинченех ашакне илсе кайӑп», — тенӗ.

Другой вор сказал: «А я из рук у мужика украду осла».

Виҫӗ вӑрӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӗҫӗнни каланӑ: «Ҫапах та эпӗ вӑрмана телей шырама кайнӑшӑн пӗртте ӳкӗнместӗп. Халӗ манӑн пурнӑҫӑм начар пулсан та, ӗлӗкхине асӑнмалӑх пур, санӑн асӑнмалӑх нимӗн те ҫук», — тенӗ.

А меньшой сказал: «Я не тужу, что пошел тогда в лес на гору; хоть мне и плохо теперь, зато есть чем помянуть мою жизнь, а тебе и помянуть-то нечем».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Асли каланӑ: «Куратӑн-и ӗнтӗ, эпӗ калани чӑн пулчӗ: эпӗ ку таранччен пит аван, канӑҫлӑ пурӑнатӑп, эсӗ патша пулнӑ пулсан та, нумай хуйхӑ куртӑн», — тенӗ.

Старший брат и говорит: «Вот и вышла моя правда: я все время жил тихо и хорошо, а ты хошь и был царем, зато много горя видел».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӗҫӗнни каланӑ: «Ваттисем калаҫҫӗ: кашкӑртан хӑрас пулсан, вӑрмана та каяс мар, теҫҫӗ. Тата калаҫҫӗ: выртан чул айне шыв юхса кӗмест, теҫҫӗ. Маншӑн пулсан, каймалла», — тенӗ.

А меньшой сказал: «А я слыхал — волков бояться, в лес не ходить; да еще: под лежачий камень вода не потечет. По мне, надо идти».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Асли каланӑ: «Пысӑк телей шыракан мӗнпур пеккине те ҫухатать, теҫҫӗ ваттисем. Тата калаҫҫӗ: «Пӗлӗтре вӗҫсе ҫӳрекен тӑрнана ан сӗн, кӑсӑяна алла тыттар, теҫҫӗ», — тенӗ.

Тогда старший сказал: «И пословица говорит: искать большого счастия — малое потерять; да еще: не сули журавля в небе, а дай синицу в руки».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӗҫӗнни каланӑ:

А меньшой сказал:

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Асли каланӑ:

Тогда старший сказал:

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чул ҫинчи ҫырӑва вуласа тухсан, кӗҫӗнни аслине каланӑ: «Атя, иксӗмӗр пӗрле каяр. Тен, эпир вӑл ҫырма урлӑ ишсе каҫӑпӑр та, упа ҫурисене пӳрт патне илсе ҫитерсе, пӗрле телей тупӑпӑр», — тенӗ.

Братья прочли, что было написано, и меньшой сказал: «Давай пойдем вместе. Может быть, мы переплывем эту реку, донесем медвежат до дому и вместе найдем счастие».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Атӑлӗ каланӑ: «Мӗншӗн тавлашса тӑратпӑр, эпир иксӗмӗр те ҫитӗннӗ хӗрсем. Атя, ыран ирех тӑрар та харпӑр хӑй ҫулӗпе каяр. Пиртен хӑшӑмӑр Хвалын патшалӑхне ҫӑмӑлтарах, часрах пырса ҫитнине курӑпӑр», — тенӗ.

Волга сказала: «Зачем нам спорить,— мы обе на возрасте. Давай выйдем завтра поутру из дому и пойдем каждая своей дорогой; тогда увидим, кто из двух лучше пройдет и скорее придет в Хвалынское царство».

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара машина пӑхакан кондуктора каланӑ:

Тогда машинист сказал кондуктору:

Хытӑ пынипе вӑй хутшӑнать // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара Архимед патшана каланӑ: «Акӑ ҫакӑнта миҫе муклашка ытлашши илсе хунӑ, сана Димитри ҫавӑн чухлӗ улталанӑ», — тенӗ.

Архимед и говорит: «Вот сколько тут снято лишних гирек, на столько Димитрий и обманул тебя».

Япала йывӑрӑшӗпе унӑн пысӑкӑшӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан Архимед ҫӗлӗке шывра виҫсе пӑхнӑ та патшана чӗнсе илсе каланӑ: «Кӗрепенкке таса ылтӑн шывра пӗр муклашка кая туртать, кӗрепенкке кӗмӗл шывра икӗ муклашка кая туртать. Ҫапла ӗнтӗ ҫӗлӗке 12 кӗрепенкке таса ылтӑнран тунӑ пулсан, ӑна шывра виҫнӗ чухне 12 кӗрепенккерен 12 муклашка илес пулать. Акӑ нӑх», — тенӗ.

Потом Архимед всю корону свесил в воде, позвал царя и сказал: «С фунта чистого золота, если весить в воде, остается гирька; а если весить серебро в воде, остаются две гирьки с фунта; стало быть, если корона вся из чистого золота и в ней 12 фунтов, то в двенадцати фунтах надо снять с весов 12 гирек. Вот смотри».

Япала йывӑрӑшӗпе унӑн пысӑкӑшӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех