Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калакаласа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лаша яма кайсан е кӑнтӑр канӑвӗнче япун вӑрҫи ҫинчен те, «ермен» вӑрҫи ҫинчен те калакаласа паратчӗ.

Куҫарса пулӑш

Мучи // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 105–108 с.

Алексей, пӗр-пӗр тракторисчӗ килессе кӗтсе, гитара калакаласа ларчӗ, журналсем пӑхкаларӗ, вара, никама кӗтсе илеймесӗр, каллех хӗвеле тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

XXIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Фортепианӑпа упражненисем калакаласа ларатчӗ вӑл ун чухне.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Иртӗр, иртӗр, вырнаҫӑр, — ҫапла калакаласа тӑрмашать хваттер хуҫи майри.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ах, тур, килтен ямалла марччӗ!.. — ҫапла калакаласа, макӑрса утрӗ Укҫине аппа ҫичӗ ҫухрӑм ҫуран.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Микулай Уҫӑпӑч ташӑ кӗвви каларӗ, Хӗветӗрпе Яка Петӗр, иккӗш харӑс такмаксем калакаласа, ура хуҫса ташласа илчӗҫ:

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫапла, пуҫа килнӗ сӑмахсене калакаласа, вӗсем, иккӗшӗ те, харпӑр хӑй тӗллӗн кашниех хӑйӗнни пирки шухӑшласа лараҫҫӗ.

Так они сидят, роняя не очень важные слова, и каждый думает о своем.

Иккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Пиртен, виҫсӗмӗртен, Паттӑрсен пещеринче халиччен Виктор хӑй кӑна пулса курнӑ та, вӑл кӑшт-кашт калакаласа кӑтартнисем эпир шухӑшланине тата ытларах ҫӗклентерсе яраҫҫӗ.

Из нас троих только один Виктор бывал уже в Богатырских пещерах, его скупые рассказы возбуждали наше воображение.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпир пулман ҫӗрте, курман ҫӗрте пӗтӗмпе лайӑх теме пӑхрӗ, каярахпа ҫапах та хӑй ӑҫта ӗҫлени ҫинчен, мӗнле пурӑнни ҫинчен калакаласа пачӗ.

Он хотел было отбояриться фразой, мол, там хорошо, где нас нет, но, подумав, все же решил поведать, где работал, как жил.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Жоржетта унчченхи пекех хушӑран пӗрер сӑмах калакаласа ларчӗ.

Жоржетта осталась сидеть на полу, время от времени произнося какое-нибудь слово.

IV // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӗрарӑмсем, шӳтлекелесе, кулӑшла ҫивӗч сӑмахсем калакаласа, апат тутрисене салтма, унти ҫимӗҫсене кӑларма тытӑнчӗҫ — вӗсене сӗтел ҫийӗ шӑнӑҫтарайми те пулчӗ ӗнтӗ.

Женщины, перебрасываясь шутками да прибаутками, развязали узлы, извлекли из них содержимое — вскоре стол уже не мог поместить всего.

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Пӗр-пӗрне нимӗне пӗлтерми сӑмахсем калакаласа ларнӑ хушӑрах, вал кӑштах шикленнӗ.

Меняясь с ним самыми простыми речами, даже шутя с ним, она чувствовала легкое стеснение страха.

XXV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Павел Петрович сайра-хутра, хӗрлӗ эрех тултарнӑ черккерен сыпкаласа (вӑл нихӑҫан та каҫхи апат ҫимен) тата сайрарах «а! эге! хм!» тенӗ пек мӗн те пулин калакаласа, каллӗ-маллӗ хуллен уткаласа ҫӳрерӗ.

Павел Петрович медленно похаживал взад и вперед по столовой (он никогда не ужинал), изредка отхлебывая из рюмки, наполненной красным вином, и еще реже произнося какое-нибудь замечание или, скорее, восклицание, вроде «а! эге! гм!»

IV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Упӑшкин сывлӑхӗ пирки, такӑнкаласа та пулин, калакаласа парать, тархасласа сӗнекен япалисемпе ҫырӑвӗсене, пуху протоколӗсене иле-иле юлать.

Сбивчиво рассказывала о состоянии здоровья, принимала кульки, записки, протоколы собраний.

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ку улшӑнӑва тума Яков Лукич та пулӑшкаларӗ, хӑшпӗр казаксене вӑл хӑлхаран пӑшӑлтатса ҫапла калакаласа илчӗ:

Яков Лукич поспособствовал этому, шепнул нескольким казакам:

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Яков Лукич ӑна мӗн пулса иртни ҫинчен такӑна-такӑна калакаласа пачӗ.

Яков Лукич сбивчиво рассказал ему о случившемся.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Колхоз правлени составне суйличчен колхозри влаҫа ертсе пынӑ Аркашка Менока вӑл час-часах ҫапла калакаласа илет:

Аркашке Менку, возглавлявшему до выборов правления колхоза колхозную власть, часто говаривал:

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Княжнана манӑн калаҫу кӑмӑла кайма тытӑнать, — эпӗ ӑна хамӑн пурнӑҫра пулса иртнисем ҫинчен калакаласа патӑм та, вӑл мана тӗлӗнмелле ҫын вырӑнне шутлама пуҫларӗ.

Княжне начинает нравиться мой разговор; я рассказал ей некоторые из странных случаев моей жизни, и она начинает видеть во мне человека необыкновенного.

Майӑн 29-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Княжна мана тӗппипех кураймасть; мана хам ҫинчен кӑларнӑ ик-виҫӗ эпиграммӑна калакаласа та пачӗҫ ӗнтӗ, самай тивекенскерсем те, ҫапах та вӗсем питӗ кӑмӑла каяканскерсем.

Княжна меня решительно ненавидит; мне уже пересказали две-три эпиграммы на мой счет, довольно колкие, но вместе очень лестные.

Майӑн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫӗрле вӑл аташма пуҫларӗ, пуҫӗ вӗриччӗ унан, вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе вӑл пӗтӗм тӑлппӑвӗпе сивӗ чир тытнӑ чухнехи пек чӗтренсе илчӗ, ашшӗ ҫинчен те, шӑллӗ ҫинчен те темле ҫыхӑнусӑр сӑмахсем калакаласа аташрӗ; унӑн ту хушшинелле, килне каясси килчӗ пулас…

Ночью она начала бредить; голова ее горела, по всему телу иногда пробегала дрожь лихорадки; она говорила несвязные речи об отце, брате: ей хотелось в горы, домой…

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех