Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗтӗн сăмах пирĕн базăра пур.
йӗтӗн (тĕпĕ: йӗтӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӗрсе ларатӑн та ҫак «хӳшше» йӗтӗн ҫурӑмӗсене пӗрерӗн тытса тукмакпа ҫапатӑн.

Сидишь, как в клетке, и бьешь колотушкой, взяв по одному снопику.

Сӳс-кантӑр, ҫип ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Йӗтӗн ҫапма ятарлӑ вырӑн тума тиветчӗ.

Для обмолота льна специальное место приготовляли.

Сӳс-кантӑр, ҫип ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Йӗтӗн те этеме пайтах тумлантарнӑ, ҫӑвӗ пысӑк усӑ кӳнӗ.

Лен тоже одевал и кормил человека.

Сӳс-кантӑр, ҫип ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Тен, йӗтӗн пирки те ҫапла калама май пулнӑ.

То же самое можно было сказать и о льне.

Сӳс-кантӑр, ҫип ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Ҫав йӗтӗн пире пирӗн эрӑчченхи 6500 ҫул тӗлнелле тӗртнӗскер пулнӑ.

Эта ткань была изготовлена около 6500 лет до н.э.

Малтан калани // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Этем пир тума вӗлтӗрен, йӗтӗн, кантӑр йышши ӳсен-тӑранӑн арланас пахалӑхне пӗлсе ҫитсен вӗреннӗ тесе ҫирӗплетет тӗпчевҫӗ.

«Сначала человек научился ткать, а когда открыл прядильную способность таких растений, как крапива, лен, конопля, начал и прясть», — говорит ученый.

Малтан калани // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Ман хамӑнах йӗтӗн пир тӑрӑхӗ хӗрӗх метрччӗ, эп ӑна татмасӑр шуратнӑ.

У меня самой рулон состоял из сорока метров холста, отбеливала весь, не разрезая.

Малтан калани // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Ывӑлӑн ҫӳҫӗ варӑм, йӗтӗн сӳсе пек, шурӑ та кӑпӑш, ҫемҫе.

У сына оказались пушистые, как лён, длинные волосы.

Пирвайхи кун // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Упӑшки пур чухне вӑл сайра хутра улача тӗрткеленӗ, халӗ ку ӗҫрен те писнӗ — йӗтӗн илме укҫа пулман, пушӑ «пир вырӑнӗ» алкумӗнчех ларнӑ.

Когда был муж, она еще с грехом пополам ткала пестрядину, а теперь и от этой работы отбилась, — не на что было купить льна, и пустые «кросна» стояли в сенцах.

IV // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Костьӑна курсан, 5-мӗш «Б» класс ахлатса ярӗ — вӑл хӗвел ҫинче хӗрсе хуп-хурапа пӗрех пуличчен пиҫнӗ, куҫхаршийӗсем вара шурӑ-шурӑ пулса кайрӗҫ — йӗтӗн сӳсӗ пек.

Пятый «Б» ахнет, когда увидит Костю — он совсем почти черный от загара, а брови стали белые-белые, будто льняные.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Унта ҫынсене ҫуртсем ӑшне хупса лартакан, ултӑ уйӑх пыракан хӗл ҫук, тӑварланӑ купӑста, кӑмпа, тинкӗле тата усал йӗтӗн ҫӑвӗпе ҫӗрулми анчах ҫиме юракан Аслӑ типӗ тытасси ҫук.

Там нет шестимесячной зимы, которая запирает людей в домах, нет великого поста, когда можно есть только квашеную капусту, солёные грибы, толокно и картофель, с противным льняным маслом.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӗсем Марыся патӗнчен кайма та пӗлмерӗҫ, унӑн илемӗнчен, йӗтӗн пек сарӑ ҫӳҫӗнчен, вӑл ытла та шурӑ сӑнлӑ пулнинчен тата кашни самантрах пуҫҫапса хӑйсен аллисене чуптунинчен тӗлӗнчӗҫ.

Они не отходили от Марыси, удивлялись ее бледности и красоте, ее светлым, как лен, волосам и тому, что она поминутно кланяется в ноги и целует им руки.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Йӗтӗн евӗр сарӑ ҫӳҫӗ кӑна ӗлӗкхи пекех илемлӗ, тутисем кӑвакарса кайнӑ, питҫӑмартисем путса кӗнӗ, путса аннӑ куҫӗсем айне тӗксӗм сӑн ҫапнӑ.

Только ее светлые, как лен, волосы были хороши по-прежнему, зато губы посинели, щеки ввалились, а под глубоко запавшими глазами легли черные тени, скулы заострились.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Матрос, шухӑша кайса, пӑрахут аяккине ҫапса лартнӑ пысӑк йӗс пӑта ҫине пӑхса тӑчӗ, унтан пуҫне ҫӗклерӗ те хӗр ҫине, унӑн йӗтӗн пек ҫутӑ ҫӳҫӗ ҫине пӑхрӗ; ҫилпе куштӑрканӑ пичӗ ҫинче аран курӑнакан ырӑ кулӑ палӑрчӗ.

Матрос задумчиво разглядывал большой медный гвоздь, вбитый в борт парохода, потом поднял глаза на девушку, на ее светлые, как лен, волосы, и слабая, как будто умиленная улыбка скользнула по его обветренному лицу.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Корчмара вӑл пӗр нимӗҫпе паллашрӗ; лешӗ, таврари ялсенче йӗтӗн туяннӑ пек туса, ҫынсене тинӗс леш енне кайма ӳкӗтлесе ҫӳренӗ-мӗн.

В корчме Вавжон познакомился с немцем, который шатался по окрестным деревням, будто бы скупая лен, а на самом деле подбивая людей ехать за море.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

— Хӑҫан чарӑнатӑр эсир, ҫӗр ҫӑтмансем, пире ҫаратма?! — кӑшкӑрчӗ шап-шурӑ йӗтӗн кӗпи ҫинчен казакин тӑхӑннӑ, йӗтӗн сӳсӗ пекех шурӑ ҫӳҫлӗ старик.

— Когда только вы, проклятые, грабить перестанете? — подхватил ее слова старик в камзоле поверх белой льняной рубахи, с белыми же, как лен, волосами.

VIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Вӑл йӗтӗн пир кӗпин чалӑшла касса ҫӗленӗ кӗсйинчен тутлӑ шӑршӑ кӗрекен тӗрӗллӗ сӑмса тутри кӑларса куҫӗ тӗлне тытрӗ.

Из косо прорезанного кармашка полотняного платья она вытащила маленький, увитый кружевцами пахучий платочек, приложила к глазам.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Палаткӑн йӗпеннӗ алӑкне уҫрӗ вӑл, шалта походнӑй койкӑсен ретне куртӑмӑр, пӗр кӗтесре — ҫар ҫыннисен ушкӑнӗ, вӗсен хушшинче икӗ типшӗм ача ларатчӗҫ: пӗри — хурарах кӑна шӗвӗр питлӗ, тарӑн путса кӗнӗ хура куҫлӑ, тепри — хуратутлӑ, йӗтӗн тӗслӗ ҫӳҫлӗ, шатра питлӗ те тӳме пек сӑмсаллӑскер.

Он распахнул жёсткую, намокшую полость, и в медовой полумгле прозрачной от дождя палатки мы увидели ряды пустых, помятых, походных коек, а в углу — группку военных, в центре которой сидели два худеньких подростка: один — чернявый, остролицый, с большими чёрными, глубоко запавшими глазами, другой — веснущатый, с льняными волосёнками, с конопатым лицом и задорным носом-пуговкой.

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Пӗрремӗш кӗнеки «Пирӗн йӗтӗн» ятпа Шупашкарта 1957 ҫулта пичетленнӗ.

Куҫарса пулӑш

Вӗрентекенсем, салтаксем, ҫыравҫӑсем // В. Зайцев. Авангард, 2010.12.01

Хывӑнасчӗ те ҫав йӗтӗн ӑшне кӗрсе выртасчӗ!..

Скинуть бы с себя все и поболтаться в тех льнах!..

XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех