Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗнер сăмах пирĕн базăра пур.
йӗнер (тĕпĕ: йӗнер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Калӑпӑр, эпир (30-40-рисем) ӳснӗ чухне лашана кӳлессипе ҫыхӑннӑ «чӗлпер», «йӗнер», «урхалӑх», «нӑхта»,«тилхепе», «ҫӑварлӑх», «такан» сӑмахсен пӗлтерӗшне аван пӗлеттӗмӗр.

Скажем, когда мы (30-40-летние) росли, хорошо знали смысл слов "поводья", "седло", "чересседельник", "недоуздок", "вожжи", "удила", "подкова", связанных с запряганием лошади.

Чӗлхе Туррин хӳхлевӗ // Сувар. Сувар, 2017.05.12

Паллах, унӑн, ӗлӗкхи пекех, йӗнер ҫине, кайӑк пек вӗҫсе хӑпарас килнӗ, анчах пулмарӗ…

Понятно, хотелось ему, как и раньше, птицей взлететь на седло, но не вышло…

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вилес умӗн те пулин хуть йӗнер ҫине ларма, юлашки хут кил картинче уттарса ҫӳреме ирӗк пар ӗнтӗ мана.

Дай мне хоть перед смертью в седле посидеть и хоть разок по двору шажком проехать.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑл йӗнер пускӑчне ярать те вӗҫет чӗкеҫ пек.

Он стремена выпустит и летит с нее ласточкой.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пӑхатпӑр — атте ҫуран килет, хул пуҫҫи ҫинче йӗнер йӑтса пырать.

Глядим — отец пеши идет, седло несет на плече.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Яков Лукич шӑрпӑк ҫутрӗ, сухаллӑ ҫын аллинче офицер йӗнерӗсем икӗ йӗнер асӑрхарӗ, хулпуҫҫи ҫине вӗсем кӗмӗлпе чӗнтӗрленӗ йӗвенсем ҫакнӑ, теприн хулпуҫҫи ҫинче ҫӑмламас хура буркӑпа чӗркенӗ вӑрӑм та кӳтрем ҫыхӑ пур.

Яков Лукич зажег спичку, увидел на руках у бородатого два офицерских седла, перекинутые через плечо уздечки с серебряным набором; второй держал на плече какой-то сверток, длинный и бесформенный, завернутый в черную лохматую бурку.

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех