Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑлӑнчӗ (тĕпĕ: йӑлӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӗттӗм ҫӗртен Мерзляков тухса тӑчӗ, Батманова куҫран пӑхса: — Начальник юлташ, эсир пӗтӗм йывӑрлӑхсене хисепе илме тивӗҫ. Начальник юлташ… — йӑлӑнчӗ вӑл.

Из полутьмы возник Мерзляков, ловя взгляд Батманова, он упрашивал: — Товарищ начальник стройки, вы должны учесть все трудности. Товарищ начальник…

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Кузьма Кузьмич, вӗҫне ҫитиех каласа пӗтерсемӗрччӗ, халӗ ӗнтӗ эсир таврӑниччен эпир ӗҫлеме те пултараймастпӑр, — йӑлӑнчӗ Гудкин.

— Кузьма Кузьмич, досказали бы до конца, а то теперь и работать не сможем до вашего возвращения, — упрашивал Гудкин.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ирӗк парӑр! — йӑлӑнчӗ Рогов.

Разрешите? — взмолился Рогов.

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Кайран калаҫӑпӑр, Василий Максимович, — йӑлӑнчӗ Рогов.

— Прошу отложить разговор, Василий Максимович, — говорил Рогов.

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Эсӗ ан хумхан, Василий, тархасшӑн лар: сан хыҫҫӑн пуҫа ҫавӑркаласа, манӑн мӑй ыратма пуҫларӗ, — йӑлӑнчӗ Залкинд.

— Ты не волнуйся, Василий, и сядь, пожалуйста, у меня шея заболела поворачивать голову вслед за тобой, — взмолился Залкинд.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Рогов мана итлесшӗн те пулмарӗ, — йӑлӑнчӗ Прибытков.

— Рогов не стал меня слушать, — жаловался Прибытков.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Власьевна, — йӑлӑнчӗ Чижик, — каласа пар-ха, мӗнле вӗсем хӑйсене кӑтартӗҫ!

— Власьевна, — просит Чижик, — расскажи, как они себя окажут!

Тӑванӗ мӗн чухлӗ унӑн! // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Ан тӗккелешӗр-ха ытла, хамах кӗретӗп-ҫке — йынӑшса йӑлӑнчӗ ҫӑрӑлти сасӑ.

— Пустите меня, сам войду, — раздался недовольный голос.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эсӗ ӑна ху кӑларса пар, — тепӗр хут йӑлӑнчӗ Ваҫилей.

— Ты мне сам достань картуз-то, — снова попросил Васьлей.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс те пулин пӗр-пӗр канаш пар ӗнтӗ, Энтюк тусӑм, — айккинелле ҫаврӑнса йӑлӑнчӗ Шерккей.

— Ты хоть посоветовал бы, как быть, что делать? — умоляюще посмотрел Шерккей на Эндюка.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ан кӑшкӑраш-ха, тархасшӑн, — тарӑхса йӑлӑнчӗ Шерккей, — шӑп пул, шӑп пул тетӗп-ҫке ӗнтӗ…

— Да не кричи ты, ради бога! — взмолился Шерккей, — уймись, богом прошу тебя!

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«У-ух ҫав ӑншӑртсене!.. Ырӑ пихампарӑм, упра мана, упра мана!..» — тесе пӳлӗхе йӑлӑнчӗ Шерккей.

«Добрый Пихамбар, спаси меня от этих разбойников, спаси и сохрани!» — истово взмолился вдруг Шерккей.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ара, капла мӗнле пулать-ха? — йӑлӑнчӗ вӑл мӗскӗнле, шурнӑ тути хӑйӗн канӑҫсӑр чӗтрене пуҫларӗ.

— Как же вы так? Как же?.. — Кандюк канючил, мелко дрожа побелевшими губами.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ну, эс ху вуланине пире каласа пар, — йӑлӑнчӗ Володя.

— Ну тогда ты перескажи нам по-чувашски, как сумеешь, — попросил Володя.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Нямаҫ шӑллӑм, Нямаҫ шӑллӑм, сывлама та пулин вӑхӑт пар, — йӑлӑнчӗ Шерккей.

— Нямась, браток, дай дух перевести, — взмолился Шерккей.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Йӗркеллӗ пул-ха, шӑллӑм, — йӑлӑнчӗ Шерккей, аллине вилнӗ ашшӗ урлӑ тӑсса.

— Ну ты поаккуратней, братишка, — обиделся Шерккей.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сехметрен пытанар! — йӑлӑнчӗ Татьяна.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Яхта Ҫӗнӗ Зеландине кайма тухнине пӗлсен, Айртон урса кайрӗ, мана урӑх ҫулпа кайма йӑлӑнчӗ, хӑратса та пӑхрӗ, юлашкинчен, манӑн матроссене пӑлхатма пикенчӗ.

— Потому, что, узнав, что яхта держит курс на Новую Зеландию, Айртон пришёл в бешенство, умолял меня переменить курс, угрожал мне, наконец пытался подбить на бунт моих матросов.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Пӗтер, Павка, текех чӑтса тӑма хал ҫук, — йӑлӑнчӗ тар юхтарса ларакан Цветаев.

— Кончай, Павка, нет моих сил больше, — обливаясь потом, взмолился Цветаев.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл, сывмар Корчагина вагонран кӑларса пӑрахма ан парӑр тесе, тархасласах йӑлӑнчӗ, вара «памастпӑр» тесе татӑклӑн сӑмах панине илтсен тин ҫывӑрма кайрӗ.

Он горячо просил их не допустить выгрузки пассажирами больного Корчагина и, только получив твердое обещание «не допустить», пошел спать.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех