Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑлтӑртатса (тĕпĕ: йӑлтӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Акӑ, тен, пирӗн аппаратсем авантараххисем пулӗҫ, — Синицкий мӗн шутланине хирӗҫ ответленӗ пекех каларӗ Саида, хӑй вара шухӑша кайса йӑлтӑртатса тӑракан ручкӑллӑ шурӑ коробкӑсем ҫине пӑхрӗ.
— Вот, может быть, наши аппараты будут более совершенны, — как бы отвечая на мысли Синицкого, сказала Саида и задумчиво посмотрела на белые коробки с блестящими ручками.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӑл хӑнан хӗрелсе кайнӑ, йӑлтӑртатса тӑракан куҫӗсене, ҫухалса кайнӑ пек кулнине асӑрхарӗ.
Он заметил блестящие, покрасневшие глаза гостя и блуждающую улыбку на его лице.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Унӑн хӗвелпе пиҫсе кайнӑ тӗксӗм пичӗ ҫинче куҫ шуррисем йӑлтӑртатса илчӗҫ.
На темном, загорелом лице его блестели белки глаз.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Унӑн борчӗ ҫинче ылтӑн саспаллисемпе «Кутум» тесе ҫырни йӑлтӑртатса курӑнать.
По борту сияла выведенная золотом надпись: «Кутум».

Акӑ вӗсенчен пӗри, шӑрҫа пек йӑлтӑртатса тӑракан кӑпӑк хӑмписемпе витӗннӗскер, хурҫӑ труба ҫумне ҫитсе ҫапӑнчӗ те икӗ пая уйрӑлса таҫта ҫухалчӗ.
Вот одна из них, покрытая, как бисером, блестящими пузырьками пены, докатилась до стальной трубы, разделилась надвое и исчезла.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Канмалли пӳлӗм тӗлне ҫитсен, вӑл ҫаврӑнса тӑчӗ те, парторг ҫинелле пӑхса ӑшӑ кӑмӑллӑн кулса ячӗ, унӑн шап-шурӑ шӑлӗсем йӑлтӑртатса илчӗҫ.
Дойдя до комнаты отдыха, он оглянулся и приветливо улыбнулся парторгу, сверкнув белыми зубами.

Вӗсенчен пӗри, хӗвел ҫутинче йӑлтӑртатса тӑракан пысӑк труба тытнӑскер, карлӑк ҫинче ларать, хӑй шикленсе шыв тӗпнелле пӑхать.
Один из них, с огромной, сияющей на солнце трубой, сидел на перилах и опасливо посматривал вниз.

«Шывсем» тесе ҫырса ҫапнӑ симӗс киоск кантӑкӗсем йӑлтӑртатса илчӗҫ.
Блеснули стекла зеленого киоска с надписью «Воды».

Иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Йывӑҫ ҫулҫисен хушшипе, ҫӗмӗрнӗ куҫкӗски татӑкӗсем евӗрлӗ, тинӗс шывӗ йӑлтӑртатса выртни курӑна-курӑна каять.
Сквозь листву деревьев мелькали, как осколки разбитого зеркала, кусочки ослепительного моря.

Саида ҫине хӑюсӑррӑн ҫаврӑнса пӑхса, коробка ӑшӗнчен вӑл йӑлтӑртатса тӑракан ункӑ кӑларчӗ, ҫав ункӑ ҫине тӑваткал япаласем ҫакса янӑ…
Нерешительно оглянувшись на Саиду, он вытащил из коробочки блестящее кольцо с висящими на нем квадратиками…

Тинӗс шоколада чӗркенӗ кӗмӗл тӗслӗ хут евӗрлех йӑлтӑртатса выртать.
Море блестело, как мятая серебряная бумага от шоколада.

Пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Пӑхӑр-ха! — терӗ вӑл, чӳречерен курӑнакан самолетӑн йӑлтӑртатса тӑракан ҫуначӗпе ун ҫийӗнче ҫаврӑнакан ҫаврашка ҫине кӑтартса.
— Смотрите! — указала она в окно, где виднелись блестящее крыло самолета и радужные круги от винтов.

Унӑн ҫаврӑнӑҫуллӑ пӳрнисем хушшипе тӗрлӗ тӗспе ӳкернӗ ӳкерчӗксем вӗлтлетсе иртеҫҫӗ: ракетлӑ пассажир самолечӗсем, глянцӑллӑ хут ҫине сӑрланӑскерсем, кӗренрех тӗслӗ йӗр хӑварса вӗҫеҫҫӗ; тӑррине ҫавракалатса тунӑ кӑвак тӗслӗ тепловозсем вӑшлатса иртеҫҫӗ, лутра автобуссем хыттӑн каяҫҫӗ, шыв ҫийӗпе ҫав тери пысӑк глиссерсем шӑваҫҫӗ; страница тӑршшӗпех пӗр ҫын ертсе пынипе ӗҫлекен автоматла станок ӳкерсе хунӑ; Алтай сӑрчӗсенчен карнӑ пысӑк вольтлӑ магистральсен бронзӑран тунӑ провочӗсем йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ; тинӗс тӗпне батисфера антараҫҫӗ…
Под ее проворными пальцами мелькали красочные, разноцветные рисунки: проносились ракетные пассажирские самолеты, оставляя за собой оранжевый след, навсегда застывший на глянцевитой бумаге; бежали голубые обтекаемые тепловозы, приземистые автомашины, скользили по воде гигантские глиссеры; тянулась через всю страницу автоматическая линия станков, управляемая одним человеком; блестели бронзовые провода высоковольтных магистралей постоянного тока, тянувшихся с гор Алтая; опускалась батисфера на морское дно…

Тинӗсре хурҫӑран тунӑ ҫӗршер вышкӑсем ҫинче ҫутӑсем йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ, ҫав ҫутӑсем ҫыран ҫинчи ҫутӑсемпе мӗлтлетсе куҫ хӗсмелле вылянӑ пекех туйӑнаҫҫӗ.
Горят над морем огни стальных островов, как бы перекликаясь с огнями наземных вышек.

Малтан калани // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тинӗс тӗпне шӑтаракан станок роторӗпе унӑн йӑлтӑртатса тӑракан йывӑр дискӗ пӗр чарӑнмасӑр ҫаврӑнса тӑраҫҫӗ.
Крутится ротор бурильного станка, его тяжелый блестящий диск.

Куҫӗн хура шӑрҫинче пӗр вӑхӑтрах темиҫе хӗвел йӑлтӑртатса илчӗ.
В черных зрачках отражалось сразу несколько солнц.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Малта пӗчӗкҫӗ кӳлӗсем йӑлтӑртатса илеҫҫӗ.
Впереди поблескивали небольшие болотные окна.

Ҫил Дон ҫумӗнчи симӗсрех шурӑ айлӑмсенчен чечеке ларнӑ тирексен тутлӑ шӑршине варкӑштарса килчӗ; улӑхри улмуҫҫи ҫеҫкисемпе витӗннӗ кӳлӗ шурӑмпуҫ шевли пек шупка хӗрлӗн йӑлтӑртатса выртрӗ.
Обдонье, зеленовато-белесое, насыщало ветер медвяным запахом цветущих тополей, в лугу зарею розовело озеро, покрытое опавшим цветом диких яблонь.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Ҫырма хӗрринчи йӗпе хыр вуллисем хӗрлӗ тӗспе йӑлтӑртатса илчӗҫ.
На берегу красновато заблистали мокрые сосновые стволы.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хура пӗлӗтсем хушшинчен хутран-ситрен хӗвел пайӑркисем йӑлтӑртатса илеҫҫӗ, тӗтре ӑшнелле тирӗне-тирӗне кӗреҫҫӗ, анчах шыв патнех ҫитеймеҫҫӗ.
Сквозь серые глыбы облаков нет-нет да и проглядывал солнечный луч, он вонзался в пар, но до воды достать не мог.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика