Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑрӑм та сивӗскер, вӑл тӗттӗмрех ҫӗрте хӑрушла йӑлтӑртатать, чуна хӑратать.Длинное холодное жало зловеще поблескивало в полутьме и вызывало чувство страха.
5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Лампадкӑсемпе ҫуртасен пин-пин ҫутисем люстрӑсемпе кӗмӗл хӗрессем ҫинче, турӑшсен ылтӑнӗ ҫинче ялкӑшса тӑраҫҫӗ, таврара пурте хӗвеллӗ кунхи пекех йӑлтӑртатать.
3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Анчах халӗ ир вӗт, сенкер тӳпере хӗвел йӑлтӑртатать, заводри ҫерҫисем ҫуркуннехи пек шавлӑн чӗвӗлтетеҫҫӗ.А сейчас же утро, в голубом небе светит солнце, заводские воробьи весело щебечут как весной.
1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
— Ҫылӑхлӑ ҫын пулсан — унӑн хӗресӗ тутӑхлӑ пулать, тӗрӗс ҫыншӑн — хӗвел пек йӑлтӑртатать.— Если грешник крест будет заржавленный, а у праведника — новенький, сияет, как солнце.
1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Ҫак тумтирсем пӗрле пӑтрашса тӑни Иван Ивановича тӗлӗнсе пӑхмаллах илентерчӗ; ҫав вӑхӑтрах хӗвел ҫути те тӗллӗн-паллӑн курӑнакан кӑвак та симӗс ҫанӑсем ҫине е ылттӑн ука ҫине ӳкет, е шпагӑн шӗвӗр вӗҫӗнче вылянса йӑлкӑшать те, леш, ялсем тӑрӑх кӑтартса куҫса ҫӳрекен ҫапкаланчӑксен вертепӗ евӗрлӗ ӑсран каймалла йӑлтӑртатать.
II сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.
Симӗсӗн-кӑвакӑн йӑлтӑртатать!
I сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.
Ҫӗр каҫиччен ҫакӑн пысӑкӑш ӳснӗшӗн савӑннӑ пек паян вӑл тата илемлӗрех йӑлтӑртатать.
Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив
Ҫак йӗрке ҫиелтен йӑлтӑртатать пулин те, ӑшӗнчен пӗтӗмпех ҫӗрсе пӗтнӗ, шӑршланнӑ.Ведь несмотря на свой внешний блеск, он весь сгнил и истрескался.
IV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Ҫамки ҫинче хаклӑ йышши диадема йӑлтӑртатать.
II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Чӳрече леш енче, ирхи ҫил кӑштах вӗлкӗштерекен, ҫурма сирӗлчӗк карӑ тулашӗнче, ҫерем ҫинче кӑвак сывлӑм йӑлтӑртатать.За окном, с полуоткинутой, слегка надутой утренним ветром шторой, сверкала сизая роса на траве.
Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Ҫӑра сенкерлӗхре пӑрлӑх йӑлтӑртатать.
Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Сӑваплӑ Урата тӗксӗм ылтӑнла йӑлтӑртатать.
Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Ушкӑн-ушкӑн ҫӑлтӑр вара хытӑрах та хытӑрах йӑлтӑртатать, халӗ тӗлӗрекен туратсем, ҫиҫкӗнекен чул муклашкисем тата ларакан Магацитлӑн ыйхӑра кулакан сӑнӗ уҫӑмлӑнах курӑнаҫҫӗ.
Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Гусев пӗшкӗнчӗ те урипе тапса сирчӗ, — кӗлпе, хӑйӑр айӗнчен этемӗн ҫапса ҫурнӑ пуҫ купташки кусса тухрӗ; шӑлӗсенче ылтӑн йӑлтӑртатать.
Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
— Куратӑр-и, аппарат йӑлтӑртатать.
Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Пусма каштисен витӗр нумай-нумай клепкӑллӑ металл сфера сийӗ йӑлтӑртатать.Сквозь балки лесов поблёскивала металлическая, с частой клёпкой, поверхность сферического тела.
Лось мастерскойӗнче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Тӗксӗм кӑвак тӗслӗ шыв ҫуртсен кӗтессисенче чӑпӑл-чӑпӑлт туса выртать, собор хыҫӗнче пушӑ шыв талккишӗ тӗксӗмӗн йӑлтӑртатать, хӑш-хӑш ҫӗрте шыв тӗлӗнче хӑван хура хуллисем ҫӳлелле хӑпарса тӑраҫҫӗ.
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Праҫник умӗн самовар тасатнӑ пек, чунна тасатса лартнӑ та, мухтанатӑн — акӑ ҫуттӑн йӑлтӑртатать!Начистил душу, как самовар перед праздником, и хвастаешься — вот светло блестит!
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Баржа сӑмсинче ҫурта пек часовойӑн штыкӗ йӑлтӑртатать; кӑвак пӗлӗт ҫинче вӗт ҫӑлтӑрсем ҫуртасем пек ҫунаҫҫӗ.На носу баржи, как свеча, блестит штык часового; мелкие звёзды в синем небе тоже горят, как свечи.
V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ура айӗнче ҫемҫе тачка ковер пек мӑк выртать, ӑна брусника тӗмисем тата кӗтмелӗн типӗ ҫипписем тӗрлесе пӗтернӗ, курӑк ӑшӗнче пӗрлӗхен юн тумламӗсем пек йӑлтӑртатать, кӑмпасем хӑйсен хӑватлӑ шӑршипе йӗкӗлтеҫҫӗ.
III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.