Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑлтӑртатать (тĕпĕ: йӑлтӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӗри-тавра, сулхӑн шӑплӑхра, кӗр кунӗ лӑпкӑ шӑршине сарса йӑлтӑртатать.

Всё вокруг сверкает в прохладной тишине, источая спокойные запахи тучной осени.

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

Пурҫӑнӑн йӑм-хӗрлӗ ҫути ҫамрӑкӑн пичӗ ҫине ӳкет, унӑн темӗн те курнӑ ӑслӑ куҫӗсенче вылянса йӑлтӑртатать

Багряная тень шелка ложится на юношеское лицо, переливается в умных глазах, перевидавших многое, вобравших в себя полмира…

XXX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӳпе шутсӑр нумай ҫинҫе пульӑсемпе персе тӑнӑн туйӑнать, кашни тумлам-пуля куҫсене йӑмӑхтарса йӑлтӑртатать.

Словно небо, играя, весело стреляло бесчисленными тонкими очередями и каждая капля-пуля, проносясь в этой очереди, сверкала, слепя глаза.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫырансем хӗрринче тӑшмантан пытаракан ҫӑра кӑпка тӗтӗм ҫӗкленчӗ, ҫак шап-шурӑ тӗслӗ тӗтӗм хӗвел ҫутипе куҫа йӑмӑхтармалла йӑлтӑртатать.

Над берегами поднялись дымовые завесы, пышные, кустистые, ослепительно белые на солнце.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл кӑвак пустав кӗпепе, ҫӳлӗ кӑкӑрӗ ҫинче гварди значокӗ йӑлтӑртатать.

Она была в суконном зеленом платье, знак гвардии поднимался на высокой груди.

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пионерсен горнӗ ылтӑн тӗслӗн йӑлтӑртатать.

Пионерский горн горел золотом.

Велосипед туянаҫҫӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Вӑл куҫӗсене уҫрӗ, — куҫ умӗнчех ҫырма юхса выртать, ҫыран курӑнать, пурте хӗвелпе йӑлтӑртатать.

Он открыл глаза — возле самого лица его струилась речка, был виден берег, и все сверкало от солнца.

Ун пурнӑҫӗнчи йывӑрлӑхсем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Симӗс-кӑвак уйсем варринче лӑпкӑ Серетӑн кукӑр-макӑр шывӗ йӑлтӑртатать.

Среди зелено-сизых полей, извиваясь, поблескивают воды тихого Серета.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Боец ҫурӑмӗ ҫинчи плита ака тимӗрӗ пек йӑлтӑртатать.

Навьюченная на спину бойца металлическая плита поблескивала, как лемех.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унӑн хаклӑ йышши чулсемпе капӑрлатнӑ митри тата ылтӑн укапа ҫӗленӗ чаплӑ тумтире хӗвелпе йӑлтӑртатать.

Солнце играло на его сверкающей камнями митре и вышитой золотом одежде.

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Престол хыҫӗнче кӗмӗлпе эрешлесе тунӑ чӳрече карри хӗвел ҫинче йӑлтӑртатать.

Позади престола блестела и искрилась на солнце завеса из серебряной парчи.

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Калама ҫук лайӑх каҫ, таса тӳпере тулли уйӑх йӑлтӑртатать.

Была чудная ночь, и полная луна тихо плыла по багряному небу.

XI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Унӑн чӗркуҫҫийӗсем чӗтреҫҫӗ, куҫӗсенче куҫҫулӗ йӑлтӑртатать.

Его колени дрожали, на глазах блестели слезы.

Юлашки салют // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Хыр вулли ҫинче сухӑр тумламӗ ылтӑн евӗр йӑлтӑртатать.

На сосновом стволе золотом сверкнула капля смолы.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Унӑн пиҫӗхнӗ йӗпе ӳчӗ йӑлтӑртатать.

Капли блестели на его загорелой коже.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хӗвел ҫуттӑн, нимӗн пулман пекех йӑлтӑртатать.

Равнодушное, жаркое светило.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Строительсемпе Новинск ҫыннисен куҫӗ умӗнче тинӗс пек хура нефть тӗрлӗ тӗслӗ ҫуталса йӑлтӑртатать.

Целое море нефти сверкало и переливалось перед глазами строителей и жителей Новинска.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ковшовӑн ҫӳҫӗ арпашӑннӑ, тарланипе пичӗ йӑлтӑртатать, аттисем тусанланнӑ.

Волосы Ковшова взлохматились, лицо блестело от пота, сапоги были серы от пыли.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Эпӗ сӑмах мӗн ҫинчен пынине тавҫӑрса та илеймерӗм, ответлеме те ӗлкӗреймерӗм, Марфа Петровна алӑк уҫса ячӗ те пӳрте пӗр лутрарах ватӑ карчӑка кӳртсе ячӗ, карчӑкӗ хӑйне кура мар чечеклӗ ҫутӑ сарафан тӑхӑннӑ, виҫӗ кӗтеслӗ тутри — ытарма ҫук йӑлтӑртатать, мӑйӗ ҫине кӗрен тутӑр уртса янӑ.

Я не догадалывался, о чем речь, и не успел ответить, как Марфа Петровна открыла дверь и впустила в дом одну невысокую старуху, одетую в яркий сарафан необычных цветов, с треугольным платком, блестящим и розовым, накинутым на шею.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Мирон куҫлӑхӗ те кантӑкпа, ылтӑнпа йӑлтӑртатать, вӑл, авалхи пилӗк пус тӑракан картин ҫинчи генерал пек, аллине малалла тӑсать, Митя та, пуҫне сулса илсе, ҫӗре темскер пӑрахнӑ пек, аллисемпе сулать.

Блестят стеклом и золотом очки Мирона, он вытягивает руку, точно генерал на старинной картинке ценою в пятачок, Митя, кивая головою, тоже взмахивает руками, как бы бросая что-то на землю.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех