Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ял ҫумӗнче ҫуркаланса пӗтнӗ чӑнкӑ тӑмлӑ ҫыран пур тата кантӑк пек ҫутӑ та сулхӑн шыв йӑлтӑртатать.

Возле деревушки изрезанный глинистый крутояр речки и стеклянная прохлада воды.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Шинелӗсене чӗркесе хулпуҫҫи урлӑ ҫакса янӑ салтаксем хӑвӑрт утаҫҫӗ, вӗсен тасатса ҫутатнӑ котелокӗсемпе штык вӗҫӗсем ҫинче хӗвел йӑлтӑртатать.

Солдаты со скатанными шинелями шли быстро, солнце отсвечивало в их начищенных котелках и стекало с жал штыков.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сенкеррӗн асаматланса йӑлтӑртатать ирхи ҫутӑ.

Синими переливами играл утренний свет.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степансен пӳрчӗн тӗттӗм чӳречисем ҫине ӳкекен ҫутӑ алмаз пек йӑлтӑртатать.

В окнах Степанова дома алмазно отсвечивала чернота.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫамрӑк каюпала витӗннӗ займище кӑвакӑн-симӗсӗн йӑлтӑртатать.

Займище изумрудилось наращенной молодой отавой.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Таҫта ҫӳлте кӑтрашка шурӑ пӗлӗтсен ушкӑнӗ витӗр, тарӑн варти сулхӑн ҫаран пек сенкерлӗх йӑлтӑртатать, хутор ҫинче, ҫуртсен хӗрсе кайнӑ тимӗр виткисемпе тусанлӑ урамсен шӑплӑхӗ ҫинче, хӑр ҫилсем типӗтсе саратнӑ курӑклӑ килкартисем ҫинче янкар шӑрӑх вӗлтӗртетсе тӑрать.

Где-то под курчавым табуном белых облачков сияла глубокая, прохладная пастбищная синь, а над хутором, над раскаленными железными крышами, над безлюдьем пыльных улиц, над дворами с желтым, выжженным сухменем травы висел мертвый зной.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн курпун сӑмси халӗ кӑна лакпа сӑрланӑ пек йӑлтӑртатать, хура питҫӑмарти путӑкӗсенче тар тумламӗсем палӑраҫҫӗ.

Горбатый нос его блистал, как свежелакированный, во впадинах черных щек томилась испарина.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ҫапла-а, йӑлтӑртатать те йӑлтӑртатать, тӑвансем.

— Так, братцы, и блестит.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каласа ӗненес ҫук, тӑвансем, уйӑх ҫути ҫутатать, чул хӑма айӗнче йӑлтӑртатать те йӑлтӑртатать…

Верите, братцы, ночь месячная была, а под плитой так и блестит…

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Шапа нӑймакипе тата начаркка хумсен вӗлтӗрккипе витӗннӗ шывра ҫиҫӗм ҫиҫни кукӑр-макӑррӑн йӑлтӑртатать.

В воде, покрытой застойной зеленью и чешуей убогих волн, отражаясь, коверкалась молния.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн ҫутӑ куҫӗсем каҫхи тӗттӗмре ҫӳлти ҫӑлтӑр пек кӑмӑллӑн йӑлкӑшаҫҫӗ, мӑй ҫинчи хӗрлӗ коралл шӑрҫи йӑлтӑртатать, хӗрӗн питҫӑмартийӗ вӑтаннипе хӗрелсе кайни те йӗкӗтӗн ӑмӑрткайӑкӑнни пек ҫивӗч куҫӗнчен пытанса юлаймарӗ.

В полуясном мраке горели приветно, будто звездочки, ясные очи; блистало красное коралловое монисто, и от орлиных очей парубка не могла укрыться даже краска, стыдливо вспыхнувшая на щеках ее.

I. Ганна // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пӗлместӗп, делегатсем килнӗ сӑлтавпа-и, пур ҫӗрте те хӑвасем, шавлӑ та савӑнӑҫлӑ ҫынсем утса ҫӳренӗ; е пӗри-тавра мӗн пурри пурте шап-шурӑ пулнӑран; е ҫакӑншӑн пуриншӗн те янкӑр тӳпене ҫӳле улӑхнӑ та унта ҫуркуннехи пек ҫавӑнӑҫлӑн ҫӳрекен хӗвел айӑплӑ пулӗ, — пӗр сӑмахпа каласан, кирек мӗн пултӑр та унта, анчах хула нихӑҫанхи февраль уйӑхӗн ӑшӑ кунӗсенче те паянхи пек илемлӗ пулса курман: унта мӗн пурри пурте ҫутӑлса, ҫиҫсе тӑрать, йӑлтӑртатать…

Не знаю, по причине ли приезда делегатов — гости, люди шумные, расхаживали повсюду, — оттого ли, что все кругом было белым-бело, или же всему виной явилось солнце, которое высоко поднялось в чистом небе и гуляло себе там по-весеннему, — только город в этот день выглядел еще красивее, чем в любую февральскую оттепель; все в нем блестело, искрилось, сияло…

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Чӳречесенче ҫутӑ ҫук, пӑрланнӑ кантӑксенче уйӑх ҫути йӑлтӑртатать.

Окна не светились, в затянутых ледком стеклах блестела луна.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Акӑ, Кондратьев ӗнтӗ цемент тултарнӑ шурӑ каткасене те, пӗренесене те курмасть, дамба пулнӑ вырӑнта кӳле пулса тӑчӗ — симӗс рамӑпа карса илнӗ пек лартса тухнӑ хӑвасем хушшинче шыв хӗвел ҫинче тӗкӗр евӗр йӑлтӑртатать.

Вот Кондратьев уже не видит ни белых кадок, заполненных цементом, ни бревен, а на месте дамбы образовалось озеро — словно зеркало на солнце, ее вода сияла среди расставленных, словно зеленая рама, ветел.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Комбайн ураписем пусарнипе пулнӑ сукмаксем хӑмӑл ҫине хурса тухнӑ пиҫиххисем евӗр курӑнаҫҫӗ, бункертан тӳрех лав ҫине юхакан тыррӑн ҫутӑ-сарӑ пайӑрки вара ылтӑн пек йӑлтӑртатать.

Тропинки, созданные под давлением колес комбайна, были похожи на опущенные на стебли ремни, а светло-желтые потоки зерна, которые текли прямо из бункера на воз, блестели словно золото.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Аслати кӗмсӗртетни станица патнерех те патнерех ҫывхарса килет, аҫа-ҫиҫӗмӗн куҫа йӑмӑхтаракан ҫути пӗлӗтсем витӗр час-час тухса йӑлтӑртатать, ҫак самантра вара чӳрече кантӑкӗсем кӗрен-кӑвак тӗспе сӑрланаҫҫӗ.

Гроза подходила все ближе и ближе к станице, все чаще сквозь тучи пробивался режущий глаза свет молнии и в это мгновение стекла окон делались глянцевито-синими.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн куҫӗсенче куҫҫулӗ йӑлтӑртатать.

На его глазах сверкали слезы.

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Унта симӗс талкишне ҫурмаран касса юханшыв кукӑр-макӑррӑн юхса выртать, хӗвел ҫинче унӑн ҫийӗ ирӗлтернӗ кантӑк пек йӑлтӑртатать; мӗнле шыв вӑл, ӑҫталла юхать вӑл — ӑнланма ҫук; Иринӑна вӑл Кубань пек туйӑнать, — авӑ темле станицӑн ҫурчӗсем ҫыран тӑрӑх сапаланса выртаҫҫӗ, тен вӑл Усть-Невински?

Там, разрезая зеленый плющ кустарника, изгибалась и петляла река, и под солнцем блеск ее напоминал расплавленное стекло; что за река и куда она текла, нельзя было понять; Ирине казалось, что это была Кубань — вот и домики какой-то станицы, рассыпаны по берегу, может, это Усть-Невинская?

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ирхине кашни курӑк ҫинче сывлӑм йӑлтӑртатать, ҫав сывлӑм ҫинче, шыв ҫинчи пек, тихасем чупса ҫӳреҫҫӗ, — илемлӗ!

А по утрам трава в росе, искрится каждая травинка, а по той росе, как по воде, носятся жеребята, — красиво!

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Акӑ ир килсе ҫитет, кӑвак пӗлӗт ҫинче хӗвел йӑлтӑртатать — вара каҫхи ултав карри пӗр самантра ҫухалать.

Но вот наступает утро, на синем-синем небе играет солнце — и обман вмиг исчезает.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.