Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑлана (тĕпĕ: йӑла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унчченхи йӑлана хӗрарӑм алӑ ҫупман, ташлас кӑмӑла та кӗтсе тӑрса ҫеҫ пӗлтерме пултарнӑ.

По старым обычаям женщина не аплодировала, а изъявляла желание танцевать еще тем, что оставалась ждать продолжения.

Ташӑ каҫӗнче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫак яланхи пурнӑҫра сарӑлнӑ йӑлана — саламлассине — йӗркеллӗ, пӗлсе туса пыма тӑрӑшмалла.

Приветствие — обычай, нашедший наибольшее распространение в нашей повседневной жизни, — требует большого чувства такта.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Нимӗҫ студенчӗсем хушшинчен тухнӑ йӑлана халӗ нимӗҫсем хӑйсем те сивлеҫҫӗ.

Обычай, зародившийся в немецких студенческих корпорациях, осужден даже самими немцами.

3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Юлашки вӑхӑтра хӑшпӗр ҫамрӑксен ют ҫынсене «папаша», «мамаша» т. ыт. те тесе чӗнесси йӑлана кӗчӗ.

У некоторых молодых людей есть нехорошая привычка обращаться к посторонним со словами «папаша», «мамаша», «тетенька», «дяденька», «бабуся» и т. д.

3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Алӑ тытассине йӑлана тухма пачах урӑх сӑлтав пулӑшнӑ: тӑнӑҫлӑ, мирлӗ шухӑш-кӑмӑла ҫирӗплетсе пани.

А поводом для этого обычая служила другая причина: миролюбивость, подтверждение мирных намерений.

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ун пек йӑлана хамӑр шухӑшласа кӑлармастпӑр-ҫке, — терӗ Кантюк.

Не мы же придумали этот обычай, — сказал Кандюк.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тёма, халиччен амӑшӗ умӗнче хӑйне хӑй епле тыткаланине, ҫав йӑлана кӗнӗ япалана, урӑх пачах туймасть ӗнтӗ.

Тёма совершенно не испытывал той обычной, усвоенной манеры.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Анчах ҫакна йӑлана кӗртмелле мар, ӑна пула ачан тула тухмалли рефлекс тӗрӗс мар аталанма пултарать.

Куҫарса пулӑш

Пепкене пулӑшмалла // Сывлӑх. Сывлӑх, 2014.03.06

Ҫулленех ял тӑрӑхӗсене тухса вырӑнсенче район администрацийӗн кунӗсене ирттересси йӑлана кӗчӗ ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫынсемшӗн ял шӑпи ют мар // В. ШАПОШНИКОВ. Ҫӗнтерӳ ялавӗ, 2015.01.28

Пастор хӑнасене кӑмӑллӑ йышӑнма вӗрентекен авалхи йӑлана та пӑхӑнман пулас.

Пастор, по-видимому, вовсе не признавал старинного гостеприимства.

XIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Хӑйне ҫавӑн пек тыткалани унӑн кӑмӑлӗнчен мар, пӗтӗмпех хӑй йышӑнса тӑракан вырӑнта ӗҫленинчен килнӗ; ҫав вырӑнта нумай ҫул хушши ӗҫленӗрен тӑхтаса тӑма е кая юлма пӗлмен командирӑнни пек пахалӑхсем йӑлана хӑйсем тӗллӗнех кӗрсе юлаҫҫӗ.

Таким он был не столько по характеру, сколько по положению, автоматически выработавшему в нем за многие годы повадки командира, не умеющего медлить и запаздывать.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫынсем тата кӗтӳсем хӑнӑхса йӑлана кӗрсе ҫитнӗ лагерьти пурнӑҫпа пурӑннӑ, анчах Авдотьйӑн сахалланман: выльӑх апачӗн базине тума нумай вӑй хумалла, нумай вӑхӑт ирттермелле пулнӑ.

Люди и стада жили привычной, устоявшейся лагерной жизнью, но работы у Авдотьи не уменьшилось: много сил и времени уходило на создание кормовой базы.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӑй туйӗнче те вӑл, йӑлана пӑхӑнмасӑр, нумай ӗҫмерӗ.

Даже на своей свадьбе он, вопреки обычаям, выпил немного.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫапла вара Василий яланхи йӑлана пӑсрӗ.

Что Василий отступил от обычных порядков.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ирхи сехетсенче унпа калаҫни вӑл Френсисшӑн пӗр йышӑннӑ йӑлана пурнӑҫласа пыни кӑна пулать; ҫак йӑлана вӑл хӑй тунӑ, халлӗхе вӑл ӑна пӑрахӑҫа кӑларма кирлӗ тесе шутламасть-ха.

Утренние беседы с ним были для него лишь тем ритуалом, который был заведен им самим и от которого он не находил нужным отступать.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ку айванла йӑлана пӑрах эсӗ!

Ты эту глупую привычку брось!

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Темиҫе уйӑх хушшинче Петр пирвайхи хут Фроська ҫурчӗ патне пырсан, вӑл, хӑнӑхнӑ йӑлана пула, тӳрех сыхлануллӑ пулса тӑчӗ.

Когда Петр впервые за несколько месяцев появился на Фроськином пороге, она по привычке сразу насторожилась.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тахҫантанпах йӑлана кӗнӗ хӑнӑхӑва пула, Валентина кӑнтӑрла мӗн-мӗн пулса иртни ҫинчен шухӑшларӗ.

По привычке, укоренившейся с давних пор, Валентина перед сном обдумывала все происшествия дня.

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ун ҫумне пӗр хут та ҫулӑхмасӑрах, хӑйсем хушшинче ҫирӗпленсе йӑлана кӗнӗ килӗшӳ тӑрӑх, пӗр-пӗтӗмӗшле кӑмӑл-туйӑмпа йӑла тӑрӑх Степан унӑн упӑшки пулса тӑнӑ.

Еще ни разу не прикоснувшись к ней, Степан уже был ее мужем по тому согласию, по той общности характеров, чувств, быта, которые накрепко установились между ними.

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Иккӗшӗ те вӗсем кунӗ-кунӗпех ӗҫленӗ, иккӗшин те вӗсен каҫсенче пӗр-пӗрне кӗтсе тӑрасси йӑлана кӗнӗ.

Оба они работали целыми днями, и у обоих вошло в привычку дожидаться друг друга по вечерам.

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех