Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗрни (тĕпĕ: вӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗнӗрен шина турттарнӑ кустӑрмасем хӗнтӗртетнипе йытӑсем вӗрни илтӗнмест те.

Лая не было слышно за гулом заново ошиненных колес.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫак самантра тулта йытӑ вӗрни тата хапхана тӳнклеттерни илтӗнсе кайрӗ.

Тут послышался на дворе лай и стук в ворота.

VI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ял хӗрринчи ҫуртсенчен йытӑ вӗрни илтӗнсе кайрӗ.

От крайних домов долетел собачий лай.

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл снарядсем ҫурӑлнӑ ҫӗрте пулса ӑна-кӑна куркаланӑ пулмалла; вӑл снаряд шӑхӑрса иртнинчен тата ҫурӑлса кӗмсӗртетнинчен ҫав тери хӑраса ӳксе йынӑшнипе хӑрлатса вӗрни ыттисемшӗн те хӑрушӑ пулнӑ…

Должно быть, она уже побывала, и не совсем благополучно, под огнем; она так боялась свиста и грохота, так металась, визжала и взлаивала, что всей упряжке было жутко…

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Вӗсем те халех кухня патӗнче пулаҫҫӗ, — Юргин вара сасартӑк йытӑ вӗрни илтӗнекен ял еннелле пӑхса илчӗ.

— Да сейчас тоже будут у кухни, — Юргин посмотрел в сторону деревушки, откуда вдруг долетел собачий лай.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Кунта уҫӑ сывлӑш вӗрни тата хире-хирӗҫ вӗрни кирлӗ.

— Тут требуется свежий ветер и противоположный ветер.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унтан йытӑсем вӗрни илтӗннӗ.

Затем раздался лай собак.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Тата тепӗр хутчен йытӑ вӗрни илтӗнсе кайрӗ.

Еще раз донесся собачий лай.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Килкартишӗнче хура йытӑ хаяррӑн вӗрни илтӗнсе кайрӗ.

Со двора донесся яростный лай Черни.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Чӗлхе вӗрни кирлӗ мар унта, — ятлаҫас марччӗ-ха тесе, хӑйне хӑй аран пусарса каларӗ Ерофей Кузьмич.

— Заговор здесь не нужен, — не желая ругаться и еле сдерживая себя, сказал Ерофей Кузьмич.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӗр айӗнчи коридор тӗттӗмлӗхӗнчен каҫса кайса вӗрни, унтан чул ҫинче чӗрнесемпе кӑчӑртаттарни илтӗнчӗ тата тепӗр минутран Пиратка хуҫи тавра сикме пуҫларӗ, хӑрӑмланнӑ ҫӑмӗпе ун ҫумне сӗркеленет, пит-куҫран ҫуласа илме пикенет, силлет, вӗрет.

Из тьмы подземного коридора донесся заливистый лай, потом послышалось цоканье когтей о камень, и через минуту Пиратка уже прыгал вокруг хозяина, терся об него закоптелой шерстью, старался лизнуть в лицо, отряхивался, гавкал.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Чакалкӑсем сасартӑк вӗсен ҫывӑхӗнчех уласа ярса ахӑлтатнӑ пек тата мӑкӑртатнӑ пек туйӑнать, малта, станицӑра вара, хӗрарӑмсем калаҫни, йытӑсем вӗрни илтӗнет, пӳрт мӗлкисем уҫҫӑнах палӑраҫҫӗ, хӑй ҫутисем ҫуталнӑ тата кизяк тӗтӗмӗн хӑйне уйрӑм шӑрши сӑмсана ҫитсе кӗрет.

Чакалки, казалось, подле них вдруг завывали, хохотали и плакали; а впереди, в станице, уже слышался женский говор, лай собак, ясно обозначались профили хат, светились огни и тянуло запахом, особенным запахом дыма кизяка.

XXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Йытӑ вӗрни илтӗнсе кайрӗ.

Послышался собачий лай.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Йытӑ вӗрни малтан ҫывхарсах килетчӗ, унтан сахалтарах та инҫетререх илтӗнчӗ, каярахпа илтӗнми те пулчӗ…

Лай сначала приближался, потом становился все глуше и наконец умолк…

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах урамра шавлани те йытӑ вӗрни кӑна илтӗнет, урӑх нимӗн те илтӗнмест.

Но слышал только глухой уличный шум да лай собак…

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йытӑ вӗрни хытӑрах илтӗнсе кайрӗ.

Лай зазвучал громче.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑрахчен шӑппӑн пычӗҫ вӗсем, анчах сасартӑк хыҫалтан тем уласа вӗрни илтӗнсе кайрӗ.

Долго шли они молча, но вдруг сзади послышался лай.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йытӑ вӗрни хальхинче хытӑрах та, ҫывӑхрах та илтӗнсе кайрӗ, ҫил вӗрнӗ чухнехи пек вӗтлӗх шӑпӑлтатма тытӑнчӗ, ҫавӑнтан икӗ йытӑ сиксе тухрӗ, иккӗшӗ те сӑмсисене чикнӗ.

А лай, теперь уже более громкий, послышался где-то совсем близко; кусты зашуршали, словно под напором ветра, и из них выбежали две гончие, опустив морды до земли.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӑштах тӑрсан, йытӑ вӗрни илтӗнсе кайрӗ, унтан ҫын сасси те илтӗнкеле пуҫларӗ.

Спустя четверть часа невдалеке послышался собачий лай, а вскоре и голоса людей.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йытӑ вӗрни кӑна хытӑрах та ытларах илтӗнет.

Только собаки лаяли все громче и чаще.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех