Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫакӑнпа пӗр вӑхӑтрах Зимбизон хыҫалти хапхи уҫӑлчӗ те — сунарҫӑ вӑрманалла таракан тискерчӗксен ушкӑнӗсене курать.

Почти одновременно с этим открылись задние ворота Зимбизо, и охотник увидел толпы дикарей, улепетывающих в лес.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ну, санӑн паттӑрлӑхусен шутне тепӗр сыпӑк ҫырса хуратпӑр та… сых ятне вӑрманалла пӑрӑнатпӑр.

Ну, впишем еще страницу в твои подвиги и… свернем-ка на всякий случай в лес!

XI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ренпа унӑн юлташӗсем палатка патнелле васкарӗҫ; шалкам ҫумӑр ислетет; аслати мӗлкин хура чатӑрӗпе карӑннӑ тавралӑх хӗвел яланлӑхах сӳннӗ тӗнчене куҫать тейӗн; аҫа ҫапса йывӑррӑн кӗмсӗртетет, вут-хӗм тӗмӗсене сирпӗтнӗн салатать ҫиҫӗм пӗлӗтсене; ҫиҫӗм ҫӗҫҫисен йӑлтӑркка кукӑрӑлчӑкӗсем вӑрманалла тирӗнеҫҫӗ.

Рен и его спутники торопились к палатке, шел проливной дождь; окрестность, в темном плаще грозовой тени, казалась миром, для которого навсегда погасло солнце; тяжкая пальба грома взрывала тучи огненными кустами молний; мгновенные, сверкающие разветвления их падали в лес.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 282–286 с.

Кӳлӗсен таврашӗнче пурӑнакан староверсем Сережа шывӗ тӑрӑх ҫӳлелле вӑрманалла куҫаҫҫӗ, теҫҫӗ.

То будто бы на озерах вверх по реке Сереже староверы уходят в лес.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Витт пуртӑ йӑтса вӑрманалла утрӗ, слонсене шыраса унта виҫӗ эрне ҫухалса ҫӳрерӗ.

Витт ушел с топором в лес и пропадал три недели, разыскивая слонов.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Хӑй ҫур сехете яхӑн пӗрле ирттернӗ ҫын ҫине ҫаврӑнса та пӑхмасӑр, тахҫан чӑхсене лайӑх палланӑ фермӑран ҫаврӑнса иртес тӗллевпе Грифит вӑрманалла шухӑшлӑн танкӑлтатрӗ.

Не обращая более внимания на человека, с которым провел около получаса, Грифит задумчиво побрел в лес, чтобы обогнуть ферму, где некогда водил знакомство с курами.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Вӑл шӑлне ҫыртса лартнӑ та — сӑрхӑнтарса кӑларчӗ: «Ну-у, юрать!» — вара пӑрҫа уйӗнчи катемпирен хывса тӑхӑннӑ пиншак ҫухавине ҫӗклерӗ, аллисене кӗсйине чиксе вӑрманалла пӑрӑнчӗ.

сказал, стиснув зубы: — «Ну хорошо!», поднял воротник пиджака, снятого на гороховом поле с чучела, сунул руки в карманы и свернул в лес.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Капитан ҫакна та пӗлтерет: шлюпкӑна шыва антариччен вӑл пӑхмалли трубапа ҫыран хӗрринче тӑракан ҫынна курнӑ имӗш; вӑл вӑрманалла питӗ хӑвӑрт кӗрсе ҫухалнӑ.

Капитан показал, что перед спуском шлюпки был усмотрен им в зрительную трубу человек, стоящий на берегу; он быстро скрылся в лесу.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Часах темиҫе милиционер вӑрманалла ҫывӑхранах чупса иртрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кӗҫех пӳртрен утарҫӑ — сухаллӑ арҫын ҫавӑ иккен — тухрӗ, шалти кӗсйине хыпашласа пӑхрӗ те вӑрманалла чупнӑ йытӑ хыҫҫӑн уттарчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тепрер сехетрен Валетпа Телегин, лашисене пасар карти ҫумне уйрӑмшарӑн, анчах пӗри теприн патӗнчен курӑнмалла кӑкарса хунӑскерсем, апат-ҫимӗҫ тултарнӑ хутаҫсемпе михӗсене йӗнер ҫумне ҫыха-ҫыха хучӗҫ те, малтан Валет, ун хыҫҫӑн Телегин килнӗ ҫулпа каялла Йӗпреҫрен тухрӗҫ, ирхине ыттисем вӑрманалла пӑрӑннӑ тӗле ҫитсен, хӑйсем те сылтӑмалла кӗчӗҫ, малалла вара пӗрлех кайрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Апла тесен, паҫӑр ҫырмара Сӑпание кӗтсе лариччен, вӑл тахҫанах вӑрманалла тапса сикме пултарнӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапла чиперех ҫырмана анса кайрӗҫ, вӑрманалла талпӑнчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Каччӑ пасартан ҫурҫӗр-хӗвеланӑҫ енчи хапхаран тухрӗ те, сылтӑма пӑрӑнса, чугун ҫул хӗррипе вӑрманалла ҫул тытрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Юрать хурахсем вӑрманалла пӑрӑнма ӗлкӗрчӗҫ те йӗрлекенсенчен хӑпрӗҫ-хӑпрӗҫех.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Лешсем хирӗҫ тӑмарӗҫ, вӑрманалла чӑл-пар саланса пӗтрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Чӗрӗк сехет те иртмерӗ — вӑрманалла тӑсӑлакан ҫул ҫийӗн хурахсем хыҫҫӑн тусан кӑна мӑкӑрланса юлчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Лисс ҫулне вӗрлӗк сарса хывнӑ тӑпӑлкка кӗперлӗ пӗчӗк шыв касса иртет, вӑл сулахайран та, сылтӑмран та вӑрманалла юхса кӗрет.

Дорогу пересекал ручей, с переброшенным через него жердяным мостиком; ручей справа и слева уходил в лес.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Йытӑсене чӗлпӗрӗсенчен ҫавӑтса вӗсем вӑрманалла кӗнӗ, унтан часах ачасем вылянӑ вырӑн патне ҫывхарнӑ.

Ведя собак на поводу, они вошли в лес и вскоре приблизились к тому месту, где играли дети.

Синопа тата унӑн юлташӗсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Вӑл вара, умра чӑнахах та шпика курнӑ пек, ҫав тери хӑраса, вӑрманалла чакса кӗчӗ.

Он отодвинулся в глубь леса с таким страхом, словно действительно увидел перед собой шпика.

13 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.