Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачашлас (тĕпĕ: ачашла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Амӑшӗн ӑна лӑплантарас, ачашлас килчӗ.

Ей захотелось утешить ее, приласкать.

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Тен, Катюша, вӑл ҫамрӑк чухне, ҫемьере пурте йӗркеллӗ пулса пынӑ, Василин ачана ӑшшӑн ачашлас, хӑй майлӑ ҫавӑрас туйӑм пулман чухне ӳснӗрен ҫапла пулнӑ.

Может, это объяснялось тем, что Катюша подрастала в годы его молодости, и семейного благополучия, когда у Василия еще и не было такой потребности в теплоте, ласке, привязанности.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Арӑмне ачашлас килнӗ чухне вӑл яланах Авдотья нумай пулмасть Степанпа ҫывӑх тӑнине аса илнӗ те, вара ӑна ҫак асаилӳ чарса тӑнӑ.

Каждый раз, когда ему хотелось приласкать жену, он вспоминал о недавней близости ее со Степаном, и это воспоминание сковывало его.

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Эпӗ малтан Ганкӑна тилкепепе ачашлас тенӗччӗ, кайран алла ҫеҫ султӑм.

Я сперва хотел было Ганку вожжами погладить, а потом плюнул.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Малалла каласа панӑҫемӗн вӑл Вася ҫине ытларах та ытларах пӑхкала пуҫларӗ, унӑн лапсӑркка куҫхаршиллӗ хура куҫӗсенче темле ачашлас хӗлхем йӑлкӑшрӗ.

Чем дальше подвигался рассказ, тем чаще он поглядывал на Васю, и тогда в глубоко запавших тёмных глазах его под косматыми бровями появлялось что-то ласковое.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Халӗ ун Иннокентие ни хӗрхенес, ни ачашлас, ни кӳренес килмерӗ.

Она не испытывала сейчас к нему ни жалости, ни нежности, ни обиды.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ман сана пӗтӗм чун хавалӗпе савса ачашлас килет! —

Я хочу тебя любить со всей силой! —

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Манӑн пӗчӗк юн тумламӗ… — пӑшӑлтатать Аксинья сивӗнсе пыракан тутисемпе, хӑш чухне, чунӗ тӑвӑрланса ҫитнӗ вӑхӑтра, куҫкӗретӗн пекех курать вӑл хӑй ачине, ачи хӑй чӗркуҫҫийӗ ҫумне пӑчӑртаннӑ пек курӑнса каять, ун пек чухне вӑл унӑн кӑтра пуҫне ачашлас тесе, аллине тӑснине сиссе илет.

— Кровиночка моя… — шептала Аксинья холодеющими губами, даже в гнетущей яви мерещилось ей иногда, что вот у колен ее жмется ребенок, и она ловила себя на том, что тянется рукой приласкать курчавую головку.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫапах тем пек намӑс пулсан та, кӑна калама ҫеҫ ҫӑмӑл, Вера Павловна, тӗлӗнмелле, анчах ҫавӑн пек пулчӗ ӗнтӗ, — эпӗ пурпӗр каларӑм: «Александр Матвеич, епле мана ачашлас килчӗ-ха сирӗн?» — терӗм.

Но при всем моем стыде, — смешно сказать, Вера Павловна: при моем стыде, а ведь это правда, — я все-таки сказала: «Как это вы захотели приласкать меня, Александр Матвеич?»

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Сӑрӑ ҫул лӑпка ту хушӑкне кӗрсе каять, ҫав ҫула чул сарса тунӑ, анчах вӑл бархат пек ҫемҫе туйӑнать, ӑна алӑпа сӑтӑрса ачашлас килет.

Серая лента дороги брошена в тихое ущелье гор, дорога мощена камнем, но кажется мягкой, как бархат, хочется погладить ее рукою.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

«Тата ҫывӑрмалла та ҫав унӑн… ача вӗт-ха вӑл»… ачашлас кӑмӑлпа шухӑшларӗ Катерина.

Катерина решила было не будить мальчика так рано, пусть еще поспит.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ман сана питӗ-питӗ ыталас, чуптӑвас, ачашлас килет…

Так хочу тебя обнять, поцеловать, приласкать…

Улттӑмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Ҫур сехетпе таҫта мала каяймӑпӑр, ман сана питӗ-питӗ ыталас, чуптӑвас, ачашлас килет…

Полчаса ничего не решит, так хочу тебя обнять, поцеловать, приласкать…

Иккӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех