Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачам сăмах пирĕн базăра пур.

ачам (тĕпĕ: ачам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫакна хирӗҫ мӗн калӑн, ачам?
Что ты на это скажешь, мальчик?

15 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Халӗ ӗнтӗ, ачам, каласа пар мана, ӑҫтан илтӗн эсӗ ку компаса?
Итак, скажи нам, мальчик, откуда ты получил этот компас?

— Ҫапла ӗнте, ачам, — терӗ нимӗҫ хӗрарӑмӗ вырӑсла, тӳсӗмлӗн кулнӑ май ылттӑн шӑлне каллех кӑтартса, — эпӗ сана юратнине тата эпӗ сана ырӑ суннине эсӗ хӑвах куратӑн ӗнтӗ.
– Итак, мальчик, – сказала немка по-русски, терпеливо улыбаясь и снова показывая золотой зуб, – ты видишь сам, что я тебя люблю и желаю тебе блага.

— Ну, ну, юрӗ, ачам.
– Ну-ну, мальчик.

— Халӗ ӗнтӗ, — терӗ нимӗҫ хӗрарӑмӗ каллех ылттӑн шӑлне кӑтартса, — халӗ ӗнтӗ, ачам, пирӗн пата ҫывӑхарах кил.
– А теперь… – сказала немка, продолжая кротко показывать золотой зуб, – а теперь, мальчик, подойди к нам поближе.

Ҫапла-и, ачам?
Не так ли, мальчик?

— Ачам, эсӗ асапланатӑн-и?
– Мальчик, ты страдаешь?

— Кунтарах кил те, ачам, эпӗ ыйтнисене хирӗҫ пӗтӗмпех каласа пар, — терӗ.
– Поди сюда, мальчик, и отвечай на все мои вопросы.

Э-э, ҫук, ачам.
Э, нет, малый.

8 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Ун чухне никам та: «Ачам, апат ларса ҫи-ха», — тесе каламӗ вӗт.
Куҫарса пулӑш

Нимрен нимӗр турӑмӑр... // Элиза ВАЛАНС. Тантӑш, 2015.07.23, 30 (4444)№

Ачам!
Сынок!

Пиллӗкмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Ай-ай, ачам, асӑрхан-ха пурттупа, ытла ан сулкалаш.
Осторожно ты с топором-то, не размахивайся сильно.

Виҫҫӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

— Пӗлместӗп, Гек, пӗлместӗп, ачам.
— Уж не знаю, Гек, не знаю, мой мальчик.

33-мӗш сыпӑк. Джо индеец пурнӑҫӑн юлашки кунӗсем // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

— Чарӑн, чарӑн, ачам, эпӗ сана каларӑм вӗт: санӑн нумай калаҫма юрамасть.
— Тише, милый, тише, ты же знаешь, что тебе нельзя разговаривать!

30-мӗш сыпӑк. Томпа Бекки ҫӗр ӑшӗнчи шӑтӑкра // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Вырт, ачам.
Ложись, милый.

Юлашкинчен валлиец ҫапла каларӗ: — Итле, ачам, манран ан хӑра эсӗ.
Наконец старик сказал: — Ты меня не бойся, милый.

Старик татах каламастӑп тесе тепӗр хут сӑмах пачӗ, ҫапах та хӑй ҫапла ыйтрӗ: — Ачам, ӑҫтан сан пуҫа кӗчӗ-ха вӗсен хыҫҫӑн ҫӳреме?
Старик еще раз пообещал молчать и спросил: — А все-таки почему ты за ними пошел?

— Ку пире ҫитет, ачам…
— Довольно, милый, этих мы знаем!

Кала, эппин, кала-ха, ачам, вӗсем мӗнлескерсем?
Так опиши их нам, опиши, мой мальчик!

Ҫук, ачам, вӗсем вилӗ мар, — ҫавӑншӑн эпир питӗ тарӑхатпӑр.
Нет, они не убиты, вот что жалко.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика