Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ахӑр сăмах пирĕн базăра пур.
ахӑр (тĕпĕ: ахӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Тӗрӗсех калатӑр ахӑр.

— Вы правы.

XXXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Анчах вӑл аптӑраса ӳксен сирӗн пата хӑйӗн шаннӑ ҫыннине, мӗнле те-тӗр чее тилле, сӗревшӗн касӑхана, ярать ахӑр, ҫавӑнпа та кунашкал утӑма хӑвӑр туни аванрах мар-ши?

— Но почти наверное он выкажет смущение тем, что отправит к вам своего поверенного, какую-нибудь лису, мечтавшую о взятке, а поэтому не лучше ли сделать первый такой шаг самой?

XXXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Пӗрремӗшне сутса янӑ ӗнтӗ, — урӑх ҫын ҫинче курса ҫакна эсир хӑвӑр та ҫирӗплетрӗр ахӑр.

Первое уже продано, — как вы сами, вероятно, убедились на ком-нибудь другом, — вставила Дэзи.

XXX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ вӑл хыттӑн шӑхӑрнине илтсе, — ку унӑн неврастенийӗ хухнине пӗлтерчӗ ахӑр, — пӳлӗмрен тухрӑм.

Я ушел под впечатлением его громкого свиста, выражавшего окончательное исчезновение неврастении.

XXIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— «Хумсем ҫинче чупакана», — хуравларӑм эпӗ, — сире ҫывӑх вӑхӑтрах памаҫҫӗ ахӑр, мӗншӗн тесен карап командине тата Синкрайта ыйтса тӗпчеҫҫӗ-тӗр; паллах, порт сучӗ Сениэльсен харпӑрлӑх ыйтӑвне палӑртиччен карапа портран кӑлармаҫҫех; ыйтӑва уҫӑмлатмашкӑн Браунпа тӗл пулса сӳтсе явмалла.

— «Бегущая по волнам», — ответил я, — едва ли может быть передана вам в ближайшее время, так как, вероятно, произойдет допрос остальной команды, Синкрайта, и судно не будет выпущено из порта, пока права Сениэлей не установит портовый суд, а для этого необходимо снестись с Брауном.

XXIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хӑрамарӑм, анчах шутсӑр хытӑ ҫиллентӗм, манӑн хӗҫ-пӑшал пулнӑ тӑк хамах вӗлереттӗм ахӑр.

Я не испугалась, но была так зла, что сама могла бы убить его, если бы у меня было оружие.

XXIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Куратӑп ӗнтӗ, — терӗ комиссар хыпаланарах — хӗршӗн кӑмӑллӑ пӗтӗмлетӳ тӑвас терӗ ахӑр, — сире кӳнтелен пек ыйтса тӗпчетпӗр.

— Я вижу уже, — ответил комиссар с некоторой поспешностью, позволяющей сделать благоприятное для девушки заключение, — что вы будете допрошены как свидетельница.

XXVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Пулӑшнӑшӑн пӗлӗшӗме хӑналасан карап ҫине кайрӑм, унтан вара Гез кунта, хӑна ҫуртне, пурӑнма куҫнине пӗлсен, — ара, чаплӑн сӑйланас терӗ ахӑр, — ун патне…

Угостив человека за услугу, я отправился на корабль и, как Гез уже переселился сюда, в гостиницу, намереваясь широко пожить, — пошел к нему.

XXVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ӑна аллӑ фунт шантарнӑ та — вӑл лӑпкӑ, тата чӑн лару-тӑрӑва тӗпчесе пӗлессе, Гез шантарнинчен нумайрах пайталанасса шанать ахӑр.

Ему было просто обещано пятьдесят фунтов, и он был спокоен, зная, должно быть, что все пронюхает и добьется своего в большем размере, чем надеется Гез.

XXVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Кирлех пулать ахӑр, — пусӑрӑнчӑклӑн кулса хуравларӗ Бутлер.

— Должно быть, понадобится, — ответил Бутлер, подавленно улыбаясь.

XXVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Комиссар сӑн-пичӗ ҫав тери тимлӗ пулнӑран тата вӑл ҫырса тултарнӑ хут самаях хулӑнланнӑран ӑнлантӑм: пире виҫсӗмӗре те арестлеҫҫӗ ахӑр.

По ставшему чрезвычайно серьезным лицу комиссара и по количеству исписанных им страниц я начал понимать, что мы все трое не минуем ареста.

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ каласа панӑ чухне паллӑ мар хӗрарӑм пирки сӑмах хускатманнине курсан Бутлер ҫак ыйтуран пӑрӑнса иртрӗ, ахӑртнех, манӑн ҫакӑн валли тӗплӗ сӑлтав пур терӗ ахӑр.

Бутлер, слыша, что я рассказываю, умалчивая о появлении неизвестной женщины, сам обошел этот вопрос, очевидно понимая, что у меня есть основательные причины молчать.

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ Гез патне мӑшкӑлшӑн ӑна тавӑрмашкӑн килсе кӗнине уҫҫӑн пӗлтертӗм те — Биче эпӗ уншӑн хӑранине ӑнланчӗ ахӑр, унӑн куҫ хупанкисен мӗлкинче тав туйӑмӗ мӗлтлетсе ҫуталчӗ.

Когда я кончил, прямо заявив, что шел к Гезу с целью требовать удовлетворения, она, видимо, поняла, как я боюсь за нее, и в тени ее ресниц блеснуло выражение признательности.

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Тарӑхнипе ытлашширех персе ятӑм ахӑр, кирлӗ мар персе янӑшӑн мана каҫарма ыйтатӑн; алӑка тӗллесе кӑтартрӑм та хам тӳрех кунтан кайрӑм, мӗншӗн тесен ҫапларах шухӑшларӑм: енчен те мана шӑнкӑравлатӑн тӑк — пӗлех эппин: эпӗ алӑк умӗнче йытӑ пек вӗлтӗртеттерсе тӑмастӑп, хамӑн ӗҫӗмсемпе ҫӳретӗп.

В сердцах я наговорила лишнее и прошу меня извинить, если не так сказала, только показала на дверь, а сама скорее ушла, потому что, думаю, если ты меня позвонишь, так знай же, что я не вертелась у двери, как собака, а была по своим делам.

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эппин, каллех Гез, вӑл манӑн пуҫӑмран тухаймасть ахӑр, тата — селӗм ҫак ҫынран.

Значит, опять он, не выйти ему у меня из головы и, тем более, от такого лица.

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Ҫапах та, — хирӗҫлерӗ комиссар, — айӑпли килессе, хӑйне вӗлерӳҫӗ тесе пӗлтерессе кӗтместӗр ахӑр?

— Однако, — возразил комиссар, — не ждете же вы, что виновный явится и сам назовет себя?

XXVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Ӑхӑ… — терӗ комиссар; вӑл Бичен пахматлӑ сӑмахӗсене, вӗсен мӗн пур ҫак сцена кӑмӑл-туйӑмӗн тӗшши пулса тӑнӑ сӗмне ӑнланма пуҫларӗ ахӑр.

— Так, — сказал комиссар, поддаваясь ее рассудительному, ставшему центром настроения всей сцены тону.

XXVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Тепӗр тесен — мӗн пулса иртнине вӑл чӑннипех те хӑй кунта маррӑн хаклать ахӑр.

Впрочем, довольно было видеть ее безыскусственную чуждость происходящему.

XXVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫакна Бутлер та тӑнкарчӗ ахӑр, мӗншӗн тесен ман ҫине хӑравлӑн пӑхать, ара, вӑл Гез патӗнче ҫакнашкалах портрет курнӑ.

Должно быть, это понял и Бутлер, видевший у Геза совершенно схожий портрет, так как испуганно взглянул на меня.

XXVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ӗшенчӗклӗхӗ виҫесӗр ахӑр.

Усталость, надо быть, была велика.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех