Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

асӑрхатӑп (тĕпĕ: асӑрха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ чылайранпа сире асӑрхатӑп.

 — Я уже давно к вам приглядываюсь.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Пӗр самант эсӗ те мӗнччӗ… эпӗ ахаль мар артист: асӑрхатӑп.

И у тебя была минута… я недаром артист: я на всё заметлив.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпӗ пурне те асӑрхатӑп, — терӗ ҫирӗппӗн.

Я все замечаю, — строго сказал он.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ҫапах та вӑл мана ыттисенчен ытларах юратнине асӑрхатӑп.

Я замечаю, однако же, что он меня особенно любит.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

«Аван», шухӑшласа илтӗм эпӗ: «малалла каймастӑп, вырӑнне асӑрхатӑп та май килсен тӳрех килсе тухатӑп».

«Хорошо, — подумал я, — теперь не пойду, а замечу место и при первом случае не премину воспользоваться».

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Эсӗ йӗр ҫине пӑхнине эпӗ асӑрхатӑп.

К следам ты приметлив, замечаю.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Асӑрхатӑп ӗнтӗ, урисем ниепле те вырӑнта тӑрасшӑн мар ун: такам туртсах тӑрать тейӗн вӗсене.

Я замечаю, что у него ноги не постоят на месте: так, как будто их что-нибудь дергает.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Эпир ахаль те ҫын куҫӗ умӗнче тӑратпӑр, Чернявкин пирӗн пӳрт ҫинчен куҫ вӗҫертмест, эпӗ ҫакна питӗ лайӑх асӑрхатӑп.

Мы и так на виду стоим, Чернявкин все время присматривает за нашим домом, я это хорошо примечаю.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Эпӗ, ватӑ пулсан та, асӑрхатӑп!

Я старая, а все примечаю!

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Куна эпӗ сирӗн ҫинче ҫеҫ те мар асӑрхатӑп: ман арӑм та хама пӑхнӑ.

И это я не только на вас замечаю: моя жена на меня похожа.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Алӑка тӗксе уҫатӑп та тусанлӑ ӑпӑр-тапӑрсем хушшинче шӑллӑма асӑрхатӑп.

Толкнул дверь и, конечно, среди пыльной рухляди увидел брата.

Хут ҫӗлен // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 105–109 стр.

Анчах эпӗ, кунсӑр пуҫне, тата акӑ мӗн асӑрхатӑп: витӗр куракан вулавҫӑран хӗрарӑм пилӗк минут хушшинчех Боккаччионӑн пӗтӗм произведенийӗсенче тупайман чухлӗ питӗ тирпейлӗ каланӑ ирсӗр сӑмахсем илтме пултарать, анчах Боккаччионӑнни пек ҫутӑ, уҫӑ, таса шухӑшсем унран, паллах, пӗрре те илтеймӗ); унӑн таланчӗ ҫав тери пысӑк тесе, эсӗ, савниҫӗм, тӗрӗс каларӑн.

Но я, кроме того, замечаю еще вот что: женщина в пять минут услышит от проницательного читателя больше сальностей, очень благоприличных, чем найдет во всем Боккаччио, и, уж конечно, не услышит от него ни одной светлой, свежей, чистой мысли, которых у Боккаччио так много); ты правду говорил, мой милый, что у него громадный талант.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Санра эпӗ пушшех те интереслӗрех япала асӑрхатӑп: тата виҫӗ ҫултан эсӗ хӑвӑн медицинуна та манса кайӑн, ун хыҫҫӑн тата виҫӗ ҫултан — вулама та, пуҫпа ӗҫлемелли пур ӗҫсенчен пӗр пултармалли ӗҫ те вара саншӑн вӑл — курасси ҫеҫ юлать, анчах мансӑр пуҫне каллех нимӗн те курми пулӑн.

— На тебе я замечаю вещь гораздо более любопытную: еще года через три ты забудешь свою медицину, а еще года через три разучишься читать, и из всех способностей к умственной жизни у тебя останется одна — зрение, да и то разучится видеть что-нибудь, кроме меня.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Асӑрхамасан юрамасть, асӑрхатӑп, Михаил Иваныч; хӗре таса тытса тӑрасси вӑл амӑшӗн тивӗҫӗ ӗнтӗ, эпӗ Верочкӑшӑн шантарма пултаратӑп.

— Нельзя, наблюдаю, Михаил Иваныч; такая уж обязанность матери, чтобы дочь в чистоте сохранить, и могу вам поручиться насчет Верочки.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Эпӗ вӑл ӑсран тайӑлма пуҫланине асӑрхатӑп.

— Примечаю я, что он умом начинает трогаться.

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫав хушӑра хай хӑмпӑ ҫурӑлчӗ те, ача пуҫӗ тухрӗ, — эпӗ хӗрарӑмӑн туртӑнса сиккеленекен урисене тытса чарма тӑрӑшатӑп, ачана тухма пулӑшатӑп, хӗрарӑм хӑйӗн карӑлса кайнӑ ҫӑварне курӑкпа пӑкӑласран асӑрхатӑп

А уж пузырь прорвался и прорезывалась головка, — я должен был сдерживать судороги ее ног, помогать ребенку и следить, чтобы она не совала траву в свой перекошенный, мычащий рот…

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Кӑҫалхи ярмаркӑра пирӗн катанпир пулмасть: типӗтекен тата шуратакан лаҫсене ҫӑрапа питӗрсе илтӗм, кӑнтӑрла та ҫӗрле те сыхлама Сычуга лартрӑм: вӑл йӗркеллӗ ҫын; хуҫанне нимӗн те ан вӑрлатӑр тесе, ӑна эпӗ кунӗн-ҫӗрӗн асӑрхатӑп.

Холста нашего сей год на ярмарке не будет: сушильню и белильню я запер на замок и Сычуга приставил денно и ночно смотреть: он тверезый мужик; да чтобы не стянул чего господского, я смотрю за ним денно и ночно.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпӗ месерле выртса пӗлетелле пӑхатӑп та вӑл сайра ӑвӑслӑх витӗр тӗттӗмленсе таҫта инҫете кайнине асӑрхатӑп.

Лёжа на спине, я смотрел в небо, которое всё темнело и уходило от меня среди трепещущих жидких осин.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑҫал, тӗслӗхрен, пахчасенче хуҫӑлнӑ, ҫурӑлнӑ йывӑҫсене чылай асӑрхатӑп.

Куҫарса пулӑш

Улма пахчи тимлӗх кӗтет // Эльвира Иванова. «Хыпар», 2015.04.30, 76-77№

Ҫӳлхуҫа мана саншӑн пилленине асӑрхатӑп, тенӗ.

я примечаю, что за тебя Господь благословил меня.

Пулт 30 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех