Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

амине (тĕпĕ: ами) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Хоботна читлӗх тӗпӗнчен вӗҫертсе ил-ха!» — тесе, слон амине аран-аран ӳкӗте кӗртрӗҫ.

Не так легко было уговорить Вой Кай Лон оторвать хобот от дна клетки.

Пассажирсене ҫырана антараҫҫӗ // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Платформа ҫине антарса лартнӑ чух хобочӗ ан лапчӑнтӑр тесе, слон амине те темиҫе минут хушши сывлӑшра тытса тӑмалла пулчӗ.

Прежде чем опустить слониху на платформу, и её пришлось подержать несколько минут в воздухе, чтобы не отдавить ей хобот.

Пассажирсене ҫырана антараҫҫӗ // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Мускавра пулса Зоологи паркне курма кайсан кашкӑр амине тимлӗн сӑнаса пӑхӑр.

Когда будете в Москве в зоопарке, обратите внимание на волчицу.

Тӑвар кислоти // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 29 с.

Киле чупса ҫитрӗ те куҫҫуль витӗр хӑй кӑвакал амине персе вӗлерни ҫинчен, ҫавӑнпа аҫи те пурӑнасшӑн мар пулса юриех ҫӳлтен ҫӗре персе ӳксе вилни ҫинчен ашшӗне каласа пачӗ.

Мальчик прибежал домой в слезах и стал рассказывать отцу, как он попал в уточку и как селезень тогда нарочно взвился в облака и оттуда камнем упал на землю.

Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.

«Эх, мӗншӗн вӗлертӗм-ха эпӗ кӑвакал амине! Акӑ унсӑр аҫи те пурӑнасшӑн пулмарӗ!» тесе шутларӗ ача.

Мальчик подумал: «Ах, зачем я убил уточку! Вот и селезень не захотел жить без неё».

Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.

Вӑл кӑвакал аҫине тӗллесе пенӗччӗ, анчах темле майпа амине тивертрӗ.

И случилось так, что целился он в красивого селезня, а попал в уточку.

Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.

Ун патне ҫитсенех кӗҫӗнни морж амине пӑшалпа пуҫӗнчен пенӗ.

Братья подъехали совсем близко, и младший выстрелил моржихе в голову.

Морж ами // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 21–22 с.

— Йытӑ амине ҫапла чӗн!

— Сучку кличь мамашей!

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ ӑна, аҫтаха амине, кӑмӑшка тупса килме ятӑм.

Снарядил ее, анчихриста, за самогонкой.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Таҫта ҫывӑхрах, типсе ӗлкӗреймен кӳлленчӗкри хӑмӑшсем хушшинче, кайӑк кӑвакалӗсем шӗмпӗлтетрӗҫ, хӑйӑлти сасӑпа нартлатса, аҫи амине йыхӑрчӗ.

Где-то недалеко на непересохшем озерце щелоктали в камыше дикие утки, хриповато кликал подружку селезень.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем хӑйсен интересне тӑваҫҫӗ, ман ав кӗрт амине ӑна пульӑсем айӗнче шыраса ҫӳре…

Они свой интерес справляют, а я должон был ее, суку, под пулями искать…

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӗтӗрсе тухатӑп та анкартине, юбкине пуҫӗ ҫинчен ҫыхса, кӗрт амине ислетнӗ пек ислететӗп!» — тарӑхса шухӑшларӗ Григорий, юлашки вӑхӑтра инкӗшӗ хӑй тавра явкаланнине ҫиллессӗн чӑтса пурӑннӑскер.

Поведу ее на гумно, завяжу над головою юбку и выпорю, как суку!» — озлобленно подумал Григорий, все это время хмуро принимавший ухаживания невестки.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗрт амине сана кун пек мар пӑскӑртса илмеллеччӗ-ха!

Тебе, сучке, не так надо бы ввалить!..

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫапса пӑрахӑп эпӗ ӑна, йытӑ амине… — вӑл, сулахай урипеле уксахласа, пӗр вырӑнта тапӑртатса илчӗ.

Запорю сучку!.. — Он затопотал ногами, припадая на левую, хромую.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Туртса антар вӑл йытӑ амине пусма вӗҫне!.. — хаяррӑн ҫухӑрса янӑ тахӑшӗ крыльца умӗнчен.

— Тяни ее, суку, на баз!.. — гахнули у крыльца.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл хӑй айӑпне йышӑнса каҫару ыйтрӗ, вӑл партизансемшӗн чунтан ҫуннипе кӑна пӑши амине персе вӗлернӗ вӗт…

Он осознал свою вину и просил простить его, — ведь он убил лосиху только потому, что всей душой болеет за партизан…

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пӑши амине икӗ пуртӑпа вакларӗҫ.

Разрубали лосиху в два топора.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Шошин пӑши амине персе ӳкернине пӗлсен, Пятышев унран хушнӑ ӗҫе мӗнле тунине те ыйтса тӑмарӗ, пӗтӗмпех хӑйӗн нумай ҫулсем хушши суту-илӳ ӗҫӗнче ӗҫленӗ чухне хӑнӑхнӑ йӑлине парӑнчӗ.

Узнав о том, что Шошин убил лосиху, Пятышев даже не расспросил его, как он выполнил боевое задание, а полностью отдался власти долголетней профессиональной привычки снабженца.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Халь вара пӑши амине вӗлернипе партизансен лайӑх пурнӑҫӗшӗн тӑрӑшнине палӑртса, Шошин пост начальникӗн ҫемҫе чӗрине тӗппипех хӑй енне ҫавӑрнӑ тесе шутларӗ.

Теперь же, убив лосиху, Шошин считал, что своей заботой о благополучии партизан он окончательно покорит податливое сердце начальника поста.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Шошин пӑши амине пӑхса ҫаврӑнчӗ те ӑна пӗҫҫинчен ҫапкаласа илчӗ.

Осмотрев лосиху, Шошин весело похлопал ее по ляжке.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех