Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хавхаланнӑ (тĕпĕ: хавхалан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тихон хирӗҫмен, никама та кӳрентермен, анчах ҫаплах «Пустившись в море от нужды…» сӑмахсемпе пуҫланакан темӗнле вӑрӑм юрӑ юрласа пама хавхаланнӑ.

Тихон не скандалил, никого не обижал, но все время порывался петь какую-то длинную песню, начинавшуюся словами: «Пустившись в море от нужды…»

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хумханса та янӑравсӑр калаҫнинче, ҫынсем майӗпен шавсӑр сиккелесе тӑнинче, пӗлӗт ҫинелле, хӗвелтухӑҫнелле пӑхакан пит-куҫсем пӗр сӑнарлӑ пулнинче, темскерле те праҫникри пек, те савӑнӑҫлӑхпа хавхаланнӑ пек япала пур.

В сдержанном волнении приглушенных голосов, в плавности бесшумных движений, в напряженности и сходстве этих поднятых к небу, обращенных к востоку лиц было что-то не то праздничное, не то торжественное.

4. Фрося сӑрчӗн хӗрринче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗррехинче темле шухӑшпа хавхаланнӑ Васька Петькӑна Хушкапуҫа кӳлме сӗнчӗ.

Однажды Васька, против обыкновения возбужденный и суетливый, предложил Петьке запрячь Лысенку.

Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ҫакнашкал хисеплӗ ҫын хута кӗнипе хавхаланнӑ Зуля вара хӑйӗн сӑмахне самаях мухтанса вӗҫлерӗ:

Вдохновленный такой авторитетной поддержкой, Зуля не без бахвальства закончил:

Почтмейстер // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Маттур эсир! — кӑшкӑрчӗ хавхаланнӑ ашшӗ.

— Молодцы! — крикнул восхищенно отец.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Михха тарҫи Трифун та — революци хумӗпе хавхаланнӑ ҫын.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Малтанхи хӑюллӑ утӑмсемпе хавхаланнӑ ҫамрӑк писатель ҫӗнӗрен те ҫӗнӗ пьесӑсем калӑплать.

Вдохновленный первыми смелыми шагами, молодой писатель создает всё новые и новые пьесы.

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Хӗрсе кайнӑ, пурте хӗрхеннипе хавхаланнӑ артистка, хӑй куҫӗсенче юри тунӑ хаваслӑхпа чӑн-чӑнах тертленнине палӑртса, кӗтмен ҫӗртен ҫывхарса килнӗ хӑрушӑ вилӗм умӗн пӗлӗт ҫине те илтӗнмелле кӗлтума тытӑнсан, унӑн Lascia mi vivere…

Увлеченная, подхваченная дуновением общего сочувствия, с слезами художнической радости и действительного страдания на глазах, певица отдалась поднимавшей ее волне, лицо ее преобразилось, и перед грозным призраком внезапно приблизившейся смерти с таким, до неба достигающим, порывом моленья исторглись у ней слова: «Lascia mi vivere…

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

«Венеци вилет, Венеци пушанса юлчӗ», теҫҫӗ сире унта пурӑнакансем; анчах, тен, ӑна шӑпах ҫак юлашкинчен килекен илем, ҫеҫкеленнӗ тата чиперленнӗ вӑхӑтра хавхаланнӑ чухне тӗссӗрленнин илемӗ ҫитмест пулӗ.

«Венеция умирает, Венеция опустела», — говорят вам ее жители; но, быть может, этой-то последней прелести, прелести увядания в самом расцвете и торжестве красоты, недоставало ей.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпӗ пакӑлтататӑп, мӗншӗн тесен эпӗ телейсӗр, эпӗ никам юратман ҫын, мыскараҫӑ, артист, шӳт тӑвакан; анчах мӗнле хавхаланнӑ пулӑттӑм-ха эпӗ ҫак ҫӗрлехи сывлӑшпа ҫак ҫӑлтӑрсен, ҫак алмазсен айӗнче — хама юратнине пӗлнӗ пулсан!..

Я болтаю, потому что я горемыка, я нелюбимый, я фокусник, артист, фигляр; но какие безмолвные восторги пил бы я в этих ночных струях, под этими звездами, под этими алмазами, если б я знал, что меня любят!..

V // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫулҫӳревҫӗсем юлашки тӑватӑ уйӑх хушшинче сахалах мар хавхаланнӑ пулин те, Ливан кедрӗсемпе тата Калифорнири мамонт йывӑҫӗсемпе тавлашма пул-таракан ҫак темӗн пысӑкӑш йывӑҫсене курсан, хавхаланмасӑр чӑтса тӑраймарӗҫ.

Хотя путешественники за последние четыре месяца порядком поизрасходовали свою способность восхищаться, они не могли не прийти в восторг при виде этих гигантских деревьев, достойных соперников ливанских кедров и калифорнийских мамонтовых деревьев.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑйсен тӑван ҫӗршывӗнчи йывӑҫсен сулхӑнӗнче хавхаланнӑ хушӑрах вӗсем кайӑксем ҫине пӑхса хавхаланма та чарӑнмаҫҫӗ.

Радуясь свежей тени, отбрасываемой деревьями их родины, они в то же время не переставали восхищаться птицами.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах сахалтарах хавхаланнӑ Вильсон вӗсене ӗҫ ҫинчен аса илтерчӗ.

Но менее восторженный Вильсон вернул их к действительности.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Пуринчен ытла вӑл «Дунканпа» хавхаланнӑ чухне, — терӗ шӳт туса Гленарван.

— Особенно, когда она восхищается «Дунканом», — шутливо заметил Гленарван.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Юрӑпа хавхаланнӑ халӑх вӑйӑ картине тӑрать.

Люди подхватили песню Юрапи, завели хоровод.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

— Эпир ӑна чӑн ялах тесе, унта хӑмасем ҫеҫ иккен! — терӗ командир ыр кӑмӑллӑ пулнипе хавхаланнӑ Васька.

— Мы думали — она настоящая, а там одни доски! — вставил Васька, ободрённый добрым видом командира.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 54–76 с.

Шупашкарсем ӑшшӑн йышӑннипе хавхаланнӑ «Хусан чӑвашӗсен» лидерӗ вӗсене ырӑ хыпарпа савӑнтарчӗ: «Ҫуркунне тепре тӗл пулӑпӑр-ха!»

Куҫарса пулӑш

Мӑн асаттесен вӑй-хӑвачӗ — «Хусан чӑвашӗсенче» // Олег АЛЕКСАНДРОВ. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 4 стр.

Пурте хавхаланнӑ

Ожили будто…

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хавхаланнӑ салтаксем.

Приободрились солдаты.

Салтаксем утаҫҫӗ, сӑмах ваклаҫҫӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Тахҫанах туса пӗтернӗ портрет умне хавхаланнӑ художник пынӑ та, хӑйӗн йӑнӑшӗсене курса, портрета ҫӗнӗрен сӑрлама пуҫланӑ тейӗн ҫав…

Было похоже на то, как если бы к давно забытому портрету вдруг снова подошел вдохновленный художник, увидел свои ошибки и начал писать все заново…

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех