Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Умрихин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Умрихин лашине пысӑк хурама айне, юр ҫинче утӑ юлашкисем сапаланса выртакан ҫӗрте чарсан, Озеровпа Брянцев пӗр хутлӑ чул ҫуртӑн крыльци патӗнче ҫӗнӗ кӗске кӗрӗк тӑхӑннӑ виҫӗ офицера курчӗҫ.

Когда Умрихин остановился под большим фонарем, где на снегу лежали остатки сена, Озеров и Брянцев у крыльца одноэтажного каменного дома увидели трех офицеров в новых коротких шубах.

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мӗнле снаряд пултӑр кунта? — мӑкӑртатрӗ санитар, Умрихин танлаштарса каланинче хӑйӗн санротине кӳрентернине тупса.

— Какой тут снаряд? — проворчал санитар, увидев в сравнени Умрихина оскорбление своей санроты.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Вӑрҫӑра тӗлӗнтерекен ӗҫсем сахал мар пулса иртеҫҫӗ иккен, — терӗ Умрихин, санитарсенчен пӗринпе калаҫу пуҫарса.

— Стало быть, немало чудес на войне, — заговорил Умрихин с одним из санитаров.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫаплах, гварди майорӗ юлташ, — терӗ Умрихин, паҫӑрхи пекех ҫунапа юнашар утса, ӑна тытса пынӑ май.

— А очень просто, товарищ гвардии майор, — ответил Умрихин, продолжая шагать рядом с санками и держась за них рукой.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Гварди майор дивизи штабне кайса килнӗ хыҫҫӑн ҫав тери пӑлханнине Иван Умрихин часах асӑрхаса илчӗ.

Иван Умрихин сразу заметил, что гвардии майора Озерова очень взволновало посещение штаба дивизии.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Андрейпа Умрихин пӗрин хыҫҫӑн тепри нӳхрепрен сиксе тухрӗҫ те хӗвеланӑҫнелле пӑхма пуҫларӗҫ.

Андрей и Умрихин, один за другим, выскочили из овощехранилища, глянули на запад.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫавӑн хыҫҫӑн санбата темле лейтенант килчӗ те: «гварди рядовойӗ Умрихин кунта-и?» — тесе ыйтать.

Через денек после того приходит в санбат какой-то лейтенант и спрашивает: «Здесь гвардии рядовой Умрихин?»

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Андрей кулма чарӑнасса Умрихин чӑтӑмлӑн кӗтсе илчӗ.

Умрихин терпеливо переждал хохот Андрея.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Малалла, тӑванӑм, пачах кӗтмен ӗҫ пулса иртрӗ! — малалла каларӗ Умрихин.

— Совсем, брат, не ожидал, что дальше вышло! — продолжал Умрихин.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Халех ҫыран хӗрринче пулатпӑр, — терӗ те Умрихин, хӑй сӑмахне малалла тӑсрӗ.

— Сейчас будем у берега, — пообещал Умрихин и продолжал.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Санбатра тӑранса самӑрланнине пӑхатӑн-и? — тесе ыйтрӗ те Умрихин, каллех ахӑлтатса кулса ячӗ.

— Смотришь, какое обличье в санбате нажил? — спросил Умрихин и опять захохотал.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Санбатра икӗ эрне пурӑнса Умрихин самӑрланнӑ, хитреленнӗ; сухалне тикӗс хырнӑ пичӗ ҫуталса тӑрать, куҫӗсем хаваслӑн та ҫивӗччӗн пӑхаҫҫӗ.

За две недели, проведенные в санбате, Умрихин пополнел, посвежел; гладко побритое лицо лоснилось, глаза смотрели весело, бойко.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Манӑн мӗнпур ӗҫ, Андрей, ҫак пӳрне пирки пуҫхӗрлӗ ҫаврӑнса кайрӗ, — йывӑррӑн сывласа хирӗҫ каларӗ те Умрихин, ҫавӑнтах хӑйӑлтатса кулса ячӗ.

— Все дела, Андрей, из-за этого пальца пошли теперь у меня наперекосяк, — ответил Умрихин, вздохнув, и тут же хрипловато засмеялся.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Умрихин ассӑн сывласа илчӗ, куҫӗсене мӑчлаттарчӗ, питне пӗҫересрен сыхланӑ пек, вутран тепӗр еннелле пӑрӑнчӗ.

Умрихин вздохнул, часто-часто поморгал и отвернулся от огня, будто уберегая лицо от жара.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫапла, ӗҫ ҫавӑнталла туртӑннӑ пек, — килӗшрӗ Умрихин.

— Да, вроде к этому клонится дело, — согласился Умрихин.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Кунта эсӗ пӗчченех эппин? — ыйтрӗ Умрихин.

— Выходит, ты один тут? — спросил Умрихин.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗсем пӗр-пӗрне икӗ эрнене яхӑн курман: Умрихин Козловӑрах аманнӑ та, ку таранччен санбатра выртнӑ, вӑрҫӑра икӗ эрне — пысӑк срок ҫав…

Не видались они почти две недели: еще в Козлове Умрихин был ранен и находился в санбате, а две недели на войне — большой срок…

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Андрейпа Умрихин, тӗл пулнӑшӑн хавасланнипе, пӗр-пӗрин аллине чӑмӑртаса, чылайччен силлерӗҫ.

Андрей и Умрихин долго трясли друг другу руки, радуясь встрече.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Умрихин, Андрей ҫумне ларса, пӑшӑлтатрӗ:

Умрихин пододвинулся к Андрею, зашептал:

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Взвод икӗ пая уйрӑлчӗ: пӗрисем — Чернышов енне, теприсем — Умрихин енне куҫрӗҫ; пӳртре шӑнса пӑсӑлнӑ сасӑ ҫав тери хытӑ кӗрлесе тӑнипе сӗтел ҫинче ларакан чӗпкуҫӗн ҫулӑмӗ, салтаксен шавӗнчен ӑҫта кайса кӗрессе пӗлмен пек, пӗр енчен тепӗр енне чӗтресе тӑчӗ…

Взвод разделился на две части: одни — за Чернышова, другие — за Умрихина; в доме так сильно звенели замершие голоса, что огонь стоявшей на столе свечи, дергался то туда, то сюда, будто не зная куда деваться от солдатского шума.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех