Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Умрихин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вара Умрихин хӑвӑрт махорка купи патнерех куҫса ларчӗ.

Тогда Умрихин быстро придвинулся к куче махорки.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Охо! — Умрихин кӳренмерӗ, ун вырӑнне вӑл Андрей ҫине ытараймасӑр, тӗлӗнсе пӑхса илчӗ.

— Ого! — не обиделся, а удивился Умрихин и восхищенно поглядел на Андрея, подняв свой утиный нос.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Малтанах систертӗм-ҫке, — терӗ ӑна хирӗҫ Умрихин.

— Я же предупредил, — возразил Умрихин.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Шӑп ҫак вӑхӑтра ӗнтӗ Иван Умрихин, Андрее ҫын сисмелле мар чавсипе кӑлт тӗртсе илсе, урмӑш сассипе ҫухарса ячӗ:

В это время Иван Умрихин, незаметно толкнув локтем Андрея, заорал хриплым голосом:

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Темле, мӗскӗн пек, — пӑшӑлтатса илчӗ Умрихин.

— Какой-то убогий, — шепнул в ответ Умрихин.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Куратӑн-и, мӗнле помощник лекрӗ сана? — терӗ Умрихин Андрее, пурте кулма пӑрахса хӳшӗ варринелле пухӑнма тытӑнсан.

— Видал, какой тебе помощник попал? — сказал Умрихин Андрею, когда все, отсмеявшись, потянулись к центру шалаша.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Вӑл пире пӗрмай хӑналать, — ӑнлантарса пачӗ Умрихин.

— Он все подкармливает нас, — пояснил Умрихин.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Умрихин Андрее повозка ҫинчен антарса траншейӑна йӑтса кайрӗ.

Умрихин выхватил Андрея с повозки и потащил в траншею.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Мӗнле, пӗлтӗн-и? — ыйтрӗ унтан Умрихин.

— Ну как, узнал? — обратился к нему Умрихин.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей тарласа кайнине асӑрхаса, Умрихин пӗшкӗнчӗ те ун ҫамкипе тӑнлавӗсене хуллен ҫеҫ вараланчӑк тутӑр татӑкӗпе шӑлса илчӗ.

Заметив, что Андрей вспотел, Умрихин нагнулся над ним, осторожно обтер его лоб и виски грязной тряпицей.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Умрихин тӳрленсе тӑчӗ те аяккалла пӑхрӗ.

Умрихин разогнулся у повозки, отвел лицо.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл Умрихин иккен.

Это был Умрихин.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Матвей Юргин пулӑшнипе Умрихин Андрее брезент ҫине хурса сӗтӗрсе илсе килчӗ.

С помощью Матвея Юргина Умрихин притащил сюда Андрея на брезенте волоком.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Умрихин тилхепене ҫавӑрттарать кӑна, пӗр-икӗ хутчен вӑл Андрее те лектерсе илчӗ, анчах Андрей уншӑн пӗр сӑмах та шарламарӗ: тинех каяҫҫӗ ӗнтӗ вӗсем!

Умрихин крутил вожжами и раза два задел Андрея, но он не сказал на это ни слова: наконец-то они ехали!

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл час-часах пуҫне ҫӗклесе пӑхма хӑтланать, унӑн Умрихин ҫине, лашисене пӗрмай тилхепипе турткаласа пыракан Умрихин ҫине пӑхса илес килет, повозка ҫинче, хыҫалта, чӗнмесӗр ларса пыракан Матвей Юргина та курас килет, ҫавӑнпа вӑл чавсаланса кӑшт ҫӗкленсе те илет.

Он то откидывал голову, стараясь взглянуть на Умрихина, который все время трогал вожжами лошадей, то старался приподняться на локте, чтобы взглянуть на Матвея Юргина:

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тусӗ ҫул ҫинче кӗпӗрленсе тӑракан салтаксем хушшинелле кӗрсе курӑнми пулсан, повозка патӗнче тӑракан Умрихин ӑна ырласа тата темшӗн хурлансарах сӑмах хушрӗ:

Одобрительно и почему-то с грустью Умрихин проговорил над повозкой, когда его друг скрылся среди солдат, столпившихся на дороге:

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ҫавна туртса ярӑпӑр эппин, — терӗ Умрихин.

— А вот и давай раскурим ее, — сказал Умрихин.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл кайсан вара Умрихин та хӑйӗн тусне сӗнчӗ:

Когда он ушел, Умрихин тоже предложил своему другу:

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Мана хушрӗҫ, капитан юлташ, — терӗ Умрихин.

— Приказано мне, товарищ капитан, — ответил Умрихин.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Э, вӗрентсе пыр! — автомачӗпе сулса илчӗ Умрихин.

— Э, учи! — отмахнулся автоматом Умрихин.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех