Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Умрихин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсӗ, кӗленче витӗр пӑхнӑ пекех, витӗр курӑнатӑн, — терӗ Умрихин.

— Вот и видать тебя сразу насквозь, как стеклышко! — сказал Умрихин.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Куратӑр-и, эпӗ тӗрӗс каларӑм вӗт, — лӑпкан астутарчӗ Умрихин аллисене айккинелле сарса, ҫапла тунипе вӑл хӑй тӗрӗс каланине ӗнентерсе пама пурне те свидетеле чӗннӗ пек пулчӗ.

— Вот видите, я же угадал, — мирно заметил Умрихин, раскидывая в стороны руки и этим жестом как бы приглашая всех присутствующих в свидетели его правоты.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Танк кӗрлеме чарӑнсан, Умрихин каллех калаҫма тапратрӗ:

Когда танк замолк, Умрихин продолжал:

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Э-э, тупнӑ вырӑн! — кӑвакалӑнни пек кӑвак сӑмсаллӑ пит-куҫне Борисов ҫинчен тепӗр енне пӑрса, кӑмӑлсӑррӑн каларӗ Умрихин.

— О-о, нашли место! — с неудовольствием протянул Умрихин, подняв и отводя в сторону от Борисова посиневший утиный нос.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Шавлаҫҫӗ-тӗк шавлаҫҫӗ! — кӑшкӑрса ячӗ Умрихин.

— Вот гудят! — воскликнул Умрихин.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мӗн пулчӗ сана? — ыйтрӗ унран Умрихин.

— Что с тобой? — спросил его Умрихин.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ой, аттеҫӗм! — пуринчен те час-часрах ҫуйӑхкаласа илет Умрихин.

— О, батюшки! — чаще всех восклицал Умрихин.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Катюша» кирлӗччӗ кусене! — терӗ Умрихин.

«Катюшей» бы их! — заголосил Умрихин.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ой, тӑванӑмсем! — савӑнӑҫлӑн нӑйкӑшса илчӗ Умрихин.

— О, братцы! — радостно вздохнул Умрихин.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ну-и, патӑмӑр! — ӑна хирӗҫ хуравласа пулас, хыттӑн кӑшкӑрса ячӗ Умрихин.

Вот дали! — должно быть отвечая ему, заорал Умрихин.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ой-ой-ой! — хӑраса та тӗлӗнсе илчӗ Умрихин, хӑй мӗн каланине Андрей ҫапах та илтет пулӗ-ха тесе, вӑл аллине сулса тепӗр хут кӑшкӑрса ячӗ:

— Ой-е-е-е-о! — ужаснулся Умрихин и, думая, что Андрей все же расслышит его, закричал, размахивая рукой:

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Пирӗннисем переҫҫӗ-и? — кӑшкӑрчӗ Умрихин.

— Наши бьют, а? — крикнул Умрихин.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сулахай енчен ҫывӑхах Умрихин пырса тӑчӗ.

А с левой стороны, невдалеке, встал Умрихин.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗн каланӑ сире? — Юргин йӑлкӑшакан хӑмӑр куҫӗсене хӗссе, Умрихин еннелле туртӑнса илчӗ.

Что сказано? — надвинулся на него Юргин, щуря сверкающие карие глаза.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Вӑт ку апатлӑх, э? — терӗ Умрихин, мулкач ҫинелле кӑтартса.

— Вот варево, а? — кивнул Умрихин на зайца.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Умрихин ҫеҫ, юлашкинчен чупса тухса, Юргин патӗнче чарӑнсарах тӑчӗ те тӗлӗнсех кайрӗ:

Только Умрихин, выбежав последним, задержался около Юргина и ахнул:

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эпӗ ахальтен ҫеҫ вӗт, сӑмахран, — Умрихин шикленсерех блиндаж кӗтессинелле чакрӗ.

— Я же просто так, к слову, — Умрихин робко отступил в угол блиндажа.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗн тата сана! — тарӑхсарах хӑвӑрт ӑнлантарса пачӗ Чернышев, Умрихин патӗнчен аяккалла пӑрӑнса.

Что еще тебе! — с досадой быстро объяснил Чернышев, отходя от Умрихина.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах блиндажра тӑракан Умрихин сӑмахсене уҫҫӑнах ӑнланайми пулчӗ те ҫавӑнтах Осип Чернышев еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ:

Но Умрихин, стоявший в блиндаже, не до конца понял слова и тут же повернулся к Осипу Чернышеву:

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Репродуктор сывлӑшалла пӗр виҫ-тӑватӑ сӑмах кӑларса ярса кӑшт чарӑннӑ пек пулнӑ самантсенче Умрихин кама та пулин ҫанӑран ярса илсе, пит хаваслӑн куҫ хӗсе-хӗсе илет те, е хӑйӗнчен пӗр-пӗр сӑмах хушса калать е тепӗр хут ыйтать:

В моменты, когда репродуктор, выдохнув три-четыре слова, как будто чуть-чуть остановливался, Умрихин, схватив кого-нибудь за рукав, очень радостно прищуривал глаза и либо добавлял свое слово, либо переспрашивал:

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех