Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Татарскине (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Татарскине хирӗҫ сарӑлса выртакан улӑха вӑл тул ҫутӑличчен чылай малтан сиктерсе ҫитрӗ.

Задолго до рассвета он прискакал на луг против Татарского.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫапах та ҫӑва тухиччен мӗнле те пулин тӑсса пыма, кайран вара бандӑнне чи лайӑх икӗ лашине вӑрласа, ҫӗрле Татарскине тухса шума, унтан Аксиньйӑпа пӗрле кӑнтӑралла тарма вӑрттӑн шанчӑк хывса пурӑнчӗ, ҫавӑнпа та, унччен тесе, Фомин ҫумӗнчех юлчӗ.

И все же остался подручным у Фомина, втайне надеясь дотянуть как-нибудь до лета, а тогда захватить пару лучших в банде лошадей, махнуть ночью в Татарский и оттуда вместе с Аксиньей — на юг.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Татарскине кӗме шутламастӑн-и? — терӗ кӑштахран Григорий.

Потом Григорий спросил: — В Татарском не думаешь побывать?

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ыйхӑ вӗҫнӗ каҫсенче вӑл, Татарскине таврӑнма татӑклӑн шухӑшласа, час-часах шинельне тӑхӑнса ячӗ — кашнинчех, шухӑшне улӑштарса, каялла хывӑнчӗ те, ахлатса, кравать ҫине пичӗпе тӗшӗрӗлчӗ.

Часто во время бессонных ночей он надевал шинель, с твердым решением идти в Татарский — и всякий раз, пораздумав, раздевался, со стоном падал на кровать вниз лицом.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ те халь ҫав хохол майлӑрах шухӑшлатӑп: шуррисене те, хӗрлисене те Татарскине кӗртме май килмен пулсан — аванрах пулмаллаччӗ.

Вот и я зараз вроде этого хохла думаю: кабы можно было в Татарский ни белых, ни красных не пустить — лучше было бы.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑштах вӑхӑт иртсен, Григорий ӑпӑр-тапӑр япалисене тӑрса пуҫтарчӗ, тул ҫутӑлнӑ тӗле Татарскине ҫитсе ӳкес тесе, килне ҫуранах кайма шутларӗ.

Спустя немного Григорий встал, собрал свои пожитки, он решил идти пешком, чтобы к рассвету добраться до Татарского.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вешенскинчен Дончекан пысӑк мар отрячӗ Татарскине килсе ҫитрӗ.

Из Вешенской в Татарский приехал небольшой отряд Дончека.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Татарскине Мишка хутор ревкомӗн председателӗ пулса таврӑнчӗ.

…Вернулся в Татарский Мишка председателем хуторского ревкома.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӑва тухнӑ ҫӗре шуррисемпе чакса кайнисенчен вӑтӑр казака яхӑн Татарскине таврӑнчӗ.

К лету в Татарский возвратилось десятка три казаков из числа ходивших в отступление.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр эрнерен аманнӑ Прохор Зыков Татарскине таврӑнчӗ.

А неделю спустя в Татарский заявился раненый Прохор Зыков.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Боковски станицӑран Татарскине ҫитиччен ҫула май лавпа ларса килчӗ.

От Боковской доехала до Татарского на попутной подводе.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чылайччен пыра-пыра ҫӳрерӗҫ Татарскине Дон хӗррипе ларса тухнӑ ҫывӑхри тата инҫетри хуторсенче пурӑнакансем; тӗл пулсан-тусан чылайччен ак ҫапларах ыйтусем илтӗнсе тӑчӗҫ:

И долго еще захаживали в Татарский жители ближних и дальних хуторов Обдонья; и долго еще при встречах звучали вопросы:

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ирхине Дуняшкӑна ӑсатса ячӗҫ те, кӑнтӑрла тӗлӗнче Сальск тӑрӑхӗнчи калмӑк казакӗсенчен йӗркеленӗ карательсен отрячӗ Татарскине тӗпӗртеттерсе ҫитрӗ.

Утром проводили Дуняшку, а в полдень в Татарский въехал карательный отряд из сальских казаков-калмыков.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лашасене кӑнтарать те ак, шуйттан аҫи, унтан мӗн Татарскине ҫитичченех инҫе ҫула ҫуран лӑпӑстатса е таҫти такам лавӗсем ҫинче силленсе пыр!» — вӗчӗрхенсе шухӑшларӗ Прохор.

Доскачется, дьявол, что придется до самого Татарского из такой дали пеши пороть либо на обывательских тянуться!» — раздраженно думал Прохор.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унта чи малтан Дарья Мелеховӑна ҫырса хунӑ, ыттисем восстани пуҫламӑшӗнче вӗлернӗ казаксен арӑмӗсем — Сердобск полкӗ парӑннӑ хыҫҫӑн Татарскине хӑваласа килнӗ тыткӑнри коммунистсене хӗнесе-асаплантарса вӗлернӗ ҫӗре хутшӑннӑскерсем — пулчӗҫ.

Первой в нем значилась Дарья Мелехова, остальные были вдовы казаков, убитых в начале восстания, участвовавшие, как и Дарья, в расправе над пленными коммунистами, пригнанными в Татарский после сдачи Сердобского полка.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Татарскине тул ҫутипе пырса кӗчӗҫ.

С рассветом въехали в Татарский.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелевич кӑвак ҫутӑллах Татарскине каятпӑр терӗ.

Говорил Пантелевич, что с рассветом выедем в Татарский.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шурӑмпуҫ ҫутипе Татарскине пырса кӗчӗ.

На заре он въезжал в Татарский.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫипрен ҫыхнӑ хӗрарӑм перчеткине вара халӗ, вӑрҫӑн тусанлӑ хирӗнче, тӑхӑнса ҫӗтес мар, Татарскине пырса кӗрес умӗн кӑна сӑрт ҫинче тӑхӑнас тесе, йӗнер хутаҫҫине чиксе хучӗ.

Бабьи же нитяные перчатки уложил в сакву, с тем чтобы надеть их не сейчас, в серые будни войны, а на бугре перед въездом в Татарский.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тата тепӗр сӑлтав та ӑна Татарскине кайма хистесе тӑчӗ…

Была и другая причина, понуждавшая его ехать в Татарский…

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех