Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пуҫӑма (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Площаде тухсан, эпӗ пӗр самантлӑха чарӑнса тӑтӑм, виселица ҫине пӑхса илсе, пуҫӑма тайрӑм, унтан крепӑҫрен тухрӑм та хамран юлми Савельичпа пӗрле Оренбург ҫулӗпе утрӑм.

Вышед на площадь, я остановился на минуту, взглянул на виселицу, поклонился ей, вышел из крепости и пошел по Оренбургской дороге, сопровождаемый Савельичем, который от меня не отставал.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ пуҫӑма аллӑмсемпе тытса сӗм тӗттӗмре выртатӑп.

Обхватив голову руками, я лежал в темноте.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн чухне ӗнтӗ «Эпӗ ҫынсенчен катӑк, анне те ман пирки вӑтанать» текен шухӑш манӑн пуҫӑма пырса кӗчӗ.

Тогда впервые пришла мне в голову горькая мысль, отравившая мои первые годы: «Я хуже всех, и она меня стыдится».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ пуҫӑма тайрӑм.

Я поклонился.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Каҫхи сывлӑмпа ту ҫилӗ манӑн ҫуннӑ пуҫӑма уҫӑлтарсан тин, ӑс-тӑнӑм яланхи пек йӗркене кӗрсе ҫитсен тин пӗтнӗ телей хыҫҫӑн хӑвалани усӑсӑр та ӑссӑр иккенне тавҫӑрса илтӗм эпӗ.

Когда ночная роса и горный ветер освежили мою горячую голову и мысли пришли в обычный порядок, то я понял, что гнаться за погибшим счастьем бесполезно и безрассудно.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ирӗксӗрех пуҫӑма, иртнӗ каҫхине те ҫак сассах илтрӗм-ҫке, теекен шухӑш пырса кӗчӗ.

Мне невольно пришло на мысль, что ночью я слышал тот же голос.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Чӗрем юнпа ҫӑвӑнать; ҫырма тӑрӑх ҫӑра курӑк хушшипе шуса иртрӗм те, — пӑхатӑп: вӑрман пӗтрӗ, темиҫе казак уҫланка учӗсене уттарса тухрӗҫ, ҫатантах манӑн Карагез та тӳрех вӗсен умне сиксе тухрӗ, ак хайхисем пурте кӑшкӑрашса ун хыҫҫӑн ыткӑнчӗҫ: темӗнччен хӑваларӗҫ вӗсем ӑна, уйрӑммӑнах пӗри ик-виҫӗ хутчен те кӗҫех ӑна йӑлмакпа тӑхӑнтартса тытатчӗ; эпӗ сехӗрленсе ӳкрӗм, пуҫӑма усрӑм та кӗл тума тытӑнтӑм.

Сердце мое облилось кровью; пополз я по густой траве вдоль по оврагу, — смотрю: лес кончился, несколько казаков выезжают из него на поляну, и вот выскакивает прямо к ним мой Карагез; все кинулись за ним с криком; долго, долго они за ним гонялись, особенно один раза два чуть-чуть не накинул ему на шею аркана; я задрожал, опустил глаза и начал молиться.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Саламлатӑп та — пуҫӑма таятӑп…

Поздравляю и преклоняюсь…

4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Дубровский пирки пӗрре кӑна мар шухӑш пыра-пыра кӗчӗ те ӗнтӗ пуҫӑма, анчах та, хула ҫывӑх-ха, мӗнпурӗ те ҫичӗ ҫухрӑм ҫеҫ, тен турӑ сирсе ярӗ, тетӗп.

Хоть Дубровский не раз приходил мне в голову, да думаю: город близко, всего семь верст, авось бог пронесет.

IX сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вуласса та вӑл темле хӑйне майлӑ, активлӑ вулама пӗлнӗ: сасартӑк, хӑйне кӑмӑла кайнӑ вырӑна шӑппӑн темиҫе хутчен вуласа, «тӗрес», тесе мӑкӑртатнӑ, сӑмахсене паллӑ тунӑ, унтан тата тӑруках хаярланса кӑшкӑрса илнӗ: «Суять, йытӑ, вӑл фронтра пулман тесе хам пуҫӑма сӑра бутылкине хирӗҫ лартатӑп! Вот, мерзавец! Ҫырать тата хӑй», тесе вӑрҫнӑ.

И читать он умел как-то по-своему — так сказать, активно: то вдруг начинал шепотом повторять понравившееся ему место и бормотать «правильно» и что-то подчеркивал, то вдруг сердито восклицал: «Врет, собака! Ставлю мою голову против пивной бутылки, что на фронте не был. Вот мерзавец! А пишет».

4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Юлашкинчен вӑл ӑна ҫапла каларӗ: «Халӗ ӗнтӗ эсӗ хӑвӑн мӗн тӑвассу килет, ҫавна тума пултаратӑн: хӑвна ху пӗтерсе хума, манӑн кӑвак пуҫӑма намӑс кӑтартма, мана тӑпра ӑшне кӗртсе вырттарма та пултаратӑн — ҫапах сана тӳрлетме май килес ҫук; эпӗ сана тӳрлетме хӑтланса та пӑхмастӑп ӗнтӗ», — терӗ.

а в конце концов сказала, чтобы он и дальше продолжал в том же духе, — пускай погубит себя, а старуху тетку сведет в могилу: ей уже не исправить его, нечего больше и стараться.

10-мӗш сыпӑк. Йытӑ улани инкек пулассине систерет // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Мӑн кӑмӑллӑ пуҫӑма тайтарать.

Заставляет почувствовать гордливую голову.

Илемлӗ хайлаври типсемпе вӗсен пурнӑҫри прототипӗсем ҫинчен // Юрий Артемьев. https://chuvash.org/content/3128-%D0%98% ... 1%80%D0%B8

Унпа Елабугӑри культурӑпа ҫутӗҫ училищи хыҫҫӑн Шурьял клубне практикӑна килсен паллашрӑмӑр та – пуҫӑма ҫухатрӑм.

С ним познакомились, когда я приехала после окончания Елабужского училища культуры и искусства на практику, в Шурьялский клуб - потеряла голову.

Ылтӑн кин // Сувар. «Сувар», 20(698)№, 2007.05.18

9. Симон Петр калать Ӑна: эй Ҫӳлхуҫамӑр! эппин, урана кӑна мар, аллӑма та, пуҫӑма та ҫу, тет.

9. Симон Петр говорит Ему: Господи! не только ноги мои, но и руки и голову.

Ин 13 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

46. Эсӗ Манӑн пуҫӑма та ҫу сӗрмерӗн, вӑл Манӑн урасене те мирӑ сӗрчӗ.

46. ты головы Мне маслом не помазал, а она миром помазала Мне ноги.

Лк 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Эпӗ каллех пуҫӑма ҫӗклерӗм те — куратӑп: акӑ икӗ ту варринчи хушӑкран тӑватӑ ҫар урапи тухать; тӑвӗсем вара пӑхӑр тусемччӗ.

1. И опять поднял я глаза мои и вижу: вот, четыре колесницы выходят из ущелья между двумя горами; и горы те были горы медные.

Зах 6 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

9. Эпӗ пуҫӑма ҫӗклерӗм те куртӑм: акӑ икӗ хӗрарӑм курӑнса кайрӗ, вӗсенӗн ҫуначӗсене ҫил карӑнтарнӑ, ҫуначӗсем вара аист ҫуначӗ пекех, вӗсем ефана ярса тытрӗҫ те ҫӗрпе пӗлӗт хушшипе илсе кайрӗҫ.

9. И поднял я глаза мои и увидел: вот, появились две женщины, и ветер был в крыльях их, и крылья у них как крылья аиста; и подняли они ефу и понесли ее между землею и небом.

Зах 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Эпӗ каллех пуҫӑма ҫӗклерӗм те куртӑм: акӑ ҫыру тӗрки вӗҫсе пырать.

1. И опять поднял я глаза мои и увидел: вот летит свиток.

Зах 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Эпӗ каллех пуҫӑма ҫӗклерӗм те куртӑм: акӑ ар тӑрать, ун аллинче — ҫӗр виҫмелли вӗрен.

1. И снова я поднял глаза мои и увидел: вот муж, у которого в руке землемерная вервь.

Зах 2 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

18. Эпӗ пуҫӑма ҫӗклерӗм те куртӑм: акӑ тӑватӑ мӑйрака.

18. И поднял я глаза мои и увидел: вот четыре рога.

Зах 1 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех