Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Павка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Анне, манӑн пур тӗлӗшрен те Павка евӗрлӗ пулас килет.

— Ты знаешь, мама, я хотел бы во всём быть похожим на Павку.

Унӑн ҫут ҫӑлтӑрӗ // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Кӗнекине хупрӗ те, Олег манран: — Анне, кала-ха, Павка пек тӳсӗмлӗ, хурҫӑ пек чӑтӑмлӑ та ҫирӗп пулма пулать-и? — тесе ыйтрӗ.

Закрыв книгу, Олег спросил: — Скажи, а вот можно ли стать таким же выносливым, как Павка, таким терпеливым и закалённым, как сталь?

Унӑн ҫут ҫӑлтӑрӗ // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Пӑхатӑп — ман Олег кровать ҫинче выртать, хӑй аллисене сулкаласах, хӗрсе кайса: — Вот Павка, вот ку маттур! — тет пӗр вӗҫӗмсӗр.

Смотрю — лежит мой Олег на кровати, размахивает руками и повторяет с жаром: — Вот так Павка, вот это молодец!

Унӑн ҫут ҫӑлтӑрӗ // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ун чухне ӑна колхозниксем ӗҫе кая юлса та пӗр харӑс мар тухни, Полюхӑпа Павка колхозран мӑшкӑлласа кулни, Степанида армантан хуратул вӑрлани, «вӗренпе» пахчасем нумай ҫынсемшӗн колхозран хаклӑ тӑни, фермӑсенче апат ҫитменни тӳстернӗ, халӗ ӑна колхозниксем апат вӑхӑтӗнче ӗҫлени, канма килӗшменни, Ефросинья ӗҫре хӗрсе кайнипе звено йӑранӗ урлӑ таптаса каҫни шиклентернӗ.

Тогда его мучило то, что колхозники с опозданием и недружно выходили на работу, то, что Полюха и Павка издевались над колхозом, что Степанида тащила гречку с мельницы и что веревочка и огороды для многих были дороже колхоза, то, что не было кормов на ферме и семян в закромах, а теперь его тревожит то, что колхозники работают во время обеденного перерыва и не соглашаются отдыхать и что Ефросинья в азарте работы переехала звеньевую межу.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл хӑйӗн телейӗ ҫирӗп тесе шутланӑ, ҫавӑнпа ӑна ниепле Павка Конопатовсем те хӑратайман.

Она считала свое счастье незыблемым, и никакие Павки Конопатовы не страшили ее.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Павка хӑй вар аннипе Угрене кайрӗ.

Павка со своей грыжей в Угрень уехал.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Павка минимум тултарнӑ пулсан, сирӗн пире колхозран кӑларма закон ҫук!

— Не имеете вы законного права исключать, если у Павки выработан минимум трудодней!

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн ывӑлӗ — пире пурсӑмӑра та паллӑ Павка Конопатов — ашшӗ пекех.

Сынок его — всем нам известный Павка Конопатов — пошел по отцу.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тӑпрас умӗпе Павка арӑмӗ, Полюха Конопатова, иртсе кайрӗ.

Мимо завалинки прошла Павкина жена, Полюха Конопатова.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Вӑл Павка Конопатов пек, арӑмне каюрасемпе тӑрантарать.

— Он вроде Павки Конопатова — кротами будет жену потчевать.

9. Хуратул икерчисем // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Павка вырӑнтан та тапранмарӗ.

Павка не пошевелился.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Илтнӗ… — ҫавӑн пекех чӳречерен тимлесех пӑхса, сӑмахӗсене юриех кичемлен тӑсса каларӗ Павка.

— Слыхали… — попрежнему упорно глядя в окно, с нарочитой скукой протянул Павка.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Илтнӗ… — ҫаплах чӳречерен пӑхса, сӑмахӗсене тӑсса каларӗ Павка.

— Слыхали… — не отводя глаз от окна, протянул Павка.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Сывлӑх сунатӑп, — кӑмӑлсӑррӑн ответлерӗ Павка.

— Здравствуйте, — неохотно отозвался Павка.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Павка Конопатов пӳрчӗ патне ҫитсен: — Ыйтӑва ӑнланса илме ун патне, тӑшман патне, кӗрер-ха, — терӗ Василий.

Когда они поравнялись с домом Павки Конопатова, Василий сказал: — Зайдем к нему, к вражине, для ясности вопроса.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Павка Конопатова пӗлетӗн-и?

Павку Конопатова знаешь?

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Павка Корчагин юратнӑ ав.

Павка Корчагин любил.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫак каҫ Павел купӑсне нихӑҫанхинчен лайӑх каларӗ, ҫавӑнтах тата тӑсланкӑ Панкратов пурне те тӗлӗнтерме тенӗ пекех ташша янӑ хыҫҫӑн, Павка пушшех ҫӗкленсе кайрӗ, вӑл малтанхи кӗввине татрӗ, купӑсне тата хытӑрах туртса ячӗ.

В этот вечер Павка играл на редкость хорошо, а когда на диво всем пустился в пляс верзила Панкратов, Павка забылся, и гармонь, теряя новый стиль, рванула огнем:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Пӗтер, Павка, текех чӑтса тӑма хал ҫук, — йӑлӑнчӗ тар юхтарса ларакан Цветаев.

— Кончай, Павка, нет моих сил больше, — обливаясь потом, взмолился Цветаев.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ сана пӗлетӗп, Павка, сӑлтавӗ — чир мар.

Я ведь тебя, Павка, знаю, тут — не это.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех