Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мишкӑна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кума, кӗҫӗр нимӗҫсем ман Мишкӑна вӗлернӗ вӗт…

— Кума, это моего Мишу немцы сегодня ночью убили…

III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Мишкӑна персе вӗлерчӗҫ?

— Застрелили Мишку?

III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӗлерчӗҫ пирӗн Мишкӑна, — шала кайнӑ сасӑпа ответ пачӗ хӗрарӑм.

Убили нашего Мишку, — глухим голосом сказала женщина.

II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Унпа пӗрле унӑн нимӗнпе те палӑрман, каҫӑр сӑмсаллӑ арӑмӗ ҫӳрет, колхозри хӗрсем каланӑ тӑрӑх, вӑл Мишкӑна юрӑхлӑ мар иккен.

Рядом с ним ходила его жена, простенькая, курносенькая и, по мнению колхозных девчат, совсем ему не подходящая.

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Кирилпа тӗл пулса калаҫни ҫинчен Прохор Мишкӑна ирхине пӗлтерчӗ.

Прохор утром рассказал Мишке о встрече и разговоре с Кириллом.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— А-а-авӑ мӗн! — терӗ те сӑмахне тӑсса Кирилл, урӑлса кайнӑ ҫивӗч куҫӗсемпе Мишкӑна куҫ шӑрҫисенчен чӑр! тинкерсе пӑхрӗ.

— Во-о-он что! — протянул Кирилл и острыми потрезвевшими глазами глянул в зрачки Михаила.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кил хуҫи Мишкӑна сӗтел хушшине иртме чӗнчӗ.

Хозяин пригласил Мишку к столу.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вешенскинче врачсен комиссийӗнче пӑхнӑ хыҫҫӑн тухтӑр Мишкӑна кӗскен ҫеҫ каларӗ:

В Вешенской после осмотра на врачебной комиссии доктор коротко сказал Мишке:

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишкӑна тӗл пулсан вара юри ыт-ахальтен тенӗ пек ыйтрӗҫ:

А встречаясь с Мишкой, с деланным равнодушием спрашивали:

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишкӑна малтанхи пек тӑрӑшса ӗҫлеме чӑрмантаракан пӗртен-пӗр сӑлтав та вӑл тӑван хуторӗнче вӑхӑт ҫитмесӗр пурӑнма тӗпленнине кунран-кун ытларах ӗненсе-ӑнланса пыни пулчӗ: «Иртерех хуҫалӑх ӗҫне кӳлӗнтӗм, васкарӑм…» — эрленсе шухӑшларӗ вӑл, фронтран пӗлтерекен хыпарсене округ хаҫатӗнче вуланӑ е демобилизациленӗ хӗрлӗармеец-казаксем каласа кӑтартнисене каҫсерен итленӗ май.

Единственной причиной, мешавшей Мишке работать с прежним старанием, было росшее в нем с каждым днем убеждение, что преждевременно осел он в родном хуторе: «Рановато я взялся за хозяйство, поспешил…» — с досадой думал Мишка, читая в окружной газете сводки с фронтов или слушая по вечерам рассказы демобилизованных казаков-красноармейцев.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ытла пит час-час килсе ҫӳретӗн… — сӑмах май тенӗ пек персе ячӗ Ильинична, Мишкӑна сывлӑх та сунмасӑр.

— Часто наведываешься… — вскользь бросила Ильинична, не отвечая на Мишкино приветствие.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чӑнах та, пулса иртнӗ ӗҫсем хыҫҫӑн ӑҫтан-ха вӑл хӑйӗн хӗрӗ ҫав пӗтӗм чунӗ-юнӗпе большевик Мишкӑна качча тухнипе ҫырлахма пултартӑр, тата мӗн усси-ха вӑл килӗшнинчен, енчен те ҫав эсрел йӗкӗчӗ таҫта фронтра, ҫитменнине тата, хӗрлӗармеецсен чаҫӗнче, ҫапкаланса ҫӳрет пулсан?

В самом деле, не мог же он после всего того, что произошло, давать согласие на брак своей дочери с заядлым большевиком, да и что толку было бы от его согласия, коли этот чертов жених мотался где-то на фронте, к тому же в красноармейской части?

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чукун арӑмӗ Мишкӑна палласа илсе сывлӑх сунчӗ.

Чугуниха узнала Мишку, поздоровалась.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Виҫҫӗшӗ, Дон хӗррине заставӑна кайма ручной пулеметпа тухнӑскерсем, Мишкӑна допрос турӗҫ, докуменчӗсене тӗрӗслерӗҫ.

Трое, направлявшиеся с ручным пулеметом в заставу к Дону, опросили Мишку, проверили документы.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унта кайнӑ чух пӗр-пӗр ӑста стрелок леш енчен Мишкӑна ҫӑмӑллӑнах повстанецсен хупӑсӑр пулине тирсе яма пултарать.

А из-за Дона какой-нибудь искусный стрелок мог легко пометить Мишку свинцовой безоболочной повстанческой пулей.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак ыйту пайтах канӑҫ памарӗ Мишкӑна, унтан тинех сӑнӗ телейлӗ тавҫӑрупа ҫуталчӗ.

Мишка долго мучился над разрешением этого вопроса, и наконец его озарила счастливейшая догадка.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишкӑна парнелесе панӑ табак енчӗкне шӑпах ӗнтӗ Дуняшкӑн кӗре пӳрнисем йӑмӑх хӗрлӗ ҫӑм ҫиппипе эрешлентерсе тӗрленӗ; шӑпах Дуняшка ӑна, килтисене систермесӗр, иртнӗ хӗлле кӑвак качака мамӑкӗнчен ҫыхнӑ пӗр мӑшӑр перчетке пырса тыттарчӗ; тата шӑпах Кошевой тахҫан Дуняшка тӗрленӗ капӑр сӑмса тутрине хӑйӗн салтак гимнастеркин кӑкӑр кӗсйинче типтерлӗ упраса усрать.

Это Дуняшкины смуглые пальцы вышивали ярким гарусом подаренный Мишке кисет, это она, потаясь родных, принесла ему зимой перчатки дымчатого козьего пуха, это некогда принадлежавшую Дуняшке расшитую утирку бережно хранил в грудном кармане солдатской гимнастерки Кошевой.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кам килет? — аякран кӑшкӑрса чӗнчӗҫ Мишкӑна.

— Кто едет? — издали окликнули Мишку.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ивана, Мишкӑна вилӗмрен хӑтарасчӗ!

Выручить Ивана, Мишку от смерти!

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Курса ӗлкӗресчӗ чӗрӗлле Мишкӑна, Иван Алексеева…

«Захватить бы живым Мишку, Ивана Алексеева…

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех