Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мишкӑна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ан хӑра, намӑс тӗтӗм мар, куҫа ҫимест, — йӑпатса лӑплантарчӗ те казак, Мишкӑна хаваслантарас тесе, мухтаса илчӗ:

— Ничего, стыд не дым, глаза не выест, — утешал казак и, желая сделать приятное наказанному, сказал:

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Приговор тӑрӑх Мишкӑна та чӗр хулӑпа ҫирӗм хут ӑшалантарса илчӗҫ.

Всыпали и Мишке по приговору двадцать горячих.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сыватасса Мишкӑна тепӗр виҫӗ кунтан Каргински станицӑри ҫар сучӗ «сыватрӗ».

«Лечил» Мишку через три дня военно-полевой суд в станице Каргинской.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Нумай пулмасть ман Мишкӑна сӑмсаран кирпӗчпе лачлаттарнӑ!

Недавно моего Мишку в нос кирпичом ударил!

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Мишкӑна хӑюллӑхӗшӗн юрататтӑмччӗ, сана ӗнтӗ… ытахальтен кӑна, нимӗншӗн те мар, — ҫав вӑхӑтрах ҫунса тӑракан пӗчӗкҫеҫ хӑлхине Андрей кӑкри ҫумне тӗршӗнтерчӗ.

— Мишку за смелость любила, а вот тебя… так, ни за что, — и прижалась к груди Андрея маленьким пылающим ухом.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Мишкӑна пӗлместӗп, тетӗн ху.

А ты говоришь — не знаю Мишки…

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Нимле Мишкӑна та пӗлместӗп!

Никакого Мишки не знаю!

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— Мӗнле Мишкӑна тата?

— Какого еще Мишку?

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— Акӑ мӗн, — калаҫма пуҫларӗ Челкаш, хӑйӗн хытӑ ҫулӑхакан пӳрнисенчен Семеныч аллине вӗҫертмесӗр, ӑна юлташла та иртӗнерех силлекелесе, — эсӗ Мишкӑна курман-и?

— Вот что скажи, — продолжал Челкаш, не выпуская из своих цепких пальцев руки Семеныча и приятельски-фамильярно потряхивая ее, — ты Мишку не видал?

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Мишкӑна курмарӑн-и кунта?

Мишку не видал здесь?

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

«Ай, тур-тур, Кюльме. Ольховкӑра та, Речнойра та, Каменкӑра та туллиех вӗсем. Шуйттан хӑваласа килнӗ тейӗн. Ҫакса вӗлереҫҫӗ. Вут тӗртсе ҫунтараҫҫӗ. Андрейчук Мишкӑна куҫ умӗнчех персе пӑрахрӗҫ. Кирьянов Сашкӑна та. Лаврентьевсен ҫемйине ҫаруран хаваласа тухнӑ. Тӗнче пӗтет пуль. Ыр вилӗмпе вилес теттӗм…»

Куҫарса пулӑш

Лаох // Василий Алентей. Василий Алентей. Лаох. Хырсем ӗмӗрех ем-ешӗл. Повестьсем. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех