Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мажаров (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лапка-лапка ҫӑвакан йӗпе юра хирӗҫ утса, Мажаров пӗрре ҫуна ҫулне ҫухатрӗ, тепре кӗрт ларта-ларта хӑварнӑ ҫул хытти ҫине тухрӗ, ниепле те лӑпланса ҫитме, хӑй вашаклӑн чӗтренине ирттерсе яма пултараймарӗ.

Стремительно шагая навстречу летящим мокрым хлопьям, Мажаров то сбивался с санного пути, то выбредал на твердую колею, перепоясанную белыми жгутами заносов, и никак не мог успокоиться, унять нервную дрожь.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Сутрӑн-и мана, йытӑ? — кӑшкӑрса ячӗ Лузгин, Мажаров каланӑ сӑмахсем мӗне пӗлтернине ӑнланса илнӗ-илменех, унтан, Нюшкӑ патне чупса пырса, ӑна хулпуҫҫинчен силлеме пуҫларӗ.

— Продала меня, шкура? — заорал он, едва до него дошел смысл сказанных Мажаровым слов, и, подбежав к Нюшке, затряс ее за плечи.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин ыйтӑвне илтмен пек, Мажаров кайнӑ чухне сывпуллашса алӑ та памарӗ, анчах, алӑк патне ҫитсен, тӑрук каялла ҫаврӑнчӗ те, Аникей ун пит-куҫӗ ҫав тери ҫиллес пулнинчен тӗлӗнсе кайрӗ.

Мажаров уходил, даже не подав руки на прощанье, словно не слыша его вопроса, но у порога вдруг обернулся, и Аникей поразился жесткому и гневному выражению его лица.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ир хатӗрленетӗр пытарма, Мажаров юлташ.

— Рано собрался хоронить, товарищ Мажаров…

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ну, эпӗ кайрӑм, Анна Тимофеевна, — Мажаров пӳрнипе куҫлӑхне тӳрлетрӗ те Нюшкӑ ҫине пӑхса шанӑҫлӑн та ырӑ кӑмӑллӑн йӑл кулчӗ:

Ну, я пойду, Анна Тимофеевна, — Мажаров поправил согнутым пальцем дужку очков и улыбнулся хозяйке доверчиво и добродушно.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Парти совеҫӗ хушнӑ пек ӗҫлерӗмӗр, — терӗ Мажаров тӑрук хыттӑн та сиввӗн, ура ҫине тӑрса.

— Действовали так, как подсказывала нам партийная совесть, — неожиданно твердо и сухо проговорил Мажаров и тоже встал.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах хӑвӑр шут тытнӑ пек тӑваймастӑр эсир, Мажаров юлташ!..

Не пройдет у вас этот номер, товарищ Мажаров!..

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров ун ҫине хаваслӑн, анчах ӑнланмасӑр пӑхса илчӗ, вӑл уҫҫӑнах мӑшкӑлласа пӑхнипе Лузгина темӗнле лайӑх мар пулчӗ.

Мажаров посмотрел на него с веселым недоумением, и от этого откровенно насмешливого взгляда Аникею стало не по себе.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Халӗ ӗнтӗ пурте паллӑ пулса ҫитрӗ пек, — хуравларӗ те Мажаров, стаканне хӑйӗн умӗнчен илсе лартса, хуҫа еннелле ҫаврӑнчӗ:

— Да как будто сейчас все уже стало ясно, — ответил Мажаров и, отставив стакан, обернулся к хозяйке:

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров каллех хуравламарӗ, килӗшсе те пулин, юлташла та пулин пуҫне сулмарӗ.

Мажаров снова не ответил, даже не кивнул в знак согласия и дружеского участия.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пуху хыҫҫӑн йывӑр чирлесе ӳкнӗ вӗт-ха эсир? — интересленчӗ Мажаров, ун ыйтӑвне нимӗн вырӑнне те хуман пек туса.

Ведь вы тяжело заболели после собрания, — словно пренебрегая его вопросом, поинтересовался Мажаров.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ман хушамат Мажаров, — терӗ вӑл, ура ҫине тӑмасӑр.

— Моя фамилия Мажаров, — не поднимаясь, проговорил он.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ урӑх сирӗнпе калаҫмастӑп! — терӗ те Мажаров хуллен, унран юпаран пӑрӑннӑ пек пӑрӑнса, малалла утрӗ.

— Я не желаю больше с вами разговаривать! — тихо сказал Мажаров и, обойдя ее, как столб, зашагал прочь.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Шуйттан пӗлет-и, мӗскер! — тарӑхса кайрӗ Мажаров тӳсеймесӗр.

— Это черт знает что такое! — не выдержав, возмутился Мажаров.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров пит-куҫӗнче асапланни, ним тума пӗлмесӗр аптраса ӳкни курӑнчӗ.

Лицо Мажарова стало страдальчески тоскливым и растерянным.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тӑхтӑр-ха! — кӑшкӑрчӗ Мажаров, чарӑнса тӑрса, Ксени ҫине вӑл чӑнах та тӗлӗнсе пӑхрӗ.

— Но позвольте! — останавливаясь и глядя на нее с неподдельным изумлением, воскликнул Мажаров.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ сире лайӑх ӑнланатӑп, — терӗ Мажаров.

— Я хорошо понимаю вас, — сказал Мажаров.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн каласшӑнччӗ эсир, — терӗ Мажаров, ӑна ҫывӑх садри хӗвел ҫутинче ҫиҫсе-йӑлтӑртатса ларакан ҫамрӑк хурӑн ҫине кӑтартса.

— Я слушаю вас, — сказал Мажаров, но не удержался, чтобы не обратить ее внимание на молодую березку в ближнем палисаде, всю усыпанную мерцающими на свету блестками.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсир луччӑ сылтӑмран утӑр-ха, — сӗннӗ Мажаров.

— Вы шагайте лучше справа, — предложил Мажаров.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров чарӑнчӗ, хӗвел ҫине куҫне хӗссе пӑхса, Ксение кӗтсе тӑчӗ.

Мажаров остановился и, подслеповато щурясь на солнце, подождал ее.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех