Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мажаров (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ хам мӗн шухӑшланине кашни ҫыннах каласа пама юрататӑп, — кӳренчӗ Мажаров. — Ҫынсем пурте кам та пулин вӗсен ҫитменлӗхӗсемпе кӑлтӑкӗсем ҫинчен хӑйсене каласа парасса илтесшӗн ҫунса тӑраҫҫӗ тейӗн!

Мне стало нравиться высказывать каждому все, что я о нем думаю, — досадовал Мажаров. — Как будто все люди страшно жаждут, чтобы им кто-то сказал об их недостатках и промахах!

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫынпа чун-чӗререн калаҫнӑ хыҫҫӑн Мажаров хайне яланах темскер ҫитмен пек туйнӑ.

Как всегда после откровенного разговора, он пребывал в состоянии некоторого разочарования.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫапла, ҫапла, — ҫирӗплетрӗ Мажаров, хӑйӗн шухӑшӗсене пӗлтернӗ пек.

— Да, да, — словно отзываясь на собственные раздумья, подтвердил Мажаров.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров кил хуҫипе вӗсем патӗнче ҫӗр каҫасси пирки калаҫса татӑлчӗ те обком секретарьне ӑсатма тухрӗ.

Условившись с хозяйкой о том, что оп останется у них ночевать, Мажаров пошел проводить секретаря обкома.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Шел те, ҫук ҫав, — Мажаров, шарт сиксе илсе, пуҫне усрӗ.

— К несчастью, нет, — Мажаров вздрогнул и опустил голову.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ӗмӗтленнӗ чухнехи евӗр йӑвашшӑн йӑл кулчӗ, куҫӗсене ҫаплах Константин ҫинчен илмерӗ: ҫав асран кайми ҫулсенчен пуҫласа, Мажаров ӑна канӑҫсӑр каҫсене, вут-кӑвар ялкӑшнине, чан ҫапса йынӑшнине аса илтерчӗ.

Он улыбнулся с мечтательной ласковостью и все не отрывал глаз от Константина: будто шагнув из тех незабываемых лет, тот вернул его к далеким тревожным ночам, грозовым сполохам, к стонам набата.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑна халӗ Мажаров ачаллах пӗлетӗп тени мар, калаҫу кӗтмен ҫӗртен ҫапла урӑх ҫӗрелле пӑрӑнни тӗлӗнтерчӗ.

Удивлен он был не столько самим признанием Мажарова, сколько внезапностью такого перехода в разговоре.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Шыв ҫеҫ мар, — терӗ Пробатов Мажаров пекех шӳтлесе.

— Не только воду, — в топ ему шутливо проговорил Пробатов.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Чей ӗҫме хирӗҫ мар, — терӗ Пробатов, Мажаров ҫине ҫаврӑнса пӑхса.

— Не откажусь, — сказал Пробатов и оглянулся на Мажарова.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ман хушаматӑм Мажаров

Моя фамилия Мажаров…

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Таҫта курнӑ эпӗ ӑна. Анчах ӑҫта курнӑ-ха?» — шухӑшларӗ Мажаров, аса илме тӑрӑшса пуҫне ватса.

«Я где-то видел его. Но где?» — подумал Мажаров, мучительно напрягая память.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ватӑлнӑ пулсан вара мӗн? — ыйтрӗ Мажаров.

— Что это значит? — спросил Мажаров.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсем, юр айӗнче лапчӑнса ларакан тӗттӗм пӳрт патнелле пӑрӑнса, уҫӑ хапхаран картишне кӗчӗҫ, Мажаров ҫунашкана крыльца картлашкисем патнех туртса ҫитерчӗ.

Они свернули к низко придавленной снегом темной избе, вошли через настежь открытые ворота во двор, и Мажаров подтащил салазки почти к ступенькам крыльца.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров сасартӑк ҫиленсе кайрӗ:

Мажаров вдруг разозлился:

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Пӗр-пӗр хуларан килнӗскер, — шухӑшларӗ Мажаров, палламан ҫын ҫине пӑхса илсе. — Таса сывлӑшпа сывлама хӑнана килнӗ ӗнтӗ».

«Наверное, кто-нибудь из города, — подумал Мажаров, оглядывая незнакомца. — Приехал погостить и подышать свежим воздухом».

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров кантраран ҫакӑннӑн малалла ӳпӗнсе утрӗ, юр кӗрчӗсем урлӑ чупа-чупа каҫрӗ.

Мажаров шагал, почти повисая на веревках, наклонясь вперед, рывком перетаскивал возок через метельные заносы.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Канӑр, эпӗ хамах туртса ҫитеретӗп, — Мажаров ӑна хулпуҫҫинчен тытса айккинелле пӑрчӗ.

— Передохните, я довезу сам, — Мажаров взял ее за плечо и отстранил.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тӑрӑр-ха, эпӗ пулӑшам сире! — кӑшкӑрчӗ Мажаров хыҫалтан.

— Постойте, я вам помогу! — крикнул он вслед.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров, ҫул ҫинчен айккинелле ярса пусса, тӳрех кӑпӑш юр ӑшне чӗркуҫҫи таран путса ларчӗ, юр ҫыпӑҫса тулнӑ карчӑк, курпунне кӑларса, туратпа ҫапӑ тиенӗ йывӑр ҫунашка туртса, ун ҫумӗнчен иртсе кайрӗ.

Мажаров машинально шагнул с дороги в сторону, сразу по колено проваливаясь в рыхлый сугроб, и мимо него, еле волоча тяжелые, груженные толстыми сучьями и хворостом салазки, прошла сгорбленная, заваленная снегом женщина.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров пур ҫӗрте те, пур тӗлӗшпе те пурнӑҫпа тӗплӗн паллашма тӑрӑшнӑ, ҫынсем ӑна хӑйсен хуйхи-суйхине те, савӑнӑҫ-телейне те нимӗн пытармасӑр каласа кӑтартнӑ.

И так как Мажаров всюду и во всем оставался самим собой, то люди с душевным откровением делились всеми своими горестями и радостями.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех