Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӗркуннехи (тĕпĕ: кӗркунне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫил пыра-пыра ҫапать те, вӑрмансенчи вилӗ ҫулҫӑсене пӗлӗт пек вӗҫтере-вӗҫтере хӑпартса, аслӑ тӳпере ярӑнтарса ҫӳрет, хӗвелтухӑҫнелле иле-иле каять,— вара кӗркуннехи салху ҫӗр ҫинче хӗрлӗ ҫил-тӑвӑл ашкӑннӑн туйӑнать.

Когда налетал ветер, тучи мертвой листвы поднимало от лесов, легко кружило в просторной вышине и несло на восток, — и тогда казалось, что над унылой осенней землей бушует багряная метель.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юра ҫил вӗҫтерсе кайнӑ хыҫҫӑн хуралса юлнӑ кӗркуннехи пахчасем урлӑ Володя Гриценкосен шурӑ пӳрчӗ патне упаленсе пычӗ.

Почерневшими осенними огородами, с которых ветер смел снег, Володя подполз к беленькому домику Гриценко.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хулана кӗркуннехи тӗттӗм каҫ хупларӗ.

Город притаился во мраке осенней ночи.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫур ҫӗр иртсен ҫӑлтӑрлӑ тӳпе тӑрӑх ҫумма-ҫуммӑн хура ҫӑра пӗлӗтсем чупма пуҫларӗҫ, кӗркуннехи пек йӑлӑхтармӑш, вӗтӗ ҫумӑр вӗтӗртетрӗ, часах вара ҫеҫен хирте тарӑн та нӳрлӗ нӳхрепри пекех тӗттӗм, сулхӑн та шӑп пулса тӑчӗ.

После полуночи по звездному небу тесно, плечом к плечу, пошли беспросветно густые тучи, заморосил по-осеннему нудный, мелкий дождь, и вскоре стало в степи очень темно, прохладно и тихо, как в глубоком, сыром погребе.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Июнь пуҫламӑшӗнче час-часах ҫуллахи пек мар лӑпкӑ, кӗркуннехи евӗр тӳлек, аслатисӗр, ҫилсӗр ҫумӑрсем ҫурӗҫ.

В начале июня часто шли необычные для лета дожди: тихие, по-осеннему смирные, без гроз, без ветра.

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кусем — харпӑр хӑй хуйхипе асапланакан кичем ҫынсем; хуйхӑ вӗсене, хӑйсен хӗсӗр те ырхан тӑван ҫӗрӗнчен уйӑрса, кӗркуннехи сарӑхнӑ ҫулҫӑсене ҫил вӗҫтернӗ пек, ҫакӑнта илсе ҫитернӗ, кунта вӗсене ют ҫутҫанталӑкӑн чаплӑ илемӗ тӗлӗнтерсе янӑ, куҫӗсене шартарнӑ; йывӑр ӗҫ вара ку ҫынсене пӗтӗмпех ҫапса хуҫнӑ.

Это — скучные люди, раздавленные своим горем, оно сорвало их с родной, усталой, неродимой земли и, как ветер сухие листья осени, занесло сюда, где роскошь незнакомой природы — изумив — ослепила, а тяжкие условия труда окончательно пришибли этих людей.

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Тулта ҫутӑ пулнӑ, анчах кӗркуннехи пек кичем те тӗссӗр ҫанталӑк тӑнӑ.

Было светло, но по-осеннему скучно и серо.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Халь вӑл салтак пуставӗнчен ҫӗлетнӗ кӑвак йӗм, пысӑк та йывӑр сӑран атӑ тӑхӑнса янӑ, тулта чӑн-чӑн кӗркуннехи нӳрлӗ тата сивӗ ҫанталӑк тӑрать пулин те, сюртуксӑрах, ҫӗлӗксӗрех ларать.

На этот раз он был в серых штанах из грубого солдатского сукна, в больших тяжелых сапогах, но без сюртука и без шапки, хотя на дворе стояла настоящая осень, сырая и холодная.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Пӳлӗмре пӗртен-пӗр ҫурта тӗксӗммӗн ҫунать, ӑна та пулин хӗллехи е кӗркуннехи каҫсенче кӑна ҫутаҫҫӗ.

В комнате тускло горит одна сальная свечка, и то это допускалось только в зимние и осенние вечера.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кӗркуннехи ир.

Осеннее утро.

Вӑтӑр иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Алӑк умӗнче кӗркуннехи пылчӑк тасалмасть, пӳлӗмре махорка тӗтӗмӗ пӗлӗт пек явӑнса тӑрать.

В сенях не выводилась осенняя грязь, в комнате столбом стоял махорочный дым.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗр тӗттӗм кӗркуннехи каҫ Петя ашшӗпе «Образование» магазинне кайрӗ.

Был темный осенний вечер, когда Петя отправился с папой в «Образование».

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кӗркуннехи пысӑк шӑна хӗвел пайӑрки витӗр вӗҫсе каҫнӑ чухне вӑхӑтлӑха ҫуталчӗ, кайран каллех сӳнчӗ.

Крупная осенняя муха, пролетая сквозь нее, вдруг вспыхнула и тотчас погасла.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсене пӑхса тӑнӑ май ҫапла та ӗмӗтленнӗ пуль: ҫак яштака хырсене касса вулав ҫурчӗ тӑвасчӗ, вара, ӗҫрен пушӑ чух, кӗркуннехи каҫсене кунта килсе лӑпкӑ пӳлӗмсенче ларма, ҫӗнӗ хаҫат вулама та аван пулӗччӗ.

Глядя на них, может, думали уже: а не собраться ли с силами, не срубить ли читальню и клуб, где можно было бы в тепле и покое, под вой метели посидеть зимний вечерок.

11 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Кӗркуннехи лӑпкӑ, ним сас-хурасӑр каҫ пулнӑ.

Была глухая осенняя ночь.

1 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Кӗркуннехи вӑрманта ир те, каҫ та ҫӑмӑл пулман ӑна.

В осеннем лесу и утром и вечером ему было нелегко.

Улттӑри паттӑр салтак // Элиза ВАЛАНС. «Тантӑш», 2016.05.26, 20№

Кӑҫал темшӗн ҫанталӑк лайӑхах пулмарӗ — Мӑнкун кӗркуннехи пек ҫумӑр ҫуни тахҫанах пулманччӗ.

В этом году почему-то погода была нехорошей — не было таких дождей, будто осенних, давно.

Мӑнкун йӑли манӑҫать // Софья Савнеш. http://chuvash.org/blogs/comments/2739.html

Кунта канмалли кун ярмӑрккисем, ҫуркуннехи тата кӗркуннехи уйӑхлӑхсем ирттерни те витӗм кӳрет.

Куҫарса пулӑш

Чăвашпотребсоюз ырă ята çĕнĕ ÿсĕмсемпе çирĕплетет // Алина ЛУКИЯНОВА. «Хыпар», 2016, пуш, 10; 31№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех