Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аникее (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй вара юлташӗ калаҫма пуҫласса кӗтмесӗрех Аникее вунӑ ҫул каялла Ахтупай кил-йышӗ ӑна вилӗмрен мӗнле ҫӑлни ҫинчен каласа пачӗ.

Куҫарса пулӑш

6. Сӗве тӑрӑхӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ахтупай лавсем патне таврӑнчӗ те хӑйӗнпе пӗрле тимӗр-тӑмӑр тиеме килнӗ Аникее, Пикпулат ҫыннине, пасара хӑваласа ячӗ.

Куҫарса пулӑш

6. Сӗве тӑрӑхӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Эпир хаҫатне курман, анчах ҫынсем калатчӗҫ — хытӑ лектернӗ, тет, вӑл пирӗн Аникее, хӑйӑрпах ҫунӑ, тет!

Мы ту газету не видали, но люди сказывали — здорово он нашего Аникея пропечатал, с песком продрал!

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Лузгин халӗ тӗл пулнӑ, райкомран килнӗ ҫын хӑйне темӗнле ӑнланмалла мар тытни Аникее асӑрхануллӑ пулма хушрӗ.

Но человек, с которым Лузгин встретился сейчас и который представлял здесь райком, вел себя непонятно, и это заставило Аникея насторожиться.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӑхӑр-ха хӑвӑр, кайран Аникее пӗтӗм халӑхпа хӗстермелле пултӑр.

Поглядите сами, чтоб уж потом прижать нашего Аникея всем миром.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах эсӗ ан хӑра, йӗкӗт, эпир сан ҫинчен Аникее пӗлтерместпӗр.

Да ты не бойся, парень, мы тебя Аникею не выдадим.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Нюшкӑ ҫапла турӗ те — алӑка ҫаклатрӗ, симӗс пӑнчӑллӑ-пӑнчӑллӑ хура тутӑрне салтса, йӗтӗн пек хумлӑ-хумлӑ ҫӳҫне хулпуҫҫисем тӑрӑх сапаларӗ, кравать хӗррине ларчӗ те, пӗҫҫисемпе тӗксе, Аникее стена патнелле шутарчӗ.

Нюшка так и сделала — закрыла дверь на крючок, развязала темный в синюю горошину платок, пустив по плечам волнистые льняные волосы, села на край кровати и, двигая бедрами, оттеснила Аникея к стене.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ирхине Аникее кухньӑра хӑйӑлтатакан Зябликовӑн кантӑка пыра-пыра ҫапӑнакан кӗрхи шӑнанни пек йӳтетмӗш сасси вӑратрӗ.

Утром его разбудил нудно зудевший на кухне, как осенняя муха о стекло, голос Зябликовой.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ шиклӗн кравать патне пычӗ, Аникее утиял ҫинче выртакан аллинчен ачашласа, кулянса ассӑн сывларӗ:

Жена робко подошла к кровати, погладила Аникея по лежавшей на одеяле руке, горестно завздыхала:

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникее малти пӳлӗме йӑтса кӗрсе кравать ҫине хучӗҫ.

Аникея внесли в горенку и положили на кровать.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӑватӑ арҫын Аникее хулпуҫҫисемпе урисенчен ерипен йӑтса алӑк патнелле илсе кайма пуҫласанах, кладовщик хыҫалтан пыракансем хушшине хӗсӗнсе кӗчӗ те, кирлӗ мар пулин те, председателе аттинчен ярса тытрӗ.

Как только четверо мужчин, осторожно подняв Аникея за плечи и ноги, понесли его к выходу, кладовщик протиснулся между теми, кто шел сзади, и, хотя в том не было никакой нужды, стал поддерживать председателя за сапог.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ Аникее вилӗм сунмастӑп, анчах сывлӑхӗ хавшак пулнӑ пирки ӑна вӑрӑ ӗҫӗсемшӗн те каҫарма хатӗрленместӗп!..

Смерти я Аникею не желаю, но прощать ему его воровские дела из-за того, что он на здоровье хлипок, тоже не собираюсь!..

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мӗншӗн килтен киле ҫӳресе ҫынсене Аникее хирӗҫ кавар тутармалла-ха санӑн?

Зачем тебе рыскать по избам и сговаривать людей против Аникея?

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗнле шутлатӑн эсӗ, пирӗн санпа Аникее татах тӳссе пурӑнмалла-и?

— Ты что, считаешь, что мы с тобой должны и дальше Аникея терпеть?

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ворожнев мана: Аникее райком хӑй сӗнет, ҫавӑнпа сан ӗҫ ҫук — райкомран мӗн хушнине итле те лар, ҫавӑ ҫеҫ, тет.

— Ворожнев мне говорит, что Аникея сам райком рекомендует и потому, мол, мое дело маленькое — слушать, что велят в райкоме, и баста.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тахҫан вӑл Аникее те уҫҫӑнах критикленӗ, ун пеккисем колхозра нумай пулман.

Было время, когда он один из немногих в колхозе открыто осмеливался критиковать Аникея.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗрисем, Аникее хӑй вырӑнӗнчех хӑварасси е, колхоза кӳршӗ колхозпа пӗрлештерсе, Любушкинӑна председатель тӑвасси ҫинчен районта ку таранччен те калаҫса татӑлман пирки отчетпа суйлав пухӑвне халь те ирттермеҫҫӗ тенӗ.

Одни поговаривали, что с отчетно-выборным собранном тянут потому, что в районе до сих пор не могут решить, остаилять на прежнем месте Аникея Лузгина или сливать колхоз с соседним и отдавать под начало Любушкиной.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шухӑша кайнӑ Аникее чӑрмантармасӑр, Нюшкӑ хӗвӗнчен карт кулати туртса кӑларчӗ те шурӑ ҫи витти ҫине сарса хума пуҫларӗ.

Нюшка вынула из-за пазухи колоду карт и стала раскладывать их на белой скатерти.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл татах малалла каласа кӑтартасшӑнччӗ, анчах Аникее салхуланса кайнӑ питӗнчен пӑхса илчӗ те: каламасан лайӑхрах, тесе шутларӗ.

Она хотела продолжить свой рассказ, но, взглянув в поскучневшее лицо Аникея, сочла за лучшее воздержаться.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах паян Аникее темскер ҫитмен.

Но сегодня Аникею чего-то недоставало.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех