Чӑваш чӗлхин икчӗлхеллӗ ҫӳпҫи

Пӗчӗкҫеҫ ҫыру сӗтелӗ ҫинче ларакан кӗрен тюльпан-калпаклӑ лампа, унпа юнашар васкаса таккакан шӑнкӑравлӑ сехетлӗ мопс евӗрлӗ чернил савӑчӗ; стена ҫине кравате тӑрӑххӑн ҫакнӑ тигрлӑ та сӑнӑпа тӑракан юланутҫӑ-араблӑ кӗҫҫе кавир; пӗр кӗтесре кӗнекесем хунӑ лӗнчӗркке этажерка та тепринче шалт тӗлӗнтермелле ӗмӗлкеллӗ виолончель хупӑлчи; пӗртен-пӗр чӳрече тӑрринелле труба евӗр чӗркесе хӑпартнӑ улӑм каркӑҫ; алӑк патӗнчи ҫипуҫа хуплаттарса карнӑ простынь.

Куҫарса пулӑш

III // .

Ҫавӑн чухне эпӗ ҫав испанецсен перо та, чернил та пулманнине темӗнле майпа пачах манса кайнӑ.

Куҫарса пулӑш

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // .

Чернил пӗтнӗ хыҫҫӑн манӑн ҫӑкӑр, тӗрӗссипе каласан, карап ҫинчен пухса тухнӑ сухарисен запасӗ йӑлтах пӗтрӗ.

Куҫарса пулӑш

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // .

Нумаях пулмасть эпӗ тата акӑ мӗн асӑрхарӑм: манӑн чернил кӑшт ҫеҫ юлнӑ.

Куҫарса пулӑш

Вуннӑмӗш сыпӑк // .

Чернил пӗтсен вара дневник ҫырма ирӗксӗрех пӑрахмалла пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

Саккӑрмӗш сыпӑк // .

Каллех калатӑп: ҫав дневника эпӗ чернил пӗтичченех йӗркеллӗ ҫырса пытӑм.

Куҫарса пулӑш

Саккӑрмӗш сыпӑк // .

Чернил пӗтсен, ҫырма пӑрахмалла пулчӗ, мӗншӗн тесен эпӗ чернил тума пӗлеймерӗм, мӗнле те пулин урӑх япалапа ҫырма май пуррине те шутласа кӑлараймарӑм.

Куҫарса пулӑш

Саккӑрмӗш сыпӑк // .

Чернил пур чухне хам мӗн-мӗн курса тӳснине эпӗ тӗплӗн ҫырса пытӑм.

Куҫарса пулӑш

Саккӑрмӗш сыпӑк // .

Сӑмахран, капитанпа унӑн помощникӗн каютинче эпӗ чернил, темиҫе перо, хут, виҫ-тӑватӑ компас, хӑшпӗр астрономи приборӗсем, инҫете пӑхмалли трубасем, географи картисем, карап журналӗ тупрӑм.

Куҫарса пулӑш

Саккӑрмӗш сыпӑк // .

Огнянов умне хӑйӗн чернил кӗленчине лартрӗ те: — Эс ҫыруна ҫыр, эпӗ хупаха кайса килем, — ҫак йытӑсем мӗн те пулин пӗҫертсе тухса ан кайччӑр, вӗсем чӑн-чӑн вӑрӑ-хурахсем-ҫке, — терӗ.

Поставил перед Огняновым свою чернильницу и сказал: — Ты напиши записочку, а я заскочу в корчму, — как бы эти собаки чего не стянули — сущие грабители!

XXXII. Аврам // .

Мичо пеналне кӑларчӗ те перипе чернил пуҫрӗ, хӑй каллех кӗсйинче тем шыраса пӑхрӗ.

И, вытащив пенал, Мичо окунул перо в чернильницу и опять стал рыться в кармане.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // .

Вӑл перопа чернил сӗнчӗ.

И он подал перо и чернила.

IX. Огнянов председательте // .

Пит ҫӑмартисене ал лаппипе тӗрелесе, вӑл сӗтелӗн чӗрпекленсе, чернил тумламӗсемпе вараланса пӗтнӗ хӑмисем ҫине пӑхса ларчӗ, Аржанов каласа панине аса илсе, шухӑша кайрӗ:

Подперев щеки ладонями, облокотившись, он смотрел на выщербленные, покрытые чернильными пятнами доски стола, вспоминал рассказ Аржанова, думал:

IX сыпӑк // .

Банник чернил кӳлленчӗкне ывӑҫ тупанӗпе шӑлса тӑкрӗ, ура ҫине тӑчӗ.

Банник смахнул чернила ладонью, встал.

24-мӗш сыпӑк // .

Шут шӑрҫи урайне персе анчӗ, чернил кӗленчи тӳнсе кайрӗ.

Свалились на пол счеты, опрокинулась склянка с чернилами.

24-мӗш сыпӑк // .

Блокнотран татса илнӗ хут листи ҫине чернил тума юрӑхлӑ кӑранташпа лайӑх палӑрмалла, хӑшпӗр ҫӗрте «ять» саспаллипе ҫапла ҫырнӑ:

Чернильным карандашом на листке из записной книжки было четко, кое-где с буквой «ять» и твердыми знаками, написано:

23-мӗш сыпӑк // .

Тиечук пероне чернил ӑшне ерипен чиксе илет те, ҫырнӑ ятсене икӗ хучӗ ҫинчен те ҫӗнӗ хут ҫине куҫарать.

Дьячок макает медленно перо и списывает с обеих бумажек имена на новый листок.

Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.

— Чернил пур-и сан?

— А чернила у тебя есть?

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Чернил мар, тикӗт ку.

Это деготь, а не чернила!

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

— Мӗнле чернил ку?

— Что это за чернила?

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.