Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

еннелле сăмах пирĕн базăра пур.
еннелле (тĕпĕ: еннелле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ачасем пурте, пурте Санька еннелле ҫаврӑнчӗҫ.

Десятки ребячьих голов обернулись к Саньке.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катерина ун еннелле ҫаврӑнса, тӗттӗмре вӑрахчен ҫуталса тӑракан тӑван мар ывӑлӗ ҫине пӑхса тӑчӗ.

Катерина обернулась и долго смотрела на смутно белеющее в темноте лицо сына.

14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лешӗ самантлӑха чарӑнӗ, ача ҫине чалӑшшӑн, чеен пӑхса илсе, «тытма тӑр-ха мана», тенӗ пек, тепӗр еннелле пӑрӑнса кайрӗ.

Та на мгновение приостановилась, скосила на мальчика хитрый лиловый глаз, словно хотела сказать: «Попробуй теперь слови!» — и круто повернула в другую сторону.

14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Маша пуҫне Зина Колесова еннелле сулчӗ, лешӗ сывлӑш ҫавӑрса илчӗ те, вӑйлӑнах мар, уҫӑ сассипе «Катюшӑна» тӑсса ячӗ.

Маша кивнула Зине Колесовой, и та, переводя дыхание, не сильным, но чистым голосом затянула «Катюшу».

12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тупӑннӑ икӗ тӑлӑх — ватӑпа ҫамрӑк — хӗрхенсе шухӑшларӗ Катерина, унтан ваткӑллӑ пиншакне хывса пӑрахса, пуҫне Федя еннелле сулчӗ:

«Собрались две сиротины — старый да малый», — с жалостью подумала Катерина, потом скинула ватник и кивнула Феде:

12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Супӑнь кӑпӑкӗ пур еннелле те вӗҫрӗ, хӗвел ҫути ҫинче симӗсӗн-кӑвакӑн курӑнчӗҫ вӗсем.

Хлопья мыльной пены летели во все стороны, лопались радужные пузыри.

12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька пӗтӗм пӗвӗпе Маша еннелле вӑр-вар ҫаврӑнчӗ.

Санька резко, всем корпусом, повернулся к Маше.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Старик пӑшӑрханма пуҫларӗ, унтан участок еннелле утрӗ.

Старик забеспокоился и направился к участку.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санькӑпа Тимка почта еннелле утрӗҫ.

Санька с Тимкой пошли на почту.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Федя, мел пӗлсе ҫитнӗскер, патакпа ӑна вӗҫсе пынӑ ҫӗртенех (вӑйӑ йӗрки ҫавӑн пек) тепӗр еннелле, пахчасем патнелле ҫапса ярать.

Но Федя, изловчившись, отбивал его палкой еще на лету — это было по правилам — и отсылал в другую сторону, к огородам.

9-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пысӑк туталлӑ ватӑ ӑйӑр, хӑранипе тӑнран тухнӑскер, ҫӳлелле тапса сикрӗ те, Санькӑна тапса хӑварса, нимӗҫсем еннелле ыткӑнчӗ.

Старый, вислогубый мерин, одурев от страха, так взбрыкнул, что сшиб Саньку с ног и помчался в сторону деревни.

8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Старик кула-кула пӳрчӗ еннелле утрӗ.

Старик улыбнулся и направился в избу.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мучи килет, — тавҫӑрса илчӗ Маша, хӑй ачасене куҫ хӗсрӗ те Федя еннелле ҫаврӑнчӗ:

— Дедушка идет, — догадалась Маша и, подмигнув ребятам, обернулась к Феде:

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫынсем вара хӗпӗртесех Захар ҫурчӗ еннелле ҫаврӑнаҫҫӗ.

И люди охотно сворачивали к Захаровой хате.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ киле чупатӑп… — Вӑл хӑлхаллӑ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ ача еннелле ҫаврӑнчӗ те: — Атя пирӗн пата!

— Я домой побегу… — И она обернулась к пареньку в ушанке: — Пойдем к нам!

6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Калаҫасса калаҫ та — ытлашшине персе ан яр! — Санька хӑй сисмесӗрех палламан ача еннелле урине ярса пусрӗ, кӗтмен ҫӗртенех, чылай сиввӗн, хӑйне ҫапла туйӑнчӗ, пӗр ҫыхӑнусӑр: — эсӗ ӑҫтисем?

— Говори, да не заговаривайся! — Санька не заметил, как сделал шаг к незнакомцу, и неожиданно, без всякой связи, но довольно сурово, как ему показалось: — Ты чей?

6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Курӑр-ха! — ҫиленсе ҫитнӗ Девяткин ачасен еннелле ҫаврӑнчӗ.

— Видали! — разошелся Девяткин, обращаясь к мальчишкам.

6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Йывӑр хапха алӑкӗсем икӗ еннелле уҫӑлнӑ пек пӑрсем пӗр-пӗринчен уйрӑлса кайрӗҫ.

Льдины раздвинулись, как тяжелые створки ворот.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Маша ун ҫине пӑхса илчӗ те каллех Санька еннелле ҫаврӑнчӗ.

Маша мельком взглянула на него и опять обернулась к Саньке.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл Санькӑпа Маша еннелле ҫаврӑнчӗ:

— И она обернулась к Саньке и Маше:

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех