Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшласа (тĕпĕ: кӑшла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юратнӑ арӑмӗ упӑшкине чӗрӗллех кӑшласа ярать, юлашкинчен аскӑн йытӑ тесе ят парать, леш хӗрарӑмне, нумай пулмасть хӑйӗн хуйхи-суйхине пӗлтерсе тӑнӑ ҫынна, ирсӗр йыт ами тесе вӑрҫать, ним айӑпсӑр хӗрарӑма хур тума тӑрӑшса пӗтӗм ялӗпе янраса ҫӳрет.

Заест, загрызет милая супружница, а в довершение всего обзовет тебя кобелем, а ту, с которой еще недавно дружила, с которой делилась коркой хлеба и соленою своей нуждой, наречет сукой беспутной и будет звонить об этом по всему селу, чтоб ославить, опозорить ни в чем не повинную.

Хуркайӑк // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Урама йӑтса тухнӑ та кӑшласа янӑ.

Уволок на улицу и сгрыз.

Аполлон Стышной // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Нӑрӑсем пӑрҫаран тепӗр ҫуркунне ҫавра шӑтӑк кӑшласа тухаҫҫӗ.

Жуки выходят из горошин обычно следующей весной, прогрызая круглое отверстие.

Пӑрҫа хурчӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/content/5250-%D0%9F% ... D0%B8.html

Хурчӗсем пӗрерӗн ҫамрӑк пӑрҫа ӑшне кӑшласа кӗреҫҫӗ; кӗркунне, пӑрҫана пуҫтарса илнӗ хыҫҫӑн, кипкеленме пуҫлаҫҫӗ.

Личинки въедаются по одной в молодые зерна; осенью, после сбора гороха, происходит окукление.

Пӑрҫа хурчӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/content/5250-%D0%9F% ... D0%B8.html

Ман шутпа, вӗсемех; тӗлӗнетӗп, кил-ҫурта мӗнле кӑшласа пӗтермеҫҫӗ-ха вӗсем.

Я думаю, что это они; удивительно, как они весь дом еще не изгрызли!

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Шӑлпа кӑшласа чавас ҫук-ҫке ҫӗре?

Ведь не зубами же мы землю выгрызать будем?

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Телее пула, тӑваттӑмӗш каҫӗнче Паганеле вӗренӗсене кӑшласа татса тарма май килнӗ.

К счастью, на четвёртую ночь Паганелю удалось перегрызть верёвки и бежать.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Йывӑҫ вертел ҫинче ҫын пӗҫҫи пулнӑ, ӑна каннибалсем йӑлт кӑшласа пӗтернӗ.

Человеческая ляжка со следами зубов каннибалов была посажена на деревянный вертел.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Шумские салху сӑн ҫапнӑ, шуралса кайнӑ, ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе ҫывӑрманран ун куҫ айӗсем кӑвакарнӑ, вӑл чӳрече умӗнче чӗрнисене кӑшласа ларать.

Шумский, сумрачный и бледный, с синими кругами вокруг глаз от бессонных ночей, сидел у окна, грыз ногти.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тилӗсем, паллах, лашисене нимӗн те тӑваймӗҫ, анчах, чеескерсем, чӗлпӗрсене кӑшласа татӗҫ те, вара лашасене те ирӗке тухса кайма аван пулӗ.

Лисицы, конечно, не могут причинить вреда самим лошадям, но хитрые животные перегрызают поводья, и лошади пользуются этим, чтобы вырваться на свободу.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах айван ачасем нимӗн те ӑнланман, вӗсем нимӗн чӗнмесӗр хура ҫӑкӑра кӑшласа ларнӑ.

Но глупые ребятишки не понимали и молча жадно грызли чёрный хлеб.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Кӗнекесене кӑшласа ларатӑп, вӗренетӗп.

Сижу книги долблю, учусь.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Брутик урайӗнче, Феня пӑрахса панӑ пӗремӗке кӑшласа выртать, Феня кӗтесре, ман ҫине сиввӗн пӑхса тӑрать.

Лежа на полу, Брутик жадно грыз брошенный Феней пряник, а сама Феня стояла в углу и смотрела на меня злыми глазами.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Тул ҫутӑлчӗ, хӗвел те тухрӗ, йӗри-тавра юр йӑлтӑртата пуҫларӗ, анчӑк пур ҫавах аякран вӗрсе тӑрать, кашкӑр ҫурисем амӑшӗн хыткан хырӑмӗнчен тяписемпе тапкалашса чӗчӗ ӗмеҫҫӗ, хӑй вӑл лаша шӑммине — типсе шурӑхса кайнӑскере кӑшласа выртать.

Уже рассвело и взошло солнце, засверкал кругом снег, а он все стоял поодаль и лаял, волчата сосали свою мать, пихая ее лапами в тощий живот, а она в это время грызла лошадиную кость, белую и сухую.

Хушка ҫамка // Мирун Еник. Антон Чехов. Хушка ҫамка: калав. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 16 с.

Темскер кӑшласа янӑ пек ырхан та кӑштӑркка ӗнесем канавсем тӑрӑх антӑхнӑ пек выҫтаххӑн курӑк ҫисе ҫӳреҫҫӗ.

Исхудалые, шершавые, словно обглоданные, коровы жадно щипали траву по канавам.

III // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл столицӑри пурӑнӑҫа ниепле те хӑнӑхса ҫитеймен, ӑна отставкӑри пурӑнӑҫӑн кичемлӗхӗ кӑшласа янӑ.

Она не могла привыкнуть к глухой столичной жизни; тоска отставного существованья ее загрызла.

I // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Эй, мӗн тери иккен кӑшласа пӗтернӗ ҫак телейсӗре чухӑнлӑх!

О, как безобразно обглодала бедность это несчастное существо!

Ыйткалакан // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 166 с.

Вӑл турилккепе кӑшласа янӑ селедка шӑммине ҫӗклесе пыратчӗ, юнашар пӳлӗм алӑкне урипе тӗртсе хупнӑ май, сӑмахсене пат татса ыйтрӗ:

Он нес на тарелке обглоданный хребет селедки и, притворяя ногою дверь, ведущую в другую комнату, отрывисто проговорил:

IV // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Унсӑрӑн вӑл пирӗн пӗтӗм кишӗре тата кӑшмана ҫисе ярӗ, улмуҫҫисемпе ҫырла тӗмисене кӑшласа пӗтерӗ!

Иначе она съест всю нашу морковь и свеклу, сгрызет яблони и кустарники!

Каскӑн качака // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 31,33,35 с.

Вӑл сӗтел умӗнче, телефон трубкине хӑлха патӗнче тытса, тутисене ҫыртса татас пек кӑшласа тӑрать.

Он стоял за столом и, прижав к уху трубку, яростно жевал губами.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех