Шырав
Шырав ĕçĕ:
Савӑнӑҫ чуна хускатнипе сӑнӗпе шурса кайса, вӑрахчен тӑван килӗ ҫинелле пӑхса тӑчӗ.Долго смотрел на родной двор, бледнея от радостного волнения.
XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кӑнтӑрла ку пычӗ-ха, ҫапах та ҫав хӗллехи вӑрӑм каҫсенче чуна чӗпӗтсе ыраттаракан асаилӳсене пула ӑшӗ хытӑ вӑркарӗ.Днем это ему удавалось, но длинными зимними ночами тоска воспоминаний одолевала его.
XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫеҫенхирте — шӑплӑх тата армутин чуна ҫывӑх та йӳҫек шӑрши каснӑ вӑшӑл-вӑшӑл тӳлек ҫил…В степи — тишина и ветерок, напитанный родным и горьким запахом полыни…
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ан кӗвӗлтер чуна, атту ак сана та кӑхлаттарма пултаратӑп…
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл хушшӑн-хушшӑн чуна ҫурасла хаяррӑн йынӑша-йынӑша ячӗ, тӑнӗ ҫухалсан, пушшех те хӑрушла ним ҫыхӑнусӑр сӑмахсем кӑшкӑрса аташрӗ.
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫав уҫӑмсӑр та тунсӑха яракан кичем шӑршӑ тахҫан-тахҫанах иртсе кайнӑ, ҫапах та чуна ҫывӑх самантсене куҫ умне илсе тухать, уҫҫи-хупписӗр салху шухӑшсемпе ӑша вӑркаттарать…Этот неясный и грустный аромат, как воспоминание о чем-то дорогом и давно минувшем…
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Чуна ахаль те темле йывӑр та пӑтранчӑк туйӑм кишӗклесе ыраттарать.
VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Унӑн сивӗ варкӑшӗнче Григорий ҫӗнӗ юрӑн чуна уҫӑлтаракан ырӑ шӑршине туйрӗ.И в холодном дыхании его Григорию почудился знакомый и милый сердцу запах снега.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Утӑран чуна уҫса яракан савӑк шӑршӑ ҫапать.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Сӗрмен урапа-тӑрантас кустӑрмисем чуна ҫурса ҫухӑрчӗҫ, тикӗтлемен ут хатӗрӗсен чӗнӗсемпе сӑран атӑ-пушмаксем типсе-кушӑркаса ҫуркаланчӗҫ, анчах пуринчен ытла тӑвар ҫукки хытӑ касрӗ.
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пулас мӑшӑрне венчете тӑмалла мар тесе Мишка темӗнччен ӳкӗтлерӗ, тем таран тӑрӑшрӗ пулин те, — никрес хӗр хӑй сӑмахӗнчен чакмарӗ, Мишкӑн вара чуна хытарса килӗшме тиврӗ.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хутран-ситрен вӑл чарӑнса, чуна пӑшӑрхантаракан сасӑпа мӗкӗрсе илет.
«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.
Тӗлӗксем чуна кӑлараҫҫӗ манне, тусӑм… ухмахах тухса каятӑп-и ӗнтӗ…
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Иртнисем ҫаплах умра-ха, асрах: пысӑк лампӑсен куҫа шартакан хӑватлӑ ҫутисем, операционнӑйри чуна пырса тивекен шӑплӑх, новокаин ярса тултарнипе ҫӗкленекен юн хумӗсемпе ырату сӗрӗмӗ…
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫывӑрайман вӑрӑм каҫсенче Егорыч ӑна итлетчӗ те пичӗ ҫумне пӑчӑртатчӗ — чуна тӗксӗм палатӑри шӑплӑхра вара ҫавӑнтах шавлама, ахӑрма пуҫлатчӗ тайга, геолог-юлташӗсен сассисем янӑратчӗҫ:
14 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫат та ҫат ҫапать вӑл симӗс турачӗсемпе пит-куҫран, чуна пӑлхатса, пӗтӗм чӗререн йыхӑрса чӗнет: «Мӗншӗн кайрӑн ман патӑмран, Иван?И хлестала зелеными ветвями по глазам, и бередила душу надсадным зовом: «Зачем ушел от меня, Иван?
14 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ӗнтӗ ытти юрӑҫсен сассисем илтӗнми те пулчӗҫ, иккӗмӗш сасӑ ҫеҫ, пӗр кимӗлсе те ҫӗкленсе, ҫав-ҫавах чуна хускатмалла ҫепӗҫҫӗн чӳхенсе юхрӗ.Уж и песенников не стало слышно, а подголосок звенел, падал и снова взлетал.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Майӗпен шӑпланса пыракан бассене хупласа, таҫта тӗттӗмре ҫаплах-ха янӑравлӑ, чуна тытса илсе хускатакан тенор чӗтренсе юхрӗ, вӑл чарӑнса ӗлкӗричченех юрӑ пуҫӗ юррӑн тепӗр ҫаврӑмне шӑрантарма тытӑнчӗ:
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пурнӑҫра пурте уншӑн темле ҫӗнӗ, чуна ҫывӑх пӗлтерӗш илчӗ, пурте куҫа кӗчӗ.Все в жизни обретало для него какой-то новый, сокровенный смысл, все привлекало внимание.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Аникушка арӑмӗ пусса пӑрахнӑ пек чуна ҫурса ӳленипе Пантелей Прокофьевичӑн чӗри патне темскер капланса тулчӗ.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.