Шырав
Шырав ĕçĕ:
— П-пӗтӗм рота п-пӗр ҫын пек п-пырать — ать! ать! ать! — калаҫрӗ Слива, тӑснӑ ал лаппине тикӗссӗн ҫӗкле-ҫӗкле те антара-антара, — ҫакскер пӗри вара, кулӑшӑнах тейӗн — о! о! — шӑп та шай леш качака таки пекех.
XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Ултав кирлӗ мар мана, — ҫаплах хашкама чарӑнаймасӑр, васкаса калаҫрӗ Шурочка, — тепӗр тесен, ҫук, эпӗ ултавран ҫӳллӗрех, анчах хӑравҫӑлӑх та кирлӗ мар мана.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Эпӗ хам упӑшкана юратмастӑп, — шухӑша кайнӑ евӗр, васкамасӑр калаҫрӗ Шурочка.— Я своего мужа не люблю, — говорила она медленно, точно в раздумье.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Йӗкӗт унӑн платйине чуптума тапратрӗ, аллине шыраса тупрӗ те пичӗпелен ансӑртарах, ашӑ, ыр шӑршӑллӑ ывӑҫ тупанӗ ҫумне ҫыпӑҫрӗ, ҫав вӑхӑтрах тата, пӳлӗне-пӳлӗне, тытӑнчӑклӑ сасӑпа калаҫрӗ:
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Нихӑҫан ҫука, вӑл тӑтӑшах калаҫрӗ, хаваслӑччӗ тата хӑй питех те пӑлханчӑклӑн курӑнчӗ, куна вара нумайӑшӗ ҫийӗнчех асӑрхарӗҫ.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Ҫав тери хавас, ҫав тери хавас, — Ромашова хирӗҫ утнӑ май, калаҫрӗ Николаев, — пушшех те лайӑх.— Очень рад, очень рад, — говорил Николаев, идя навстречу Ромашову, — тем лучше.
XIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Килнӗшӗн, Ромочка, тавтапуҫ, — ҫурма сасӑпа хӑвӑрттӑн калаҫрӗ вӑл ҫав вӑхӑтрах.И в это время она говорила быстро и вполголоса: — Спасибо, Ромочка, что приехали.
XIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Юлашкинчен эпир иксӗмӗр те кӑмӑллӑ юлтӑмӑр, — калаҫрӗ савнӑҫпа ҫиҫекен Веткин, — жид та кӑмӑллӑ, мӗншӗн тесен хӑйӗн вӑтӑр тенки вырӑнне тум-юм кассинчен хӗрӗх пиллӗкӗшнех илет, эпӗ те кӑмӑллӑ, мӗншӗн тесен пухура паян ҫав мӗнпур выля пӗлнӗ-пӗлмене лайӑх кӑна ӑшалатӑп.
XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Эсир илтнӗ-и: полка урӑх хулана куҫарас текен сас-хура ҫӳрет, — халь ҫеҫ татӑлнӑ калаҫӑва малалла тӑснӑ евӗр, калаҫрӗ Рафальский.
XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ромашов, ҫав-ҫавах вӗриленсе, малалла калаҫрӗ:
X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Пит кирлехчӗ-им сире ҫавӑнпа ҫыхланмашкӑн? — ҫураҫтаруллӑн калаҫрӗ Веткин, Ромашовпа юнашар утнӑ май.— Охота вам было ввязываться? — примирительно заговорил Веткин, идя рядом с Ромашовым.
X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Ӑт, тархасшӑн, ӑҫта такӑнассине шырӑр та тупӑр ӗнтӗ халь! — аллисене сарса пӑрахса та шывланчӑк куҫӗсене тӗлӗнӳллӗн чарӑлтарса, калаҫрӗ Слива.
X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Вӑл, черкке хыҫҫӑн черкке ӗҫнӗ май, Веткин ҫине тархасласа йӑлӑнакан куҫпа пӑхрӗ, чӗтӗревлӗ сассипе ӗненмелле, ӑшшӑн калаҫрӗ:
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Унпа юнашар вара Раиса, ҫилли тӑвӑлнипе шурса кӑвакарнӑскер, театрти евӗр, юри ӳстернӗ сарказмпа калаҫрӗ:А рядом с ним Раиса, бледная от злости, говорила с преувеличенным театральным сарказмом:
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Раиса Александровна ҫав хушӑра, ҫилли тӑвӑлса ларнине чыхӑнатчӗ пулин те, сӑмах чи хаваслӑ та чуна ырӑ япаласем пирки пынӑ чухнехи евӗр, кулкалам пекки туса, чашкӑра-чашкӑра калаҫрӗ:
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Ах, яланах ҫӗкленӳллӗ температура манӑн! — калаҫрӗ Раиса Александровна, куллипеле хӑй сӑмахӗсенче темле уйрӑммӑн ӑнланмалли илемсӗр пӗлтерӗш пуррине палӑртасшӑн пулса.
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Гето… хуть эс те пулин итле мана, прапор, — кӳренӗҫлӗн калаҫрӗ Лех, — лар, ӗҫ-ха эрехне…— Гето… хоть ты меня выслушай, прапор, — говорил Лех горестно, — садись, выпей-ка водочки…
VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Дуэль вӑл гвардире лайӑх — тӗрлӗрен унта ӗҫсӗр ҫапкаланчӑксемпе фигель-мигельсемшӗн, — тӳрккессӗн калаҫрӗ Арчаковский, — пирӗн вара…
VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Вӑт сиртен шӑпах ыйтасшӑн та эпӗ, тӑванӑм, — калаҫрӗ Лещенко йӑпӑлчӑклӑ сасӑпа.— Вот я вас и хочу попросить, голубчик, — продолжал Лещенко умильным тоном.
VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Хурлӑ сасӑ самай вӑрахченех калаҫрӗ.
VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.