Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хывса (тĕпĕ: хыв) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорий ҫӗлӗкне хывса уӗе ҫинчен анчӗ.

Григорий снял папаху, слез с коня.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хывса илнӗ наганпа хӗҫе взвод командирӗн помощникӗ илчӗ.

Снятые наган и сабля перешли в руки помкомвзвода.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫамрӑк, тин кӑна повстанецсен ретне илнӗ вунултӑ-вунҫичӗ ҫулхи йӗкӗтсем, аттисемпе пушмакӗсене хывса, ӑшӑ хӑйӑр тӑрӑх ҫара уран ҫатлаттарса утса пычӗҫ.

Молодые, лет по шестнадцати-семнадцати парнишки, только что призванные в повстанческие ряды, шагают по теплому песку, скинув сапоги и чиричонки.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑртӑш старик хӑйӗн ашапатман хӗресӗпе сӑхсӑхса илет, — унта пурте вӗсем ҫӗн тӗне ӗненсе пурӑнаҫҫӗ, — площадьрех ҫӗлӗкне хывса тытать.

Линек этот еретическим своим крестом перекрестился, они там все по новой вере живут, — шапку еще на плацу снял.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ут хӗлӗхӗнчен саламатпа явнӑ чӑпӑрккине ҫуна ҫине пӑрахрӗ те алсине хывса хучӗ, унтан куҫне кӳренчӗклӗн хӗстерсе тутине шӑлчӗ.

Бросил из конского волоса сплетенные вожжи, снял голицы и вытер рот, обиженно щурясь.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вилнӗ хӗрлӗармеецсен тумтирӗсене хывса илчӗҫ, вилнӗ лашасем ҫинчи йӗнерсене пуҫтарчӗҫ.

Раздели убитых красноармейцев, расседлали убитых лошадей.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хапхаран ҫӗлӗкне хывса тытнӑ Степан Астахов килсе кӗчӗ.

Без шапки вошел в ворота Степан Астахов.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро, кӗрӗк пиншакне йӑпӑр-япӑр хывса, типтерлӗн юр ҫине майласа хучӗ; пиҫиххине салтрӗ, ҫӗлӗкне, симӗс кӗпине хыврӗ; кӗрӗк пиншакӗн арки ҫине ларса, сӑнӗпе кӑвакарнӑҫем кӑвакарса, аттине туртма пуҫларӗ.

Петро проворно скинул полушубок, бережно свернул и положил его на снег; снял папаху, пояс, защитную рубашку и, присев на полу полушубка, стал стаскивать сапоги, с каждой секундой все больше и больше бледнея.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑлханнипе хывса чикнӗ ӗнтӗ.

Припекло волнение — сняли.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий, Лихачев ятлаҫнине пӑхмасӑр, ӑна хӑй ухтарчӗ, кӗрӗк пиншакӗн кӗсйинчен тепӗр браунинг туртса кӑларчӗ, маузерпа полевой сумкине хывса илчӗ.

Григорий, не обращая внимания на ругань, сам обыскал Лихачева, достал из кармана его полушубка второй браунинг, снял маузер и полевую сумку.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Килеҫҫӗ, — ҫирӗппӗн каларӗ вӑл, винтовкине хывса тытса.

— Едут, — уверенно сказал он, снимая винтовку.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Черничкин чуптарса пынӑ ҫӗртех лаши ҫинчен сикрӗ; чӗлпӗрне алӑран ямасӑр винтовкине хывса тытрӗ те кӗрт хыҫне тӗрӗнсе выртрӗ.

С лошади Черничкин прыгнул на ходу; придерживая повод, снял винтовку, прилег под сугроб.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл та, Иван Алексеевича кура, хӗрлӗ тӑрӑллӑ мулаххайне хывса тытрӗ, хыттӑн каларӗ:

Он, по примеру Ивана Алексеевича, тоже снял свой красноверхий малахай, громко сказал:

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ҫӗлӗкне хывса халӑх варрине кӗрсе кайнӑ чух шикленни иртрӗ.

Но опасения его рассеялись, когда он, сняв шапку, вошел в круг.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӗнере хывса илсе киле хашкаса ҫитрӗм.

Снял с него седло, прибегаю в куреня.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хывса пер йӗмӳ-качкуна! — ҫилленсе кайса татӑклӑн хушса каларӗ Петро виҫҫӗмӗш каҫ.

На третью ночь, озлившись, решительно потребовал: — Скидай к черту штаны свои!

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Офицерӑнне хывса илнӗ…» — шухӑшлать вӑл.

«С офицера добыто…»

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

вахмистр, ҫӗлӗкне хывса, пуҫ тайрӗ, пулӑшнӑшӑн тав турӗ те, йӗнерӗ ҫинче ҫавӑрӑнса, шӑппӑн хушрӗ:

Вахмистр снял шапку, поклонился, поблагодарил помогавших и, поворачиваясь в седле, негромко приказал:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗр каҫипе икӗ хутчен Петро, ҫӗлӗксӗр-мӗнсӗр, картишне ут йӗнерлеме чупса тухрӗ, икӗ хутӗнче те, Дарйӑн хаяр куҫӗсене курса, йӗнерне хывса илме кайрӗ.

За ночь Петро два раза без шапки выбегал седлать коня и оба раза шел расседлывать, пронзаемый грозящими Дарьиными глазами.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий кулкаласа шинелӗпе хӗҫне хывса хучӗ, макӑрса тӑракан Наталья ун аллине чуптӑва-чуптӑва илчӗ, мӑкӑнь пек хӗрелсе кайнӑ Дуняшка ывӑҫ тупанӗсене савӑнӑҫлӑн ҫатлаттарса ҫупрӗ.

Григорий, улыбаясь, снимал с себя шинель и шашку, а сзади ловила и целовала его руку плачущая Наталья и радостно шлепала в ладоши маково-красная Дуняшка.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех