Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Витя яланах ҫавӑн пек — тирпейлӗ ҫын.

Витя всегда был человек хозяйственный.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Игорёк, горнистӑн мӗнле тӑмалла, ҫавӑн пек, — аллине илерех тытса, горн ҫӑварне пӗҫӗ ҫине тӗрӗнтерсе, — тӑчӗ.

Игорек стоял, как положено горнисту, отставив руку, уперев раструб горна в бедро.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пуҫне хыҫалалла ярса, кӑкӑрне тӳп-тӳрӗ ҫӳлелле тытса, авӑтать те авӑтать, хушӑран пӗр саманта чарӑнать, сывлӑш ҫавӑрать, ҫавӑн чух вӑл ирхи сывлӑша тата вӑрманӑн тутлӑ шерпетне вӑрӑм мӑйракаран шалт ӗҫнӗн туйӑнать.

Он трубил, закинув голову, подняв прямо вверх свой горн, и, когда переводил на минутку дух, казалось, будто залпом пил из пионерского рога утреннюю свежесть и пахучий лесной воздух.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пиртен, ҫичсӗмӗртен, никам та ҫавӑн чух ыран ирех ӑнланма хӗн инкек пуҫланса каясса сӗмленмен, ыранхи кунпа пӗрле пирӗн пурнӑҫа темскер, усал та хӑрушӑскер килсе кӗрессе шутламан.

И никто из нас семерых не подозревал, что загадочные беды начнутся уже наутро, а вместе с завтрашней ночью в нашу жизнь войдет нечто чудовищно огромное и злое.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫӑлтӑрсем тӑрӑх тӗшмӗшленсе мар, ахаль хамӑр валли тӗрлӗрен шухӑшласа ҫырар — ҫитес ҫул хушшинче мӗн-мӗн тумалла пирӗн, ҫавӑн ҫинчен.

Не в том дело, что по звездам, а просто напишем такие загадалки сами себе — что мы должны сделать за год.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вара ҫавӑн тӗпне хамӑрӑн гороскопсене пытарса хӑвартӑмӑр.

На дне его мы и спрятали наши «загадалки».

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унта пӗр паттӑр хӑй лашипе ҫавӑн пек калаҫать.

Там герой с конем говорит.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Халап пур вӗсен ҫавӑн пек.

Это у них есть такое сказание.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑш чух Амед та ҫавӑн пек ҫӗлӗкпех ҫӳретчӗ; вӑл каланӑ тӑрӑх, ҫавӑн пек ҫӗлӗк хӗвелтен сыхлать иккен, ӑна тӑхӑнсан пуҫ ыратмасть.

Носил иногда такую и Амед; он объяснял мне, что в этой шапке не болит от солнца голова.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫавӑн чух эпе ӑна Расщепей ҫинчен каласа патӑм, унпа туслӑ пулни ҫинчен, ҫӑлтӑрсем ҫинчен каларӑм, каҫ пулса ҫитсен эпӗ ӑна, хамӑн ҫӗнӗ пӗлӗше, ҫут тӗнчен ҫӑлтӑрлӑ ҫулӗсем тӑрӑх чылайччен ертсе ҫӳрерӗм.

Я рассказала ему тогда о Расщепее, о дружбе с ним, о звездах и, когда наступила ночь, долго водила моего нового знакомого по звездным дорожкам Вселенной.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫавӑн пекех йӑрӑмлӑ шлагбаумсем хушшипе иртсе кайнӑ чух пурте кӗмсӗртетет, пурте ҫапӑнать, сикет…

Все ерзало и громыхало, проносясь через переезды под покровительством полосатых же шлагбаумов…

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫавӑн пек кӳлесем ҫине ярӑнса аннӑ чух, е ана ҫийӗнех вӗҫсе пырса тулӑ акнӑ чух мана ялхуҫалӑх шухӑшӗсем аптратмаҫҫӗ, йӑлтах урӑххи ҫинчен шухӑшлатӑп эпӗ.

Как ни странно, но совсем другие, не сельскохозяйственные мысли одолевают меня, когда я пикирую над этими озерками или на бреющем полёте сею пшеницу.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр ҫавӑн пек кӳлӗ ҫине вӑй ҫитернӗ таран хӑвӑрт вӗҫсе пыратӑн та сасартӑк ярӑнса анатӑн, вара ҫинчен юпа пек ҫӳлелле улӑхатӑн.

Подходишь к такому озерку на полном ходу, сразу резко пикируешь и — круто вверх.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн чухнехи туйӑм Саньӑн пурнӑҫ ҫине пӑхассине те самай улӑштарчӗ.

Это было впечатление, которое отчасти даже изменило его взгляды на жизнь.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн пек пушаннӑ вӑхӑтра Ленинградпа паллашасчӗ-ха терӗм эпӗ.

И вот в эти свободные два — три дня я решила хоть немного познакомиться с Ленинградом.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӗрле эп тӗлӗрсе ҫитнӗ вӑхӑтра вӑл мана тӗлӗкри пек курӑнчӗ те, ҫавӑнтах ҫухалчӗ, кайран эпӗ тахҫанччен ҫавӑн ятне пӗлеймесӗр тӑтӑм, Саня унпа ӑҫта паллашнине те пӗлеймерӗм.

Как сонное, ночное видение, он мелькнул и исчез и долгое время я даже не знала, как его зовут и где Саня познакомился с ним.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн пек ҫынсем хушшинче пӗррехинче пӗр ҫын килсе кӗчӗ, ӑна эпӗ халӗ те — иртнӗ пӑшӑрханусемпе асапсем мӗнле пӗчӗккӗ пулсан та, вӗсем кулӑшла пек тухаҫҫӗ пулсан та — ҫав ҫынна аса илмесӗр иртме пултараймастӑп.

Среди этих людей однажды мелькнул человек, о котором я не могу не вспомнить теперь, когда всё изменилось и прежние волнения и заботы кажутся незначительными и даже смешными.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ватӑ художник П., Седовпа пӗрле ҫӳрекенскер, Седовӑн ҫывӑх тусӗ те ҫавӑн йышши ҫынччӗ, тахҫан вӑл Саньӑн «Правдӑра» пичетленнӗ статьине питӗ мухтарӗ, каярахпа хӑй те «Св. Фока» Пысӑк Ҫӗр ҫине таврӑннӑ чух Флор сӑмсахӗнчен Климов штурмана епле илсе килни ҫинчен асӑнса пӗр статья пичетлесе кӑларчӗ.

Таков был П., старый художник, друг и спутник Седова, в своё время горячо отозвавшийся на Санину статью в «Правде» и впоследствии напечатавший свои воспоминания о том, как «Св. Фока», возвращаясь на Большую землю, подобрал штурмана Климова на мысе Флора.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тинех акӑ часах ҫак каҫхи шыва кӗртессисем пулмӗҫ тесе шухӑшлама та темле йывӑр пек пула пуҫларӗ, ачи шыва кӗме питӗ юратать, валашкара выртнӑ чух вӑл хӑйне пӗчӗк король пек иртӗхмесӗр тыткалать, Розалия Наумовнӑпа та ӗмкӗч памалла-и ӑна, памалла мар-и, — ҫавӑн пирки тавлашасси те малашне пулас ҫук тесе куляна пуҫларӑмӑр.

Но странно, с каждым днём мне было всё труднее представить себе, что скоро не будет этих вечерних купаний, когда мальчик, который очень любил купаться, важный, как маленький король, лежал в корыте, и не будет бесконечных споров с Розалией Наумовной о соске — нужно её давать или нет.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӑнне ҫухатмасӑр вилнӗ пулсан, вӑл манран ҫавӑн ҫинченех ыйтнӑ пулӗччӗ.

Она просила бы меня о нём, если бы умирала в сознании.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951