Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сирсе (тĕпĕ: сир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ерофей Кузьмич аллине сулса умӗнчи тӗтӗме сирсе ячӗ.

— Ерофей Кузьмич помахал рукой, разгоняя дым.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ӑна пӗтӗмӗшпех табак тӗтӗмӗ хупӑрласа илнӗ, анчах Лозневой темшӗн ӑна та сирсе ямарӗ…

Струи табачного дыма застилали его лицо и глаза, но Лозневой почему-то даже не разгонял их перед собой…

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ӑна партизансем ялтан тухса каяс умӗн, нимӗҫсем хӑй ҫине шанмасӑр пӑхассине сирсе яма майлӑрах пултӑр тесе, хӑй ҫапла тума канашланипе ҫыхса пӑрахса хӑварнӑ.

Связали старика партизаны перед уходом, по его же совету, чтобы ему легче было отвлечь от себя какие-либо подозрения.

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Паллах! — сӑмах пачӗ Кузьмич, вара темшӗн хулпуҫҫи ҫине уртнӑ пиншакне те сирсе пӑрахрӗ.

— Обязательно! — пообещал Ерофей Кузьмич и почему-то даже скинул с плеч пиджак.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Таҫтан, хӗвелтухӑҫӗ енчен, вӑрман шӑплӑхне сирсе чӗриклетни илтӗнчӗ.

Но вдруг откуда-то с восточной стороны над лесной тишиной пронесся скрип.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫак туйӑмсене мӗнле сирсе ятӑр-ха вӑл?

Как она могла отвергнуть эти чувства?

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах ҫак та хуҫа курайманлӑхне сирсе яма пултараймарӗ.

Но и это не смиряло ненависть хозяина.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Малалла акӑ мӗн, — масар ҫинчи пек шӑплӑха сирсе, лӑпкӑн та пӗр тикӗс калаҫма пуҫларӗ Анфиса Марковна.

— А дальше вот что, — спокойно и ровно продолжала Анфиса Марковна в необычайной, мертвой тишине избы.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кӗрӗкӗн аркине сирсе, Чернявкин сӗтел хушшине ларчӗ, ҫӗлӗкне хӑйпе юнашар хучӗ, кусем пурте — вӑл васкаманнине тата мӗн тӑвас тенине те вӑраха хӑварасшӑн мар пулнине палӑртаҫҫӗ.

Раскинув полы полушубка, Чернявкин сел за стол, положил рядом шапку, — все это означало, что хотя он и не спешит, но и не намерен особо медлить с выполнением служебного долга.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах пӳртри йывӑр шӑплӑха сирсе яма Анфиса Марковна тытӑнса пӑхни те пулӑшмарӗ.

Но даже и эта попытка Анфисы Марковны нарушить тягостное молчание в доме не помогла.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийка вӑл вилӗмсӗр пулнине те ӗненет, апла пулсан та, уншӑн шикленнине ниепле те сирсе яма пултараймасть…

Марийка почти верила в его бессмертие и все же никак не могла избавиться от своей тревоги…

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Халь акӑ Анфиса Марковна хулпуҫҫийӗсене сасартӑк лайӑххӑн силлентерсе илнипе чӗрине ыраттаракан шухӑшсене хӑй ҫинчен сирсе пӑрахрӗ тейӗн, труках ӗлӗк мӗнле пулнӑ, ҫавнашкал хӗрарӑм пулса тӑчӗ: калаҫура тата ӗҫре — ҫирӗп, хытӑ кӑмӑлӗпе — илемлӗ, пит-куҫӗпе — ҫамрӑк.

А тут вдруг, будто только встряхнув хорошенько плечами, Анфиса Марковна сбросила с себя раздумье — и сразу стала той же, какой была прежде: твердой в разговоре и деле, красивой в своей женской строгости, а по взгляду очень молодой.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӗсем хыҫҫӑн, туратсене сирсе те тӗмӗсене хӑй ҫине туса, «эмка» хыттӑн мар шӑлтӑртаттарса пырать.

Вслед за ними, отбрасывая ветки и беря на себя пригорки, негромко бренча шла «эмка».

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хворостянкинпа ҫав Прокофие ҫул ҫинчен сирсе яма ҫӑмӑл, вӗсене ӗҫлеттерес пулать — ҫакӑн пек тума кирлӗрех те, йывӑртарах та».

Убрать с дороги Хворостянкина и этого Прокофия легче всего, а заставить их работать — это важнее, сложнее и труднее».

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей, куҫӗсене уҫса, месерле выртать, пуҫне ҫине-ҫинех тӗрлӗ шухӑшсем, такам сӑмахӗсем киле-киле кӗреҫҫӗ; вӗсене сирсе яма тата пӗр шухӑшламасӑр выртма ниепле те май ҫук.

Сергей лежал на спине с открытыми глазами, а в голову с такой настойчивостью лезли мысли, обрывки чьих-то фраз, что отбиться от них было невозможно.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Асту, Алексей, макӑрмалла ан пултӑр, — терӗ Рагулин, хӑйне ыталанӑ Артамашовӑн аллисене хыттӑн сирсе ярса.

— Гляди, Алексей, как бы плакать тебе не пришлось, — сказал Рагулин, отстраняя руки Артамашова.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Хуҫисем ӑҫта кунта? — терӗ вӑл хулӑм сасӑпа, чӳрече каркӑҫне сирсе, хулпуҫҫийӗсемпе пӗтӗм чӳречене хупӑрласа.

— А где тут хозяева? — сказал он басом, приподымая занавеску и заслоняя плечами всю раму.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Аллипе тутрине хулпуҫҫи ҫине сирсе пӑрахса, вӑл пӗшкӗнчӗ те ҫийӗнчех каялла чакрӗ.

Сбив рукой косынку на плечи, она наклонилась и отшатнулась.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна пӗр самант хускалмасӑр тӑчӗ, унтан, бурка аркине майӗпен сирсе, калинкке патнелле утса кайрӗ.

Татьяна постояла с минуту, потом тихонько откинула полу бурки и отошла к калитке.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗскер эсӗ? — терӗ Андрей, ӑна хулпуҫҫийӗпе сирсе пӑрахса.

— Что ж ты? — сказал Андрей, откидывая его плечом.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех