Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ятӑм (тĕпĕ: ят) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ватӑ качака такине эпӗ каялла кӑларса ятӑм, мӗншӗн тесен унпа мӗн тӑвассине пӗлеймерӗм.

Старого козла я выпустил на волю, потому что не знал, что с ним делать.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Эй, пушхирӗм, эсӗ мана телей патӑн! — тесе кӑшкӑрса ятӑм эпӗ.

— О пустыня, даровавшая мне счастье! — восклицал я.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫавӑнпа та эпӗ якӑр ятӑм (ку якӑра ҫул ҫине тухас умӗн хамӑр карап ҫинчен илнӗ кукӑр тимӗр татӑкӗнчен тунӑччӗ), унтан пӑшал илтӗм те ҫыран ҫине тухрӑм.

Поэтому я бросил якорь (перед отправлением в путь я смастерил себе некоторое подобие якоря из обломка железного крюка, найденного мною на корабле), взял ружье и сошел на берег.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ часах вӗсем ҫине пӑшал персе ятӑм (пӑшалсӑр эпӗ ниҫта та каймастӑмччӗ), пӑшал пенӗ-пеменех уйри тырӑ ҫинчен тепӗр кайӑк кӗтӗвӗ ҫӗкленчӗ, эпӗ вӑл кайӑксене малтан асӑрхаман та.

Я сейчас же выпустил в них заряд дроби (так как никогда не выходил без ружья), и не успел я выстрелить, как с поля поднялась другая стая, которой я сначала не заметил.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫак айванла шухӑш манӑн кӑмӑла ҫӗклентерсе ячӗ, савӑннипе эпӗ макӑрса ятӑм.

Эта нелепая мысль растрогала меня, и я заплакал от умиления.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Паян хампа пӗрле сунара йытта илсе тухрӑм, ӑна качакасем ҫине вӗскӗртсе ятӑм, анчах ӑнӑҫлӑ пулмарӗ: пӗтӗм качака кӗтӗвӗ йытта хирӗҫ мӑйракасемпе ҫаврӑнса тӑчӗ.

Сегодня взял с собою собаку и натравил ее на коз, но опыт не удался: все стадо повернулось навстречу собаке.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Карта патне пырса тӑрсан, эпӗ качакана ҫӗре пӑрахрӑм, путеккине тытрӑм та килкартине кӗртсе ятӑм.

Я положил козу на землю, взял козленка и спустил его через ограду во двор.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑл укҫасене курсан эпӗ кулса ятӑм.

Я усмехнулся при виде этих денег.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Хальхинче эпӗ хӳшӗре салтӑнтӑм, ҫие пӗр аялти кӗпе тата пир йӗм ҫеҫ хӑвартӑм, урана ҫараллах сӑран пушмак тӑхӑнса ятӑм.

Только на этот раз я разделся в шалаше, оставшись в одной нижней клетчатой сорочке, в полотняных штанах и кожаных туфлях на босу ногу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Хам пӗччен юлни ҫинчен шухӑшларӑм та макӑрса ятӑм, анчах, куҫҫулӗ ҫыннӑн инкекӗсене нихҫан та пӗтерме пултарайманнине аса илсен, малаллах кайма шут тытрӑм, арканнӑ карап патне ҫитесех терӗм.

При мысли о своем одиночестве я заплакал, но, вспомнив, что слезы никогда не прекращают несчастий, решил продолжать свой путь и во что бы то ни стало добраться до разбитого судна.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ вара Ксурине ҫыран хӗрне виҫӗ кӑкшӑм парса ятӑм, вӑл вӗсене туллиех шыв ярса килчӗ.

Я отправил Ксури на берег со всеми тремя кувшинами, и он наполнил их доверху.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Чи пысӑк пӑшала нумайтарах тар ярса, икӗ пысӑк тӑхлан татӑкӗпе авӑрларӑм, иккӗмӗшне икӗ пысӑк етре ятӑм, виҫҫӗмӗшне — вӗтӗрех етресем пиллӗк кӗртсе вырнаҫтартӑм.

Одно, самое большое и громоздкое, я зарядил двумя кусками свинца, всыпав предварительно в дуло хороший заряд пороху; в другое вкатил две большие пули, а в третье — пять пуль поменьше.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ кӑшт хӑрарӑм, анчах ҫавӑнтах каютӑран пӑшал илсе тухрӑм та тискер кайӑк ҫинелле персе ятӑм.

Я немного растерялся, однако сейчас же взял из каюты ружье и выстрелил.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ хамӑн вӑлтана шыва ятӑм, анчах пӗр пулӑ та тытаймарӑм (вӑлтине эпӗ пулӑ лексен те, юриех кӑлармасӑр лартӑм).

Я опустил мои удочки в воду, но ничего не поймал (я нарочно не вытаскивал удочек, когда рыба попадалась на крючок).

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Чурана лексен, эпӗ хурланса йӗрсе ятӑм: атте мӗн каланисене аса илтӗм; килтен тухса кайсан, йывӑр самантсем пулӗҫ, инкеке лекӗн, анчах сана пулӑшма никам та пымӗ, тенисем аса килчӗҫ.

Я горько заплакал: мне вспомнилось предсказание отца, что рано или поздно со мной случится беда и никто не придет мне на помощь.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

А манӑн ҫветтуй ятӑм Пантелей…

А мое святое имя Пантелей…

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Ҫавӑнпа та Марийкӑна сан патна ҫырупа ятӑм та, мӗн кирлине пӗтӗмпех илсе килтӗр, терӗм.

— Затем-то я и послал к тебе Марийку с письмом, чтобы ты мне принес все, что требуется.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавна туянма тесе ҫӗр ҫитмӗл грошӑ укҫа парса ятӑм, виҫӗ така сутрӑм, — терӗ Петр Овчаров кӗтӳҫӗ, вӑл вырӑнти комитет председателӗнче тӑрать.

Послал за него сто семьдесят грошей, — три барана продал, — говорил пастух Петр Овчаров, председатель местного комитета.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ятӑм килӗшмест-и ман сана?

Или тебе не нравится мое имя?

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Манӑн хамӑн та виҫӗ мул пур: Колчо — ятӑм, шӑммӑм-шаккӑм, курман куҫӑм!

— А у меня ни кола, ни двора, всего и богатства, что зовут меня — Колчо!

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех