Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ухмах сăмах пирĕн базăра пур.
Ухмах (тĕпĕ: ухмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Билль Галлей ҫав хушӑра, ухмах ҫын пек, ҫапкаланса ҫӳрет.

Между тем Билль Галлей, как безумный, метался по палубе.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл вӗт ухмах та шапӑлти».

Это ведь дурак и болтун».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Кӗр пӳрте, ухмах! — тарӑхса кӑшкӑрать Развалихин.

— Иди в дом, дура! — злобно крикнул Развалихин.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Мастерскойӗнче сан вырӑнта — Цветаев, эпӗ ӑна сахал пӗлетӗп, губкомра пӗр-пӗрне куркалатпӑр, ухмах мар пулас, анчах хӑйне хӑй асла хураканскер.

В мастерских на твоем месте Цветаев, я его мало знаю, на губкоме встречаемся, кажется, парень неглупый, но самолюбивый.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

«Мӗн эсир мана ухмах вырӑнне хуратӑр-им?» тетӗп.

«Что, — говорю, — вы с меня тут дурака строите?»

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Чӑнах та мӗн: ӗмӗр пурӑн, ӗмӗр вӗрен, юлашкинчен пурӗ пӗрех ухмах юлатӑн.

Выходит: век живи, век учись, — и на старости дураком останешься.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Улӑштар, ухмах, кӑҫатпа.

— Меняй, черт, на валенки.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унта вӑл, хӑй ухмах пулмасан, апатне те лайӑхрах ҫийӗ, ӑшӑнасса та ӑшӑнӗ — е кӑмака умӗнче, е Одарка ҫумӗнче.

Там он, если не дурак будет, и подъест и погреется — хоть у печки, хоть у Одарки.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Вырт, ухмах!

— Ложись, идиот!

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Нойпа пӗрле хам ҫӳренӗ пулсан, эпӗ ҫав ухмах асаттене арӑслан, тигр таврашсене, упасене тата ытти ҫавӑн пек сиенлӗ те усӑсӑр чӗрчунсене хӑйӗн кимми ҫине илме чарнӑ пулӑттӑм.

Если бы я был спутником Ноя, я бы помешал этому неумному прародителю взять с собой в ковчег львов, тигров, медведей и других зловредных и бесполезных животных.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл, хура шыв ҫине хӑраса тинкерсе пӑхса тӑчӗ, анчах хыҫалтан ҫынсем капланса килсе ӑна: — Мӗн ҫӑварна карса тӑратӑн, ухмах? Ут малалла! — тесе тӗксе яраҫҫӗ.

Он было остановился, испуганно уставившись в темную воду, но сзади на него набежали, затолкали: — Чего рот разинул, дурень! Пошел вперед!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Е эпӗ пач ухмах, е вӗсен пуҫӗсем тӗрӗс-тӗкел мар.

«Или я совсем дурак, или у этих гайка не на месте.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Парикмахер калаҫма чарӑнсан, вӑл ӑна пӗтӗм кӑмӑлӗнчен: — Эх, Шлема, эсӗ акӑ ӑслӑ ҫын, анчах ухмах ӗҫ туса хунӑ. Сӑмах арманӗ авӑртма вӑхӑт тупнӑ. Эпӗ сана текех кунта лекме сӗнмӗттӗм, — терӗ.

Когда парикмахер замолчал, Долинник сказал серьезно: — Эх, Шлема, ты вот умный парень, а дурака свалял. Нашел время, когда языком молоть. Я б тебе не советовал попадаться сюда.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӗри — депо начальникӗ Сухарько инженер ывӑлӗ, шурӑ пуҫлӑ, шатра питлӗ, вунҫичӗ ҫулхи ҫурри ухмах та чупкӑн Шурка, шкулта ҫапла ят панӑ ӑна; аллинче унӑн лайӑх вӑлта, ҫӑварне вӗҫкӗнӗн пирус хыпнӑ.

Один — сын начальника депо, инженера Сухарько, белобрысый веснушчатый семнадцатилетний балбес и повеса Рябой Шурка, как прозвали его в училище, с хорошей удочкой, с лихо закушенной папироской.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вуннӑшне е ҫирӗмӗшне, паратӑп та, сана ҫитӗ, ухмах пулмасан тата ӗҫлесе илӗн, эпӗ сана ҫул тупса парӑп.

Десятку-две я тебе еще дам, и кончено, а не будешь дурой — еще подработаешь, я тебе протекцию составлю.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хам ухмах, тем шуйтанне пула кӗртрӗм пулать ӑна.

Сама дура, на кой черт пустила его.

Виҫҫӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Эс, мӗн, мана ухмах вырӑнне хуратӑн-им?

Ты меня что, за дуру держишь?

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Унтан хӑйӗн юлашки хуйхӑллӑ иртнӗ талӑкри ӗҫӗсене аса илчӗ: сӑмсине катнӑ Катя Вострецовӑна та, аллине суранлатнӑ Толькӑна та, Владика та, тата кӗпе-йӗм салатса параканне те унӑн галстукӗсемпе, ухмах библиотекоре те унӑн суеҫтернисемпе пурне те вӑл аса илсе ларчӗ…

Затем она припомнила свои печальные последние сутки: и Катюшу Вострецову с её разбитым носом, и Тольку с его рукой, и Владика, и кастеляншу с её галстуками, и дурака-библиотекаря с его враньём…

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Вӑл хӑй те пӗрре аппӑшӗ ҫинчен ухмах та, ниме юрӑхсӑр та тесе шухӑшланӑ, аппӑшӗ нимӗн те айӑплӑ пулман.

 — Он и сам тоже один раз на сестру подумал: и дура и дрянь, а она совсем не была виновата.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Ҫул тӑрӑшшӗпе ӑна хам ӑшра ухмах, йӗксӗк тесе тата темӗн тепӗр сӑмахсемпе вӑрҫса пытӑм.

Всю дорогу ругал её про себя дурой, дрянью и ещё как-то.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех