Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшланӑ (тĕпĕ: шухӑшла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Пӗр-пӗр писарь пуль, — шухӑшланӑ Ксюша.

«Наверное, какой-нибудь писарь, — подумала Ксюша.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫапла, ҫапла, — килӗшсе пуҫне сулчӗ Пробатов, Любушкина та вӑл хӑй нумай пулмасть шухӑшланӑ пекех шухӑшланӑшӑн савӑнса.

— Да, да, — закивал согласно Пробатов, радуясь и удивляясь тому, что мысли Любушкиной созвучны его недавним мыслям.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов амӑшӗ ҫеҫ мар ҫапла айванла шухӑшланӑ.

Такое наивное убеждение жило не только в душе матери.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Ҫапла, ку деятель яланах пӗр хӑйӗн хулӑн сассипе ҫеҫ тытӑнса тӑнӑ ӗнтӗ, ҫынсене хӑй хыҫҫӑн ертсе пыма ҫавӑ ҫителӗклӗ тенӗ, ӗнтӗ», — кӑмӑлсӑррӑн шухӑшланӑ Пробатов, хуллен хӗрарӑмсене шӑпланма ыйтса.

«Да, этот деятель держался все годы одним своим зычным голосом и считал, что этого вполне достаточно, чтобы вести за собой людей!» — уже неприязненно подумал Пробатов и тихо попросил доярок успокоиться.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑй вӑл Мускавран таврӑннӑранпа пӗрмаях ҫакӑн ҫинчен шухӑшланӑ.

Сам он об этом постоянно думал с тех пор, как вернулся из Москвы.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, хӑй темӗнле лайӑх мар шухӑшланӑ пек, ҫавӑнтах тӗксӗмленсе кайрӗ те васкарах утма тытӑнчӗ.

Он тут же насупился, точно поймал себя на какой-то запретной мысли, ускорил шаги.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫав ҫулсенче вӑл ӑҫта мӗн акса хӑварнине лайӑх пӗлнӗ, калчасем мӗнле шӑтса тухаҫҫӗ-ши тесе канӑҫсӑрланса шухӑшланӑ; ӑна хире тухма ыйтман пулсан та, вӑл унта ҫуркунне пӗрре мар кайса пӑхнӑ.

В те годы он хорошо знал, что где посеяно, тревожился, как всходят хлеба, и, хотя об этом его не просили, не раз за весну наведывался в поля.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫапла вӑл пӗр сехетчен, икӗ сехетчен, шухӑшланӑ; тен вӑл пӗтӗм ӗмӗрне те ҫапла шухӑшласа ирттерӗ…

Так он думал час и два, и весь день, и неделю, и месяц; так, вероятно, будет думать и всю жизнь…

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Матвей темле шухӑшланӑ пулсан та, хӑй укҫине тем тӗрлӗ шутланӑ пулсан та, нуша ӑна кӗпер ҫывӑхнеллех тӗртнӗ.

Как ни думал Матвей, как ни считал свои капиталы, нужда толкала его ближе к помосту.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Пурте харпӑр хӑй ҫинчен анчах шухӑшланӑ.

Всякому было только до себя.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Ун умӗнченн икӗ ҫӑлтӑр хӗпӗртесе йӑлтӑртатса тӑнӑ, вӑл ҫӑлтӑрсем ҫине пӑхса Арина хай Николайӗ ҫинчен шухӑшланӑ.

Весело светились перед нею две звездочки, и, глядя на них, она думала про Николку.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Малтанах казаксем унта кимӗ кӗпер (понтон) тӑваҫҫӗ пулӗ тесе шухӑшланӑ.

Казаки вначале предполагали, что наводится понтонный мост.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сафонов шухӑшланӑ тӑрӑх, командование ҫак резерв фронта татса кӗме май килсен кирлӗ пулма тивӗҫлӗ.

И должны были, по мысли Сафонова, составить тот резерв, который понадобился бы командованию в случае прорыва.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каларӑм-ҫке-ха, вӗсенне хӗҫпӑшалӗсене пуҫтарса илмелле тесе хамӑр та шухӑшланӑ.

— Так ведь и я же говорю, что мы решили сами их обезоружить.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

 — Шанчӑклӑ маррисенне, иккӗленекенсенне хӗҫ-пӑшалӗсене тытса илсе сирӗн алла памалла тесе хамӑр та шухӑшланӑ эпир…

— Мы сами думали, что колеблющихся, неустойчивых надо обезоружить и передать в ваше распоряжение…

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кирек-мӗн ҫинчен шухӑшланӑ чух та, кирек хӑш ӑҫе тытсан та, шухӑшӗпе ялт вӑл Григорий ҫумӗнче пулчӗ, унран хӑпма пултараймарӗ, ӑна пӗтӗм чунӗпеле парӑнса юратрӗ.

И о чем бы ни думала, что бы ни делала, всегда неизменно, неотрывно в думках своих была около Григория.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эпӗ шухӑшланӑ тӑрӑх, офицерпа калаҫатӑп, ҫапла пулӗ?

— Надеюсь, с офицером имею честь?

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ир еннелле, юратуллӑ вӑйӑн вӗри ытамӗнче йӑпанса тӑраннӑ хыҫҫӑн, Григорий, темле пачах хӑйне пырса тивмен япала ҫинчен шухӑшланӑ пек, уррӑн та сӳрӗккӗн шухӑшларӗ:

Но к утру, пресытившись любовной горячностью очередной утехи, Григорий трезво и равнодушно, как о посторонней, думал:

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Халӗ вӗлерсех пӑрахаҫҫӗ», — пачах урӑх ҫын пирки шухӑшланӑ пек сӳрӗккӗн шухӑшларӗ Кошевой.

«Добьют зараз», безразлично, как о постороннем, подумал Кошевой.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑвӑр тата мӗн шухӑшланӑ? —

А вы чего думали? —

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех