Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрсе (тĕпĕ: хӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Казаксем, хӗрсе кайнӑ учӗсене чӗлпӗрӗсенчен туртса чаркаласа, айӑплӑн кулкаласа илчӗҫ.

Казаки виновато улыбались, натягивали поводья, удерживая разгоряченных лошадей.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сотня командирӗ хӗрсе кайнӑ учӗ ҫинче строй умӗнче ҫаврӑнса ҫӳрет:

Командир сотни на разгоряченном коне вертелся перед строем.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл лашине пӗррех туртса касрӗ те хӑйсен станне персе ҫитрӗ; чарӑнма ӗлкӗричченех учӗ ҫинчен сиксе анса, хӗрсе ӗҫленӗ чух хывса пӑрахнӑ шӑлаварне тӑхӑнчӗ, унтан ашшӗне аллипе сулчӗ те, шӑрӑхпа йӑсӑрланса выртакан ҫеҫенхире кӑвак хуратут майлӑн тӗрлентерсе пыракан ытти казаксем пекех, тусан пӗлӗчӗ ӑшне путса, куҫран ҫухалчӗ.

Он подскакал к стану; прыгнув на ходу с лошади, натянул скинутые в разгаре работы шаровары и, махнув отцу рукой, растаял в таком же облачке пыли, как и те, что серыми текучими веснушками расцветили истлевавшую в зное степь.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫул ҫинчен пӑрӑннӑ Петро умӗнчен вӑл ҫывӑхранах иртсе кайрӗ те, Петро юланутӑн лаши, хӗрсе кайнӑ сывлӑшпа сывласа илсе, хартлатса пынине тата пӗчӗк ялав тытнӑ ҫын, кӑвак чул тӗслӗ тӑваткал тутине йӗрсе пӑрахса: — Сполох, — тесе кӑшкӑрнине илтрӗ.

Он проскакал мимо съехавшего со шляха Петра так близко, что слышен был гулкий хрип коня, вдыхавшего в легкие раскаленный воздух, крикнул, оскалив квадратный серо-каменный рот: — Сполох!

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗлӗтӗн ҫурма сенкер-сарӑ пӗркенчӗкӗ шӑрӑхпа хӗрсе кайнӑ.

Иссиня-желтая наволока неба накалена жаром.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анчах та вӗри сывлӑшпа хӗрсе тӑракан ҫӗр ҫине ҫумӑр пӗр тумлам та ӳкмест, пӗлӗте шӗвӗр кӗтеслӗ сенкер татӑксене таткаласа, ҫиҫӗм йӑлкӑшать.

Но не падал на землю, пышущую горячечным жаром, дождь, вхолостую палила молния, ломая небо на остроугольные голубые краюхи.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эсӗ ҫиллӳ хӗрсе кайнипе тухса кайнӑ пулӗ, тенӗччӗ, таврӑнасса кӗтнӗччӗ, анчах та эпӗ сире пӗр-пӗринчен уйӑрма шутламастӑп.

Думала, сгоряча ты ушел, и ждала, что возвернешься, но я разлучать вас не хочу.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗрсе кайнӑскер, вӑл хӑйӗнчен хӑпман йытта кайри урипе тапса хӑварма хӑтланать, анчах та лешӗ, кашни хутрах тӑра-тӑра юлса, каялла ҫаврӑнса пӑхакан Григорий ҫине хӑйӗн ват карчӑкӑнни пек салхуллӑ куҫӗсемпе пӑха-пӑха илет.

Горячась, он хотел лягнуть назойливую суку, но та приотставала, тоскующим старушечьим взглядом ловила взгляд оглядывавшегося Григория.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Питех те ӑс ҫитеретӗн иккен! — ҫерҫи пек сиккелесе, вӗткеленет Кашулин старик, хӗрсе кайнипе хӑйӗн кӑвакарнӑ сӑмси вӗҫӗнчен именчӗклӗн темӗн пысӑкӑш ҫутӑ тумлам ҫакӑннине те асӑрхаймасӑр.

Догадлив дюже, ишь! — горячился, подскакивая по-воробьиному, старик Кашулин и в увлечении не замечал ядреной светлой капли, застенчиво повиснувшей на пипке его сизого носа.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Калаҫу хӗрсе кайрӗ.

Разговор оживился.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗр минутлӑха кӑна шуса тухрӗ вӑл горницӑран, сӗтел хушшинче ларкаларӗ, хӗсӗк пырӗ витӗр сӑрӑхтаркаласа аран-аран пӗр черкке эрех ӗҫсе ячӗ, унтан, хӗрсе кайса, тата ӳсӗрӗлме пуҫланине туйса илсе, тухса шӑвӑнчӗ.

На минутку выполз из горенки, посидел за столом, с трудом процедил сквозь суженное горло рюмку водки и, согревшись, чувствуя, что пьянеет, ушел.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Таҫта ҫӳлте кӑтрашка шурӑ пӗлӗтсен ушкӑнӗ витӗр, тарӑн варти сулхӑн ҫаран пек сенкерлӗх йӑлтӑртатать, хутор ҫинче, ҫуртсен хӗрсе кайнӑ тимӗр виткисемпе тусанлӑ урамсен шӑплӑхӗ ҫинче, хӑр ҫилсем типӗтсе саратнӑ курӑклӑ килкартисем ҫинче янкар шӑрӑх вӗлтӗртетсе тӑрать.

Где-то под курчавым табуном белых облачков сияла глубокая, прохладная пастбищная синь, а над хутором, над раскаленными железными крышами, над безлюдьем пыльных улиц, над дворами с желтым, выжженным сухменем травы висел мертвый зной.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька, пӗтӗмпе хӗрсе кайнӑскер, шӑлӗсем витӗр сӑмах хыҫҫӑн сӑмах вӑркӑнтарать, урисене чӗтретет.

В сердцах Митька, не разжимая зубов, быстро кидал слова, дрожал ногами.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дуняша Мишкӑн хӗрсе кайсах ҫӗр ҫине тапа-тапа илекен чӗпӗллӗ ҫара урисем ҫине ӑмсанса пӑхрӗ.

Дуняшка завистливо глядела на босые, густо усыпанные цыпками Мишкины ноги, ожесточенно топтавшие землю.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Типшӗм шӑмӑллӑ пулнӑ, уксахланӑ (ҫамрӑк чухне патша смотрӗнче юланутсем ӑмӑртса чупнӑ чух вӑл сулахай урине хуҫнӑ пулнӑ), сулахай хӑлхине ҫур уйӑх евӗрлӗ кӗмӗл алка ҫакса ҫӳренӗ; унӑн хура сухалӗпе ҫӳҫӗсем мӗн ватӑлса ҫитичченех шупкалман; ҫилленнӗ чухне вӑл хӑйне хӑй пӗлейми пуличченех хӗрсе кайнӑ иккен.

Был сух в кости, хром (в молодости на императорском смотру на скачках сломал левую ногу), носил в левом ухе серебряную полумесяцем серьгу, до старости не слиняли на нем вороной масти борода и волосы, в гневе доходил до беспамятства.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Атте, пуҫу сан, юр пек шурӑ, эсӗ пур, ӑссӑр йӗкӗт пек хӗрсе кайрӑн!»

Батько, твои волосы белы, как снег, а ты разгорелся, как неразумный хлопец!

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хӗрсе ушкӑнӗнче ӑна Оксана ҫинҫе сасӑпа кулни илтӗннӗ пек туйӑнчӗ.

Ему почудился в толпе девушек голос и тоненький смех Оксаны.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Асатте хӗрсе кайрӗ; юлашки хут валеҫме тытӑнчӗ.

Дед разгорячился; сдал в последний раз.

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пӗлӗт, хӗрсе кайнӑ та, чӗтрет…

Небо, распалившись, дрожало…

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Басаврюкӑн пичӗ сасартӑк хӗрсе кайрӗ; куҫӗсем ҫиҫсе илчӗҫ:

Лицо Басаврюка вдруг ожило; очи сверкнули.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех