Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Именнӗ (тĕпĕ: имен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Брагин именнӗ пек пулчӗ.— Тӗрӗссипе каласан, пирӗн хыҫӑмӑрта акӑлчансен тинӗс пехоти тӑчӗ.

— Собственно говоря, за нашей спиной стояла английская морская пехота.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫакнашкал приказа итленӗ хыҫҫӑн, Пигалль именнӗ пек пулчӗ.

Пигалль смутился, выслушав такого рода приказание:

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унӑн пӑшӑрханнипе именнӗ сӑн-пичӗ ноябрь сивӗпе хӗрелнӗ, юр ирӗлнипе куҫхаршийӗ йӗпеннӗ.

Его расстроенное лицо покраснело от ноябрьских морозов, а брови намокли от растаявшего снега.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Потапов именнӗ пек пулчӗ.

Потапов смутился.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Малтанах вӑл вӗсенчен именнӗ, чӗнмен, ҫавӑнпа чӗмсӗр ача пек туйӑннӑ.

На первых порах он их немного стеснялся, молчал и казался угрюмым.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Воробейка именнӗ пек пулчӗ.

Воробейко смутился.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Эс мӗн кулатӑн ҫак? — именнӗ пек пулса ыйтрӗ амӑшӗ.

— Ты что смеешься? — смущенно спросила она.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Джемма, апат умӗн уҫӑлса ҫӳренӗ чухнех Клюбера питех килӗштерсех кайманскер, — вӑл ҫавӑнпах ӗнтӗ Санинпа пӗрле пулнипе именнӗ пек пулчӗ тата унран кӑшт аяккарах пулма тӑрӑшрӗ — Джемма хӑйӗн каччишӗн куҫ кӗретех вӑтанма пуҫларӗ!

В течение всех этих «разглагольствований» Джемма, которая уже во время дообеденной прогулки не совсем казалась довольной г-м Клюбером — оттого она и держалась в некотором отдалении от Санина и как бы смущалась его присутствием, — Джемма явно стала стыдиться своего жениха!

XVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Ӗлӗкхи саманара ҫӑвар уҫма именнӗ хӗрарӑмсем пуян-куштансене питлеме хӑюлӑх ҫитерни, вӗсен чеелӗхне тӑрӑ шыв ҫине кӑларни ҫӗнӗ самана тивлечӗпе вӗсем те этем шутне кӗме пуҫланине палӑртакан тӗслӗх мар-и вара!

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Инсаров именнӗ пек курӑнать, Елена хӑй ҫине пӑхнинчен вӑтанать.

Он же казался смущенным и избегал ее взгляда.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпир пӳлӗмрен тухрӑмӑр та алӑк патӗнче чарӑнса тӑтӑмӑр, анчах вӑл сасартӑк, темӗн аса илсе, именнӗ пек пулчӗ.

Мы вышли из комнаты в прихожую и стояли у двери, вдруг она вспомнила что-то и смутилась.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Одер хӗрринче, артподготовка вӑхӑтӗнче, вӑл куҫлӑхне ҫухатнӑ та, халь вара темле именнӗ пек, кӑштах канӑҫсӑр, мелсӗр тыткалать.

Во время артподготовки на Одере он потерял очки и ходил какой-то если не растерянный, то смущенный.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эп те унран ыйтман — именнӗ.

И я не спрашивал его — стеснялся.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хӑй именнӗ пек пулчӗ, куҫӗсем хуйхӑрнӑ пек пӑхаҫҫӗ, тӳрре тухасшӑн темле ҫыпӑҫусӑр сӑмахсем каласа супӗлтетет, ӳкӗннӗ пек тӑвать.

Он притворился смущенным, глаза его почти грустны, он плетет какие-то сбивчивые оправдания, он уже кается.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сӗтел хушшинче кӑшт именнӗ Артём ларать.

За столом сидел Артем, немного смущенный.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Панкратов, именнӗ пек пулса, кулса илчӗ.

Панкратов смущенно улыбнулся:

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Эпӗ те сана ҫавӑн пекех юрататӑп, — терӗ Джон Мангльс, Роберт каланинчен кӑштах именнӗ пек пулса.

— А я плачу тебе тем же, дружок, — ответил Джон Мангльс, немного смущённый словами Роберта.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫав териех тилмӗрсе пӑхнине пула ученый именнӗ пек те пулчӗ, ҫавӑнпа вӑл, мӗн тивӗҫпе ҫынна куҫран пӑхтарма пултартӑм-ши тесе, ыйтма та тӑнӑччӗ, ҫав вӑхӑтра лешӗ нимӗнсӗрех алӑран ярса илчӗ те, ӑна географӑн тӑван чӗлхипе ҫапла хаваслӑн ыйтрӗ.

Учёный чувствовал даже некоторую неловкость от этого пристального взгляда и хотел было уже опросить начальника, чему он обязан таким вниманием, когда тот бесцеремонно схватил его руку и весело спросил на родном языке географа:

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хм! — Георгий именнӗ пек ӳсӗрсе илчӗ.

Гм… — Георгий смущенно кашлянул.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Вара вӑл, именнӗ кӑмӑлпа ҫаврӑнса, каялла тухма тӑчӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах сӗтел айӗнчен, ним сас-чӗвсӗр тенӗ пек, пӗр пысӑк сӑркка йытӑ сиксе тухрӗ.

Тогда, смутившись, она повернулась, чтобы выйти, но тут из-под стола бесшумно выползла большая светло-рыжая собака.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех